วันนี้รู้กันดีว่าจะไปส่งดอนน่าที่สนามบิน
แต่ฉันก็ยังขอนอนตื่นบ่ายสองครึ่ง
-.- ความง่วงมันรุมเร้า 555
...
.........
ตื่นมาซ่อมสร้อยให้แม่พี่เจมส์เสร็จเรียบร้อย
พอลงมาตอนสี่โมงก็กินข้าว
พี่ปูมาเกือบหกโมง แกงส้มผักรวมมาช้า
ไม่ทันแล้วอ่า กินไปแล้ว
ไว้กลับจากไปส่งแล้วค่อยกิน..เนาะ
............
ออกจากบ้านประมาณเกือบทุ่มหรือทุ่มกว่าๆได้
ไปรับป้าแพท แล้วก็ไปสนามบินเลย
หลายคนอยู่บนชั้นสองแล้ว
พอขึ้นไปก็ถ่ายรูป ๆ คุย ๆ
เอาของฝากให้ มีกล่องทิชชูรูปเสื้อบาติก
อานิจเอามาฝากแม่ให้ดอนน่า (แกไม่ได้มาส่งเอง)
ส่วนแม่ก็มีพวงกุญแจแมลงทับสต๊าฟในเรซิ่นให้อ.เดฟ
กับสร้อยข้อมืออีกเส้นให้ดอนน่า(ฉันลืมถ่ายรูปไว้อีกแล้ว -*-)
ถ่ายรูปไปเรื่อย ๆ แล้วพอตอนดอนน่าเริ่มลาทีละคน ๆ
แกจะกอดแล้วก็พูดคุยด้วย เราจะเริ่มเห็นน้ำตาของแต่ละคนล่ะ
หลายรูปและหลายคนที่ไม่ได้มุมภาพที่ชัด เพราะเค้าหันหลังให้กล้อง -*-
แต่ก็ไม่เป็นไรหรอก เท่าที่ได้ก็โอเคแล้ว
พอรอจนทั้งสองคนเช็คเสร็จแล้ว กำลังจะเข้าไปรอด้านใน
เราก็โบกมือลากลับ .. อาจเป็นการโบกมือลากันเป็นครั้งสุดท้าย..ใครจะรู้
............
กลับเข้ามาในเมือง ส่งป้าแพทแล้วก็มาเดินงานออกร้าน
ฉันได้กิ๊บอย่างละนิดละหน่อย ที่อยากได้คือกระเป๋าตังค์ยาวๆ ดันไม่ได้ซะนี่ -.-
ไม่เซ็งหรอก แต่ว่า คงยังไม่ถึงเวลาที่เหมาะสมของฉัน
