อาจเพราะปวดหัวมากๆด้วย เลยหนีไปนอนเร็ว แล้วนอนยาว ตื่นเวลาเดิมเมื่อวาน
แต่ไม่เข้าใจ ทำไมพอกลางดึกก็ง่วงอีก ..
หาวจนน้ำตาไหล พยายามถ่างตาทำพีพีให้เสร็จ ดราฟท์ภาพดอกไม้ต่อได้อีกนิด
แต่ก็หลับไม่ได้เรื่องไรนัหรอก เพราะแม่เข้ามาอยู่กับน้อง
เปิดทีวีเสียงดัง เล่นเอาฉันฝันถึงใครต่อใครที่พูดจาเกี่ยวกับเรื่องในทีวี
(คือเสียงทีวีเป็นเสียงคนพูดในฝันอ่ะ .. เป็นไปได้นะเนี่ย = =)
แต่ก็ขำดีที่พอเช้ามืดลุกมามึนๆ ดราฟท์ได้เสร็จอีกรูป เป็นภาพล่าสุดจริงๆที่ทำเสร็จ
อัพไปอย่างหวั่นๆ เพราะดอกไม้ดอกเดียว จะได้ความสนใจจากใครรึเปล่า
สรุปว่า หมีต้นมากดไลค์พร้อมคอมเมนท์ให้กำลังใจ
เค้าก็บอกว่า สวยจริงๆ เค้าชอบ .. ฟังแล้วรู้สึกมีกำลังใจเพิ่มขึ้นเยอะ
(แต่ก็ยังไม่ได้ทำต่อนะ เหอๆ)
...
เช้าวันอาทิตย์สอนเด็กๆทำหมวกจากแก้วน้ำ ..
คือเรื่องที่จะสอนมีหมวกอยู่ในเนื้อเรื่องด้วย ก็เลยให้เค้าทำ
สักพักก็ได้กันคนละใบ
พอให้เค้าใส่ ก็เปิดหนังสือเล่าเรื่องให้ฟัง เล่าถึงเรื่องของเด็กหญิงคนนึง
เธอโกรธเพื่อนเธอที่บอกว่าเธอใส่หมวกตลก
แต่พี่ชายของเธอก็เตือนว่า "มิตรสหายก็รักกันอยู่ทุกเวลา" ซึ่งเป็นข้อความจากพระคัมภีร์
ก็ทำให้คิดได้ว่า เพื่อนที่ดี เค้าไม่เกลียดกันง่าย ๆหรอก ..
แต่ในความเป็นมนุษย์ เราทุกคนต่างไม่สมบูรณ์ อาจมีบ้างที่ทำตัวขัดใจกัน
แล้วเราจะยังรักเพื่อนมั๊ย แม้บางครั้งเค้าทำตัวไม่น่ารัก
แล้วเราจะกล้าพูดความจริงกับเพื่อนมั๊ย ถ้ามันอาจทำให้เพื่อนโมโหเรา
แล้วเราจะยอมขอโทษเพื่อนมั๊ย ถ้าเราก็ทำผิดกับเพื่อนไม่ต่างกัน
แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม พระคัมภีร์สอนให้เราเลียนแบบพระเยซู
ผู้เป็นมิตรแท้ของเราอย่างแท้จริง เพราะไม่มีรักใดจะยิ่งใหญ่ไปกว่า
เมื่อผู้หนึ่งจะสละชีวิตของตนเพื่อสหาย
ถึงจุดนี้ ก็นำให้เรากลับมาคิดถึงพระคุณและความรักของพระเจ้าอีกครั้ง
เพื่อให้เราดำเนินชีวิตไปอย่างคนที่จะเรียนรู้รักและเข้าใจคนอื่น
ให้มากกว่าจะไปตัดสินคนอื่นและอาจนำพาไปถึงความเกลียดชังเขา
สำหรับวันนี้ ในระหว่างการสอน ฉันเริ่มสังเกตเห็นลักษณะนิสัยหลายอย่างของเอส
เค้ากำลังโตขึ้น จะเข้าวัยรุ่น ปีนี้จะขึ้นป.๖
มีนิสัยดื้อ ทำหูทวนลม และกวนโทสะ
ไม่ชอบถูกตำหนิต่อหน้าคนอื่น(คงไม่มีใครชอบหรอก แต่ทำตัวให้ต้องโดนดุ)
พอโดนตำหนิ และไม่สามารถสวนกลับได้
เพราะตัวเองผิดจริง กลับเอาไประบายใส่เด็กคนอื่น
ไปสู่รู้อวดฉลาด ตวาดว่าในความผิดของคนอื่น
ฉันเห็นแล้วก็รู้สึกเป็นห่วง มันมีปัจจัยหลายอย่างนะที่ทำให้เค้าก้าวร้าวขึ้น
พอเปลี่ยนวิธีมาเป็นเชิงตำหนิเบาๆ ไม่ได้อะไรรุนแรง
บอกว่าเค้าน่ะทำงานเร็วแล้ว แค่ขอให้ช่วยเก็บข้าวของอีกหน่อย จะได้ให้คะแนนเพิ่ม
บอกว่าเค้าช่างไม่รู้อะไรเอาซะเลย .. น่าจะได้อะไรดีๆ แค่เชื่อฟัง
ผลคือ รีบเก็บของ รีบทำตามคำสั่งอย่างรวดเร็ว
เห็นแล้วมึน 555
แต่เรื่องนี้ฉันก็ต้องเอามาไว้ในคำอธิษฐานเผื่อเค้านะ ทั้งยังต้องปรึกษาผู้นำด้วย
...
