หลังจากที่ดีขึ้นจากอาการคล้ายๆเป็นไข้
คือ มันไม่น่าจะเป็นไข้ ก็จากที่สงสัยหลังจากกินกาแฟยี่ห้อนั้นแหละ
ไม่ได้ใส่ร้ายเค้านะ ใครกินแล้วลดก็ดี อยากจะยกให้เลยด้วย
แต่ฉันไม่รู้ว่าจะให้คิดยังไง เพราะกินแล้วคืนนั้นมันก็ออกอาการ
ปากแห้ง ปวดหัว ตัวร้อน ร้อนจากข้างใน แต่ไม่มีเหงื่อ
ไปนอนตั้งแต่จะหกโมงเช้า ลุกอาบน้ำ2รอบได้มั๊ง ก่อนจะตื่นจริงบ่ายสาม
มันไม่โอเคเลยอ่ะ ตื่นลงมาข้างล่างก็เบื่ออาหารไปหมด
กินแตงโมไปคนเดียวเกือบหมดจาน ร้อนไง อยากหาอะไรดับร้อน
แล้วก็เพลียๆตลอด อยู่กับอาการร้อนแต่ไม่มีเหงื่อจนดึกเลยมั๊ง
เอาแต่นอนห่มผ้า อยากให้เหงื่อมันออก มันก็ไม่ออก แถมเราปวดหัวหนักเข้าไปอีก
จนกลางดึกลุกขึ้นมาเข้าห้องน้ำ
รู้สึกว่า เราไม่ได้พึ่งพาพระเจ้าเลย อธิษฐานนิดๆหน่อยๆ
ทำเหมือนว่า มันไม่เป็นไร ปัญหาอะไรพวกนี้จัดการเองได้
นอนป่วยแบบนี้ก็ไม่เป็นไร .. แล้วฉันก็เปลี่ยนความคิด
เริ่มอธิษฐานอย่างตั้งใจ ลุกขึ้นมานั่ง อธิษฐานขอกำลังจากพระเจ้า
ขอให้ฉันรู้วิธีที่จะดูแลตัวเอง ไม่ต้องมานอนซมแบบนี้
แล้วพระเจ้าก็ทำให้ฉันเกิดสติปัญญาคิดได้ว่า อาการเหมือนเป็นไข้นะ
แต่ตัวเราไม่ได้ร้อนจัด ร้อนมาก เหมือนเป็นไข้
ก็เรานอนกับที่นอน ยังอดไม่ได้ต้องลงไปเกลือกเอาความเย็นจากพื้น
ยังพยายามเอามืออังทุกส่วน เหมือนจะลดความร้อน แต่แบบนี้มันไม่ได้ลดจริง
ก็เลยไปเอาผ้าขนหนูชุบน้ำ มาเช็ดตัว เช็ดแขน เช็ดเข้าหาหัวใจ
เช็ดแรงๆ ถูแรงๆน่ะ เช็ดขา เช็ดคอ เช็ดหน้า มันก็รู้สึกดีขึ้นนะ
พอนอนลงไปต่อ ก็ไม่รู้สึกทรมาณมากเหมือนตอนแรก
มาลุกอีกรอบก็ตีหนึ่งครึ่งได้นี่ล่ะ เลยอาบน้ำซะเลย
สำนึกได้ว่า ที่ตอนอยู่บนห้อง ไม่ปวดหัวหนักเหมือนอยู่ข้างล่าง
เพราะเทียวอาบน้ำ แต่ที่ยังขาด(ตอนอยู่บนห้อง)คือ น้ำดื่ม
นี่ก็เลยไปดื่มน้ำ2แก้ว อาบน้ำเย็นๆ พอมานั่งหน้าจอก็เบากว่าตอนหัวค่ำ
แต่มือเท้ายังร้อนวูบๆอยู่ มันก็แปลกๆ
เพราะตอนหัวค่ำ รู้สึก มือเท้าหนาวเย็นๆ
คงเกี่ยวกับเรื่องของ เลือดลม อะไรด้วย
ตอนนี้ขอไปนอนพักต่อก่อนจ้า
