..ช่วงป่วย ๆ กับของประดิษฐ์ในอาทิตย์นี้..

ฉันเพิ่งสังเกตว่า อากาศหนาวช่วงเช้าเย็นยะเยือกกว่าช่วงกลางดึก
แต่สำหรับเช้านี้ ก็ยังนับว่าเย็นไม่เท่าเมื่อวาน
จะเพราะไอร้อนจากพื้นถนน
ที่เหมือนว่ายังไม่ลอยหายไปรึเปล่าก็ไม่รู้สินะ

เช้านี้ฉันไปไขกุญแจโรงรถก่อนหกโมงเช้าเล็กน้อย
อดไม่ได้ที่จะเงยมองห้องพักแขกของบ้านน้า
นึกสงสัยว่า เพื่อน ๆ ของน้องชายที่มาจากสิงคโปร์
นอนพัดลมกันตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว ไม่ร้อนกันบ้างหรือไง
พูดอย่างนั้น  ฉันเองก็ชอบพัดลมมากกว่าแอร์นะ

....

ความตั้งใจเดิมของฉันคือ อยากหายป่วยสนิท
ถึงจะตั้งใจอัพบล็อกได้ทุกวันเหมือนที่เคยทำ
แต่มันไม่หายเพราะหลังจากวันที่ไปเยี่ยมตู่กับน้องซอร์ที่รพ.
พ่อก็ไข้ขึ้น  ก็มีไข้ตั้งแต่ตอนไปเยี่ยมแล้วล่ะ
คราวนี้ก็ป่วยมาตลอด มีบางช่วงนอนซมเลย

ฉันคนที่ปกติอยู่แต่บ้าน เลยต้องออกไปหาซื้อข้าวของ
มันก็ไม่ถึงกับผิดปกติอะไรมากมาย
แต่มีบ้าง ความรู้สึกที่ไม่คุ้นเคย  

ช่วงนั้น นอกจากโจ๊กก็ข้าวมันไก่แหละ
ที่เป็นอาหารเกือบจะหลัก เพราะพ่ออยากทาน
เรียกได้ว่า ลองซื้อมันเกือบทุกร้านที่มีชื่อ
แต่ปรากฏว่า ไม่อร่อยเหมือนอย่างที่คิดกันไว้
(หรือจะเพราะป่วยนะ)

ความต้องออกจากบ้านเกือบทุกวัน
นอนดึกตื่นแต่เช้า อยู่โยงทั้งวัน
เลยต้องหาอะไรดับความเครียดเล็กน้อย

นั่นก็คือการช๊อป... ปากกา (ประจำเลย มีเป็นกล่องๆแล้ว)
ตอนได้ซื้อล่ะมีความสุข มาพบว่าอันเก่าที่ซื้อมาไว้
บางอันมันหมึกชักจะแห้ง คือใช้ไม่ทัน อันนี้เซ็งกว่า -.-

ส่วนนี่ก็บรรดาหยูกยาที่ทั้งกินและทา
รวมทั้งอม ..  ยังไม่หมดนะ แค่บางส่วน

 





ช่วงนั้นแม่ให้วัดไข้กันทุกวัน  
มันเป็นอาการไข้ต่ำ ๆ  แต่ก็ปวดหัวและอ่อนเพลีย(เป็นกันทั้งบ้าน)
แต่ขอบคุณพระเจ้ามาก ที่น้องไม่เป็นเท่า
อย่างน้อยเค้าไม่มีไข้ ไม่ไอ ไม่ค่อยงอแงด้วย

...

