เวลาเขียนอะไรที่พาดพิงกับอารมณ์ความรู้สึกมากๆ
มันดูไม่เป็นตัวฉันเองเลย..เนาะ
-..-
วันนี้ไม่มีล่ะ -0- ลั้ลลากันต่อไป
...
...
...
..
เมื่อเช้าง่วงมาก แบบว่า เบลอจะแย่ล่ะ
แต่ก็อึดไว้ ไปกวาดทางเดินก่อน
กวาดจริงๆ ก็ไม่ได้เหนื่อยหนัก แต่ได้เหงื่อ -0-
ดีนะ ชอบๆ พรุ่งนี้จะทำอีก 555
กวาดตั้งแต่ฟ้ายังไม่สาง จนฟ้าเริ่มจะสว่าง
กวาดไปถึงดาดฟ้า เห็นกระรอก 2 ตัว
วิ่งเล่นอยู่ที่ยอดไม้ฝั่งโรงเรียน ถ่ายรูปมาด้วย
แต่เพื่อนๆบอกว่า .. เหมือนนก -..-
เก็บได้ภาพเดียวเอง .. -.-
ก้มลงไปมองถนนตอนเช้าๆ
ถนนแสนจะโล่ง .. ความจริงมันก็ไม่คึกคักอะไรนักหรอก
ไม่ใช่ถนนสายหลัก แถวนี้ไม่ใช่ย่านธุรกิจ
แต่ช่วงสายกว่านี้หน่อย กับช่วงเย็นจะคับคั่งมาก
เพราะมีโรงเรียน
หันไปอีกด้าน กะจะเก็บภาพเขาขนาบน้ำ
แต่ต้นไม้หน้าวัดบังไปซะครึ่งเห็นจะได้
แถมแสงเริ่มจ้า น้องรำไรเริ่มแผลงฤทธิ์ -..-
ได้แค่นั้นแหละ แล้วก็ลงมาอาบน้ำ
...
...
...
..
แต่ยังไม่นอน
เมื่อวานใส่ชุดเดิมให้ลาเวนเดอร์
ที่ไม่เหมือนเดิมก็คือกางเกง แต่รู้สึกว่า รองเท้าที่ได้มาใส่ยากมากเลย
กลัวข้อเท้าจะหัก T^T นึกถึงแต่คำพูดของคนที่เล่นมาแล้ว
แล้วบอกว่า ถ้าพวกรองเท้าแบบบู๊ทหรืออะไรหุ้มข้อสูงๆ
ต้องได้ผ่าหลังให้หมด -..-
ตอนใส่ก็คิด ใจนึงอยากคว้าคัตเตอร์มาตัดซะให้รู้แล้วรู้รอด
อีกใจก็คิดว่า ค่อยๆใส่ก็ได้ -*-
แต่ก็โอล่ะนะ ผ่าน ใส่ไว้วันนึง ถ่ายรูปเนี่ย
พอวันนี้ก็เปลี่ยนไปใส่อย่างเดิม จริงๆอยากใส่ยีนส์ให้ แต่เอวเล็กเกิน
อีกอย่าง กางเกงขาสั้นหรือสามส่วนกำลังน่ารักมากกว่าขายาวนะ
มันเข้ากับเสื้อยืดแบบ .. ดูลำลองๆดี ดูสบายๆ
เพิ่งได้ความรู้ใหม่จากสาวพลอยว่า ทางที่ดี จับแก้ผ้าไว้ก็ดี
เดี๋ยวอากาศร้อนจะทำให้สีผ้า(แจ่มๆแรงๆ เข้มๆ)ตกใส่เอา
...
...
...
..
ตอนบ่าย ลงมา วิ่งเป็นพัลวัน ระหว่าง น้องเล็ก กับน้องตัวเล็ก
เจ้ากลอรี่ก็จะเอานมบ้าง จะนอนเล่นบ้าง จะเปลี่ยนผ้าอ้อมบ้าง
ส่วนนายน้องฉันก็จะเปลี่ยนเพลงบ้าง จะเปลี่ยนผ้าบ้าง
-..-
มาเจองานเข้า เอาตอน พี่อ๋อยกลับมา ปวดแขน
จะเอาน้ำร้อนทำน้ำอุ่นแช่มือ งานนี้เลยต้องให้แม่ไปทำ
เด็กสองคนเลยอยู่กับฉันหมด .. เหนื่อย แต่ขำ
โวยใส่หมดทั้งสองคนเลย -..-
พอกลอรี่กลับบ้าน ก็เอาเวลามาให้นายน้อย นายน้องหมด -0-
กินแกงผักกาดจอกับไข่เจียวกัน
แกงพุงปลาเมื่อวานเหลือนิดหน่อย
เลยซัดน้ำพริกสวรรค์แทน จริงๆชอบนรกมากกว่าสวรรค์นะ
หมายถึงน้ำพริกนะ -..-
...
