แต่ความเฟอะฟะ ทำให้หลายครั้ง ระบบที่จัดมันช่างไร้ระเบียบซะเหลือเกิน อย่างเช่น นี่ก็ผ่านเข้ามาเดือนมีนาฯตั้งหลายวันแล้ว แต่พอฉันถ่ายรูปแล้วอัพโหลดรูปจากกล้องลงคอมพ์ ก็จับเอาภาพไปใส่ในอัลบั้มเดือนกุมภาพันธ์ซะตลอด =.= มึนจริงๆ
คงไม่ต่างกับที่พยายามแยกภาพในอัลบั้มในเพจ ว่าอะไรน่าจะอยู่หมวดอะไร ไปๆมาๆ คล้ายจะสับสน
ที่ดูน่าจะคล้ายๆกัน อยู่ในอัลบั้มเดียวกันได้ ก็เอาแยก
ตอนนี้ก็เลย .. เออ ช่างมันเห๊อะ 555
...
มาแบบวีคอารี่อีกล่ะ เลยเอาของมาฝากด้วย เป็นสูตรเด็ดเคล็ดไม่ลับหรอก หากอยากทำบ้างก็ทำได้
ก็นี่แหละ สูตรผสมน้ำยาสำหรับฆ่ามดและแมลง ที่ว่าฆ่าได้ ฆ่ามดได้จริงๆนะ แมลงสาบก็ตาย ลองมาแล้ว 555 เพราะสารลดความตึงผิวในน้ำยาล้างจานจะไปปิดทางเดินหายใจของแมลง(มด) ส่วนเดทตอลก็ฆ่าเชื้อโรคไปเลยไง
คิดว่าไม่ค่อยเป็นพิษนัก หากเทียบกับยาฉีดฆ่าแมลงกระป๋องๆ
น้ำเปล่า ไม่ต้องน้ำดื่มก็ได้ค่ะ น้ำประปาปกตินี่แหละ อัตราส่วนบอกยากมาก เพราะที่บ้าน "กะเอา"
แต่เวิร์คล่ะ ตั้งแต่ผสมน้ำยาฆ่าแมลงเองได้ เลิกซื้อยาฉีดแมลงไปเลย
สำหรับบ้านมีสัตว์เลี้ยงไม่แน่ใจ แต่หากเจอมดเดินไต่ผนัง เราฉีดแล้วเช็ดเลย สัตว์เลี้ยงคงยังไม่ทันมารับรู้พิษร้ายอะไรด้วยมั๊ง แต่ที่แน่ๆ กลิ่นมันจะฉุน เพราะเดทตอลอ่ะแหละ
...
กับความภูมิใจน้อยๆ ที่ได้ทำอะไรให้พ่อบ้าง (แม้ว่าหลังจากวันนั้นก็ยังมีเรื่องให้พ่อเซ็งได้อีกก็นะ) ก็เนี่ย...
วันก่อนพ่อเอากางเกงขาสั้นมาให้เย็บซ่อมตรงห่วงใส่เข็มขัดให้ เพราะมันขาดหลุด ก็เย็บให้ ผ่านไป 2-3 วัน พ่อก็เอากลับมาอีก บอกว่า "มันขาดอีกแล้ว แต่อีกจุด" ฉันก็รับปากว่าจะทำให้ แต่ลืมไป
เมื่อเช้านึกได้ เลยหยิบติดมือไปบนห้องด้วย ตั้งใจจะเย็บกับจักร(ครั้งแรกเย็บมือ) พอเย็บแล้ว ก็เลยคิดว่า เดินจักรซ้ำขอบกางเกงให้หมดเลยดีกว่า
แถมได้ซ่อมกระเป๋าหลังให้ด้วย
เดินไม่ตรงหรอกนะ เบี้ยวๆ แต่มันก็ทำให้กางเกงตัวเก่งของพ่อแข็งแรงขึ้น ตอนที่ทำ ก็เห็นว่า กางเกงพ่อมันเก่าแล้ว แต่เมื่อยังไม่ขาด พ่อก็ใช้อยู่
พล่ามมาซะยาว .. ก็แค่ ดีใจว่า วันนี้ฉันได้ดูแลพ่อบ้างเท่าที่ลูกคนนี้จะพอทำได้ (และตั้งใจจะดูแลให้มากกว่านี้ .. แม้ว่ายังไม่ได้ครึ่งที่พ่อทำให้เลย)
...
