ง่วง .. ง่วงจัง
ยังไม่ถึงกับพับไปตอนนี้หรอก
รอคนบางคนหลับ
จะไปอาบน้ำ พัก บ้าง
-.-
............
เมื่อวานหมดไปกับอนิเมะทั้งหน้า 555
เยอะเลยด้วย ประมาณว่า จะเล่าเรื่องเดียว
มันต้องเสาะก่อนว่า ใครทำ อะไรงี้
เลยเจอพวกที่เคยดูแล้วอีกเป็นกระตั่ก -0-
เสียดายนะ ที่ Only Yesterday ไม่มีใน youtube
มีก็บางตอน แค่เพลง แค่หนังตัวอย่าง อะไรงี้
เสียดายๆ
............
ไปนอนเกือบตีห้า
ตื่นก่อนเที่ยงนิดนึงมั๊ง
วันนี้ไปประชุมกับพ่อแม่ด้วย
เป็นโซฟาให้นายน้องตลอดงาน
เมื่อยกันเลยทีเดียว -0-
อาทิตย์หน้าแม่ว่าจะให้เอาเก้าอี้ชายหาดไปด้วย
วันนี้อาจารย์สอนเรื่อง
การมีชีวิตที่ครบถ้วนและบริบูรณ์
1. เปิดใจรับการช่วยเหลือจากพระเจ้า
2.เชื่อในความยิ่งใหญ่ของพระเจ้า
3.ถ่อมใจและเชื่อฟังพระเจ้า
4.ติดตามพระเจ้าแต่เพียงผู้เดียว
จากเรื่องแม่ทัพนาอามาน ใน2พงศ์กษัตริย์บทที่5
การหายจากโรคเรื้อนของเค้า
มาจากความถ่อมใจและยอมเชื่อฟัง
จริงๆก็คือ ทั้ง3ข้อแรกนั้นเลย
............
กลับเกือบหกโมง น้องกินเค้กกาแฟมะม่วงหิมพานต์ไปอีกล่ะ
จำผิดนะ วันก่อนคิดว่าอัลมอนด์ -..-
ว่าจะถ่ายรูปไว้ก่อน แต่ลืม 555
ไว้วันหลังถ่ายใหม่ล่ะกัน ฝากพ่อไปซื้อให้
ก็กะไว้กินกับพ่อ (อยากให้พ่อกิน) แต่พ่อไม่เคยได้กินเลย
น้องกับพี่กับแม่กินหมด -..- ส่วนใหญ่คือน้องเด้อค่า
นี่ก็กินไปอีกสองมื้อ ล่าสุดเป็นมักกะโรนีกุ้ง
จริงๆแค่มักกะโรนีไก่ แต่แม่เอากุ้งสดที่ได้จากงานออกร้านวันก่อน
มานึ่งให้กินด้วยกัน แม่เค้าได้กุ้งตัวโตราคาถูกน่ะ
นี่ยังพูดถึงอยู่เลยว่าน่าจะซื้อสัก2กิโล โลละ130 ไง
กินเสร็จ หลับไปล่ะเนี่ย
-0- ได้โอกาสเขียนบล๊อกกับคิดว่าจะชิ่งไปนอน เหอๆ
............
วันนี้แม้ว่าจะเหนื่อยและง่วงมากแค่ไหน
แต่ขอบคุณพระเจ้าที่เสริมกำลังฉัน
นั่งอุ้มน้องตลอดวันที่ประชุม กลับมาก็ยังนั่งกันแบบเดิมอีก
จะตีสี่แล้ว ก็ยังมีกำลังดูแลน้องได้ *0*
พรุ่งนี้จะต้องไปทำห้องให้เสร็จต่อล่ะ
เพราะเดี๋ยวพระเจ้าเทพระพรลงมา
จะไม่มีภาชนะรองรับ
............
อืมๆ มีนกลับสิงคโปร์ไปแล้ว แอบเหงาเหมือนกัน
ช่วงน้องกลับมาก็ได้คุยกันพอสมควร
ส่วนใหญ่น้องลงมาคุยด้วยนะ ฉันไม่ได้ขึ้นไปหรอก
กว่าจะกลับมาอีกทีก็เดือนมิย. จะมาบ้านป่าวไม่แน่ใจ
ช่วงนี้ที่ได้คุยเยอะ เพราะมีนออกบ้านลำบาก
อยากขำเหมือนกัน เจอผ่าตัดตาปลา(ป่าวหว่า?)ที่เท้า
หมอเลยห้ามเดินตะลอน ต้องอยู่บ้านเกือบตลอด
คราวก่อนกลับมา ออกบ้านตลอดนะ -0-
............
อืมๆ เดี๋ยวจะไม่มีรูปแปะ ผิดปกติของฉัน
วันก่อนแม่ทำรองเท้าฟองน้ำให้วนิลา
เช้าวันไหนหว่า ฉันเลยเอาให้ลาเวนเดอร์ลองใส่บ้าง
น่ารักดีล่ะ แต่อย่าใส่บ่อยนักเลย หัวโต เท้าเล็ก
ใส่รองเท้าเล็กๆ แทบยืนไม่ได้ -..-
อ่อ แล้วก็หากิ๊บเล็กๆมาติดผมให้อีก
ไม่ค่อยกล้าถักเปียนะ กลัวผมหยิกตลอดกาล
คิดว่า ไว้ถักตอนถ่ายรูปแล้วก็ปล่อยเหมือนเดิม
นี่ยังไม่กล้าแกะมาสระผมเลย -..-
ง่วง เล่าเยอะ บางเรื่องดี บางเรื่องก็ไปเรื่อยเปื่อย
ไว้เล่าพรุ่งนี้บ้างล่ะกัน -0-