...
...
..
เมื่อคืนเข้าไปอ่านมานาประจำวัน
อ่านแล้วก็..อื้ม..
เป็นของวันจันทร์ที่ 2 นะ
แต่เพิ่งได้อ่านเอาคืนวันอังคาร เหอๆ
เป็นเรื่องของการทรงเรียก
ฉันคิดว่า พระเจ้าตรัสกับฉันผ่านมานาประจำวันวันนี้เลยนะ
จริงก็มีทุกวันที่สอนให้ชีวิตฉันต้องยอมจำนนต่อพระองค์
แต่ของวันนี้ ให้การเปิดเผยถึงชีวิตที่เราให้พระเจ้า
ออสวอลด์ แชมเบอรส์ กล่าวว่า
“การถวายตัวไม่ใช่การถวายเป้าหมายของเราแด่พระเจ้า
แต่เป็นการกันตัวเราออกจากสิ่งอื่นๆทั้งหมดที่เราสนใจ แล้วถวายตัวเราเองแด่พระเจ้า
โดยยอมให้พระองค์วางเราไว้ตามแต่การทรงจัดเตรียม ทั้งด้านธุรกิจ กฎหมาย
วิทยาศาสตร์ ในที่ทำงาน การเมือง หรืองานอันน่าเบื่อ
เราจะต้องอยู่ในที่นั้นโดยดำเนินตามกฎและหลักเกณฑ์แห่งอาณาจักรของพระเจ้า”
เปิดเผยมุมมองที่ทำให้เข้าใจได้มากขึ้น
ว่า ไม่ใช่แค่ปากเอื้อนเอ่ยว่ายกให้ แต่สมองก็คิดตรองและตั้งเป้า
ไปอย่างที่ตัวอยากจะทำ
สิ่งสำคัญคือต้องถามพระเจ้าว่า
“พระองค์เจ้าข้า ทรงอยากให้ข้าพระองค์เป็นคนแบบไหน?”
และฉันคิดว่า ตอนนี้ เวลานี้ ชีวิตฉันกำลังถูกฝึก
ให้ถ่อมลง ถ่อมลง กับการทำงานตรงนี้ ตอนนี้ เวลานี้
และฉันก็ยังต้องฝึกต่อไป
เพราะยังขาดการอดกลั้นต่อกันและกันด้วยความรัก
และยังไม่ใจอ่อน สุภาพอดทนนาน -*-
ส่วนของวันนี้ เรื่อง "รูปเคารพในใจ"
เอาเข้าไปสิ .. รู้ไหมว่า เจ้าลาเวนเดอร์เป็นรูปเคารพของฉันไปซะแล้ว
ตั้งแต่ตอนที่อยากได้มาตลอด และตอนมาอยู่ในครอบครอง
เพราะว่า..
" รูปเคารพคือสิ่งใดก็ตามที่มาแทนที่พระเจ้า"
รักนะ เจ้าลาเวนเดอร์ แต่ฉันต้องปรับปรุงตัวเอง ปรับเวลา ปรับความคิด
ใหม่ซะแล้ว.. สิ เพราะวันสุดท้ายของชีวิตมาถึง ฉันก็พาเจ้าไปด้วยไม่ได้
...
...
...
..
เสียงคอมพ์แปลกๆแล้วอ่ะ
เดี๋ยวแหลม เดี๋ยวหาย
ไว้มาใหม่ดีกว่า -*-
Ps ยังลืม ไม่ได้เติมตังค์ ไม่ได้เติมเงินโทรนอก -*-
โอ๊ยๆๆๆๆ พรุ่งนี้จะทำๆ ฝากพ่อซื้อบัตรกะเติมให้ด้วย-.-