และแล้ว อาทิตย์ที่ผ่านมาฉันก็ได้ทำเดคูพาจกระเป๋าแม่กับกระป๋องนมเก่าสักที อยากทำมาตั้งนาน แต่ผลัดๆๆ จนเกือบเป็นเซียนนัก(ไม่วิ่ง)ผลัดซะแล้ว
อันแรก กระเป๋า แม่ได้มาหลายเดือนแล้ว พี่ที่สอนเค้าให้เป็นของขวัญ ที่จริงเค้ามีงานดิบขายด้วย เค้าก็ถามฉันเหมือนกันว่าสนใจจะซื้อมั๊ย แต่ฉันยังไม่รู้ว่าจะมีเพื่อนคนไหนอยากได้บ้าง เลยคิดจะซื้อแค่ใบเดียว เค้าฟังแบบนั้น ก็เลยยกให้แม่เลยมั๊ง =..= (พอดีวันเกิดแม่ด้วยแหละ)
ก็ทำตามที่แม่ขอนะ คือคุณนายไม่ชอบเยอะๆรกๆ
ไม่ใช่ไม่ชอบ .. ยังไงดี อ่อ เป็นอาการที่หวงแนพกิน เค้าว่า ถ้ามันสวยมาก มีลายหลายหลาย ดูงดงาม ก็จะไม่กล้าใช้ กลัวมันจะถลอก พัง .. เสียดาย
(เอ่อ........ ซะงั้น)
ส่วนกระป๋องกระแป๋งอันนี้ ตั้งใจทำไว้ใช้ในห้องนอน เพราะตั้งแต่ย้ายสำมะโนครัวงานฝีมือไปไว้บนห้อง ห้องฉันที่เริ่มจะโล่ง ก็กลับมา .. "แออัด" อีกครั้ง ฉันก็เลยมีความคิดว่า พยายามทำให้ทุกอย่างเล็กลง (ตัวคนก็อยากนะ .. แต่แบบ กะของทำง่ายกว่าไง เหอๆ) ก็เลยเอากระป๋องอันนี้ไว้เก็บกระดาษห่อของขวัญ ซึ่งเก็บได้เกือบหมดที่มี หนักนะนั่น วางไม่มีที่พิงนี่เซหงายท้องเลยทีเดียวเชียว (งงกะตัวเองอีกรอบว่า .. ทำให้เข้าเซตกับโต๊ะจักร .. เพื่ออะไร? มันคนละเรื่องกันนี่)
...
ของสวยๆงามๆยังไม่หมด มีของขวัญของแม่อีกชิ้นที่ฉันอยากอวด แม่เค้าได้เป็นแฟนเพจลัคกี้นัมเบอร์ของcraft gallery คนที่ ๙๙๙ หรือไงนี่แหละ
เค้าก็เลยส่งของที่ระลึกมาให้ เป็นป้ายไม้เดคูพาจ สวยนะ
แม่ชอบมาก ตอนแรกเห็นว่าจะให้พ่อเขียนข้อความอะไรแต่งบ้าน แต่ตอนนี้ เห็นเอาไปตั้งวางโชว์ไว้หลังตู้เย็น (บ้านนี้ มีอะไรๆก็วางบนตู้เย็น )
...
หมดของสวยก็มาของกิน คือตลอดอาทิตย์นี้ กินข้าวต้มบ่อยมาก ฉันรู้สึกเหมือนได้กินทุกวันเลยอ่ะ ก็เนี่ยแหละ เมนูนี้ล่ะ ...
เค้าซื้อมาทอดจานใหญ่ แล้วทำยำมั่ง กินเปล่า(กับข้าวต้ม)มั่ง หลายวันมากๆ อร่อยนะ ที่เล่าไม่ได้บ่น
บางทีอะไรที่ดูซ้ำซาก หากไม่เพราะมันมีเสน่ห์ ก็คงจะไม่มีใครอยากเจอ
ส่วนเมื่อวาน จานเด็ดประจำเที่ยงวันอาทิตย์
ผัดกระเพราหมูเทียมและหมูแท้ อร่อยดีจ้า กินกับไข่ดาว แต่ต้องเน้นแตงกวาหนักๆ เพราะแก้เลี่ยนได้ดี อ่อ .. กระเพราก็ต้องทอดกรอบด้วย (สูตรนี้ แม่ชอบทำ)
...