มาอัพเดตงานประดิษฐ์นั่นโน่นนี่ดีกว่า
เป็นของสัปดาห์นี้ หลังจากฟื้นไข้และไอน้อยลงไปสักพัก
ก็อยากจะประดิษฐ์อะไรบ้าง ที่จริงอยากเย็บปักถักร้อยนะ

จะว่าไป ชิ้นนี้ก็เย็บล่ะ เป็นกำไลจากแกนสก๊อตเทป
เคยลงวิธีทำไปครั้งนึงแล้ว แต่คราวนี้ฉันเย็บหุ้ม
จะต่างกับคราวก่อนที่ใช้ผ้าพัน ๆ แล้วสอยติดกัน
รู้สึกว่า รอบนี้จะเนี๊ยบกว่า
แต่ด้านในอาจจะรู้สึกกว้างไปนิด
คิดได้ตอนทำเสร็จแล้ว คิดว่าจะเพิ่มการพันผ้ารอง
สัก 2-3 ชั้น แต่ไม่เป็นไร  ไว้คราวหน้า

ความภูมิใจจริง ๆ ไม่ใช่ทำสำเร็จหรอก
แต่ได้ใช้ผ้าที่เย็บกระโปรงน้องโยลินซะคุ้มเลย
ทำกระโปรงเด็กน้อย1ตัว ,กระเป๋าอันย่อม1ใบ
และกำไลอีกอัน -0-  นี่ผ้าครึ่งหลานะเออ

อีกชิ้นเสร็จก่อนแต่ไม่ภูมิใจเท่า
นั่นเพราะภาพที่ตั้งใจไว้มันสวยกว่าผลงานจริง
จินตนาการซะงาม ทำจริงล่ะน่าสงสาร 555
เป็นของประดิษฐ์รีไซเคิลจากแกนสก๊อตเทปหน้าใหญ่

มันก็น่ารักแหละนะ แต่ทำแบบไม่มีสมาธิ

ทำ ๆ หยุด ๆ เลยดูพิลึกอยู่สักหน่อย
ก็เอาเป็นว่า ใช้งานได้จริงก็โอเคล่ะน๊า... 555

...

ก่อนไป อัพเดตรูปน้องซอร์ซะหน่อย
จะครบเดือนแล้วนะ  เวลาเดินเร็วจัง
ฉันก็เจอเค้าแค่อาทิตย์ละครั้งเอง
อาทิตย์ที่แล้วน้องเรางอแง กว่าจะออกไปเกือบไม่ได้เจอ
เค้าเกือบจะกลับบ้านแล้ว แต่ยังดี เก็บรูปมาได้นิดหน่อย *0*
เอาภาพตั้งแต่อาทิตย์ก่อนมาอวดก่อนน๊า...

เป็นอาทิตย์แรกที่เค้ามาโบสถ์
โยเอลดูจะชอบน้องเป็นพิเศษ วิ่งมาดูตั้งแต่มาถึง
อาทิตย์นั้น อ.สุจิต มาเทศนา ด้วย
ฉันเป็นคนกดพรีเซนเทชั่น  อุ้มน้องซอร์ไว้ด้วย
ขำอ่ะ จะคืนแม่เค้าก็ไม่ได้คืน มาให้เราอุ้มไว้ตั้งนาน
ไม่ร้องเลย  จนสะอึกหนัก ๆ แหละ แม่เค้ามารับเอง

ส่วนนี่เป็นภาพของอาทิตย์ที่ผ่านมา
เค้าอุตส่าห์ใส่รองเท้าคู่จิ๋วที่ฉันเย็บไว้ได้ ใส่ทั้งวันเลย
พอฉันออกไป เค้าถอดแล้ว .. อดเห็น
แต่ไม่เป็นไร ไว้รอดูคราวหน้า  อิอิ
วันนี้แม่หนูน้อยตัวสีชมพูจัง  มียิ้มด้วย
ทำหน้าตาน่ารักน่าเอ็นดูซะจริง ๆ

ไปล่ะจ้ะ  เช้านี้คงต้องไปนอนบนห้อง
ต้องกลับมาพันคอต่อ เพราะเจ็บคอยังไม่หาย
ถ้านับวัน ก็หวัดข้ามเดือนแล้วนะ
แสดงว่า ภูมิคุ้มกันยังไม่ดี
เพราะเรายังดูแลตัวเองไม่ดี - -“