ลืมๆเล่าว่า เช้านี้รีบทำแซนวิชให้ท่านน้องกิน
แหม .. พอเปลี่ยนเมนูก็กินหมดแฮะ (พักนี้น้องกินได้น้อย แบบว่าร้อน)
ส่วนตัวเองก็ตั้งใจแล้วจะใส่เดรสตัวใหม่
แต่มันเรียบจัง เลยใส่เครื่องประดับนิดหน่อย .. แต่ไม่น้อยอ่ะ
กะจะเป็นธีมชาร์ลอตต์ ยอร์ค ใส่สร้อยมุกด้วย
แต่เขินจัง ถ่ายรูปเสร็จ ถอดสร้อยดีกว่า ฮ่าๆๆ
เป็นอะไรที่ทางการมากมาย
พอลงมา เด็กชอบแหวนอีก ชมกันจัง เจ้าพลอยถามใครซื้อให้อ่ะ
เจ้าแบมตอบให้ "แฟนซื้อให้ล่ะสิ"
เลยต้องรีบสวน .. "โอ๊ย วงละยี่สิบเนี่ย ซื้อเองได้ ถ้าแฟนซื้อให้มันต้องแพงกว่านี้ "
ฮ่าๆๆ แต่พอหยิบแหวนมาดูใกล้ๆ เฮ้ย .. มันแตก ตอนไหนหว่า
เฮ่อ ........... เสียดายจัง
...
วันจันทร์อยากจะทำงานฝีมือบ้าง เอาฝาขวดมาทำต่อ
อ่ะ .. ยังๆ ยังทำไม่เสร็จ เก็บไว้เล่าตอนทำเสร็จแล้ว ฮ่ะๆ
ที่แน่ๆ คือ ค่ำวันจันทร์ คุณนกกับนนท์มาชวนไปเที่ยวงานสงกรานต์
ก็ตามเค้าไปสิคะ .. อยากไปซื้อของอ่ะ
วิ่งตามเค้าไป หัวฟูไม่มียางรัด
หยิบยางรัดถุงแกงมัดไปเลย
ไปถึงก็ร้อนแสนร้อน เค้าแวะซื้อน้ำหวานกินกันคนละแก้ว
ส่วนฉัน เซย์โนตลอดงาน (ไม่บอกหรอกว่ากำลังทำไร แต่ตอบไปว่า "ไม่หิว")
ก็เน้นมาเดินซื้อของอ่ะนะ ก็ได้แหละ แต่บางร้านที่มองหามันไม่มี
เดินอยู่สักพักก็ขอกลับก่อน ไม่เดินไปจนสุดงานเหมือนเค้า
เพราะปีนี้เค้าจัดร้านรวงยาวมาก จากป้อมตำรวจถึงหน้าโรงพยาบาลเลย
แต่ส่วนใหญ่ทางโน้นจะเป็นร้านเฟอร์นิเจอร์ ร้านต้นไม้
ร้านของเล่น โยนขวด ยิงปืน ไรพวกนั้น
กลับมาเปิดถุงดู ได้ของมาประมาณนี้แหละ
จริงๆว่าจะเลิกซื้อพวกกิ๊บอะไรๆแล้วนะ .. แต่น่า อดไม่ได้ เหอๆ
เลือกเองทุกชิ้น ยกเว้นแหวน .. เจ้านนท์หยิบให้ อ่ะ โดนใจ เอาๆ
ก็สวยดี มีข้ออ้างได้ตลอด ฮ่าๆๆ
ปล.อากาศร้อน เลยเล่าเท่านี้แหละ เดี๋ยวทะเลบ้านฉันจะเดือดไปกว่านี้