ว่าแล้วก็พูดถึงเด็กๆสักหน่อย เมื่อวานได้ออกไปสอนรวี มากันสองคน แต่ก็ตั้งใจเรียน ตั้งใจทำกิจกรรมกันดี ความที่ฉันคิดไม่ออกเลยจริงๆ ว่าจะสอนทำประดิษฐ์อะไร ก็เลยเอากระดาษไปตีช่อง วาดรูปทรงต่างๆ ไว้ให้ แล้วให้เค้าวาดรูปต่อ แล้วเล่าเรื่องจากภาพที่ตัวเองวาด ให้ทั้งสี่ช่องนั้นมีเป็นเรื่องเดียวกัน
ผลคือ ....
งานนี้รู้เลยว่าใครชอบอ่านพระคัมภีร์ ถึงได้รู้เรื่องราวในพระคัมภีร์ อ่อ แล้วเอสก็ยังบ่นซะด้วยนะว่า ให้กระดาษมาน้อยไป
เค้าเล่าเรื่องไม่หมด ฮ่าๆๆ
ตอนบ่ายหลังอาหารเที่ยงแล้ว เลยชวนไปทำกิจกรรมเด็กรักดีซะหน่อย ให้เก็บขยะรอบ ๆ ร้อนก็ร้อน แต่ก็ตั้งใจเก็บกันดี ตอนแรกมีมาบอกว่า ไม่มีขยะเลย ... พอฉันไปดู โห .. เยอะอยู่ แต่มันเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย จะเศษซากอะไรจากใครล่ะ ถ้าไม่ใช่เหล่าเพื่อนๆร่วมโรงเรียนเจ้าเอสนั่นแหละ มาเรียนพิเศษ แต่เรียนแค่ความรู้ ไม่ได้เรียนเรื่องจิตสำนึกรู้ผิดชอบ รักประเทศไทยกันทุกคน แต่แค่ขยะไม่เท่าไหร่ก็เขวี้ยงทิ้งไปให้พ้นตัว
...
ก่อนจะลาไป เอางานดราฟท์ล่าสุดมาอวดจ้า ภาพแรก ...
ต้นฉบับเป็นรองเท้ากำมะหยี่สีน้ำเงิน สวยอ่ะ
ไม่ใช่แนวที่ชอบหรอก แต่อารมณ์แฟชั่นจริงๆ
ฉันว่าสีน้ำเงิน ก็น้องๆ สีขาว กับ ดำ นะ คือ อย่างไรก็คลาสสิค
อีกภาพ ที่ตั้งใจทำมาก (จริงๆตั้งใจทุกรูปนะเออ) คือ ดราฟท์คนดัง (เพิ่มไว้ในหมวดงานด้วย)
รู้สึกว่า พอค้นๆไปในงานดราฟท์ที่ผ่านมา ฉันชอบทำรูปคนนะ ทำไมกัน ...? ไม่รู้สิ แค่ชอบ
....
อ๊อ ยังๆ ยังไม่หมด ฮ่าๆ เอาภาพแอ๊บสุดขีดอีกอันมาใส่
เนื่องในโอกาสที่หยิบเสื้อที่ซื้อตั้งแต่งานแต่งเจ๊มาใส่เป็นครั้งที่สอง เริ่ดมาก ....... ซื้อมาใส่แค่งานเดียว คราวก่อนงานแต่งเจ๊ ตอนนี้เจ๊มีลูกไปแล้ว คราวนี้งานแต่งฉัน?? ไม่ๆๆๆ ถึงรับดอกไม้ได้ก็ไม่เชื่อหรอกว่าจะได้แต่ง อิอิ
(พูดเรื่องเสื้อ แต่ภาพส่วนใหญ่มีแต่หน้าตัวเอง เหอะๆ)
