..Farewell Dave & Donna..

วันนี้รู้กันดีว่าจะไปส่งดอนน่าที่สนามบิน
แต่ฉันก็ยังขอนอนตื่นบ่ายสองครึ่ง

-.- ความง่วงมันรุมเร้า 555

............

ตื่นมาซ่อมสร้อยให้แม่พี่เจมส์เสร็จเรียบร้อย
พอลงมาตอนสี่โมงก็กินข้าว

พี่ปูมาเกือบหกโมง แกงส้มผักรวมมาช้า
ไม่ทันแล้วอ่า กินไปแล้ว
ไว้กลับจากไปส่งแล้วค่อยกิน..เนาะ

............

ออกจากบ้านประมาณเกือบทุ่มหรือทุ่มกว่าๆได้
ไปรับป้าแพท แล้วก็ไปสนามบินเลย

หลายคนอยู่บนชั้นสองแล้ว
พอขึ้นไปก็ถ่ายรูป ๆ คุย ๆ
เอาของฝากให้ มีกล่องทิชชูรูปเสื้อบาติก
อานิจเอามาฝากแม่ให้ดอนน่า (แกไม่ได้มาส่งเอง)
ส่วนแม่ก็มีพวงกุญแจแมลงทับสต๊าฟในเรซิ่นให้อ.เดฟ
กับสร้อยข้อมืออีกเส้นให้ดอนน่า(ฉันลืมถ่ายรูปไว้อีกแล้ว -*-)

 

 

 

 

ถ่ายรูปไปเรื่อย ๆ แล้วพอตอนดอนน่าเริ่มลาทีละคน  ๆ
แกจะกอดแล้วก็พูดคุยด้วย เราจะเริ่มเห็นน้ำตาของแต่ละคนล่ะ
หลายรูปและหลายคนที่ไม่ได้มุมภาพที่ชัด เพราะเค้าหันหลังให้กล้อง -*-
แต่ก็ไม่เป็นไรหรอก เท่าที่ได้ก็โอเคแล้ว

 

 

 

 

พอรอจนทั้งสองคนเช็คเสร็จแล้ว กำลังจะเข้าไปรอด้านใน
เราก็โบกมือลากลับ .. อาจเป็นการโบกมือลากันเป็นครั้งสุดท้าย..ใครจะรู้

............

กลับเข้ามาในเมือง ส่งป้าแพทแล้วก็มาเดินงานออกร้าน
ฉันได้กิ๊บอย่างละนิดละหน่อย ที่อยากได้คือกระเป๋าตังค์ยาวๆ ดันไม่ได้ซะนี่ -.-
ไม่เซ็งหรอก แต่ว่า คงยังไม่ถึงเวลาที่เหมาะสมของฉัน

..Farewell Dinner..

ง่วงจัง
แต่อยากแปะรูปไว้สักหน่อย
เพราะคิดว่า พรุ่งนี้อาจจะมีรูปมาใส่อีก

............

จากที่นัดกับบ้านพี่ปูว่าจะมาทานข้าวเย็นด้วยกัน
ก็เลยกลายเป็นว่า พ่อแม่ ไปงานเลี้ยงบ้านป้าศรี
เลี้ยงส่งดอนน่ากับอ.เดฟน่ะ

พรุ่งนี้ก็จะไปส่งที่สนามบินแล้ว

อืมๆ ดูเหมือนดอนน่าจะเศร้า ๆนะ
ดูจากแววตาในภาพถ่าย
คนเราอ่ะนะ ถึงจะยิ้มแต่ตามันเศร้า ยังไงก็ดูเศร้า

:) แต่ไม่เป็นไรหรอก ยังไงก็ติดต่อกันผ่านเนตได้
คุยskypeกันก็ได้ อีเมลล์หากันก็ยังได้

ฮืม...... อย่าอะไรเลย
ฉันไม่ได้สนิทกับแกมากเท่าแม่ ก็ยังใจหวิวๆเลย

..My Favorite Artist=Thomas Kinkade..

  87

เฮ่อ.. นี่กำลังลดน้ำหนัก
หรือรักษาน้ำหนักวุ้ย ?

............

อืม ๆ เมื่อคืนไปหลงเล่นHomepyของเวปสนุกซะเกือบเช้า
คือระบบเค้าไม่เหมือน  Meezนะ คนละเรื่องเลย
อันโน้นใช้จาว่า พอซื้อของก็ซื้อไปได้เรื่อยๆ ไม่รีโหลตใหม่แบบนี้
ก็ไปทำ ๆ แต่งๆ ไว้ก่อน แต่จะให้อัพเดตอะไรนักก็นึกไม่ออกอ่ะ -.-
อาจเอาไว้ก๊อบ เรื่อยๆ ไปเก็บไว้ล่ะมั๊ง ..ยังไม่แน่ใจ

............

หัวค่ำไปแม๊คโครกับแม่กับพี่ปูพี่เจมส์
แม่อยากจะซื้อผ้าเช็ดตัวเอามาไว้สำหรับให้ของขวัญ
แต่คิดไปคิดมา ไว้ก่อนดีกว่า รอให้ช่วงใกล้ๆเทศกาลเค้าจะลดมากกว่านี้
ที่ฉันขอให้ซื้อแล้วซื้อก็คือ จานกับถ้วยเซรามิคขนาดกลาง สีเขียว สวยดีอ่ะ
ยังไม่ล้างเลย -.- เดี๋ยวจะเอาไว้สำหรับใช้เลี้ยงแขก อิอิ
จริงๆ กะจะไว้ใช้กินเองแหละ เพราะมีแค่นั้นเอง
มันแพงไง ไม่กล้าซื้อทีละหลายใบ -.-

กลับมาถึงบ้าน แม่เอาแซลม่อนลดราคามาผัดใส่ไข่กับหอมแดง
คือมันเป็นเนื้อท้องของแซลม่อน เลยไม่สวย เหมือนเนื้อปลาขูด ประมาณนั้นแหละ
กินเสร็จก็มาช่วยกันหารูป Nativity เพราะแม่ไปถามที่ร้ายกาญจณีมาแล้ว
ว่ารับทำหน้าเค้กตามสั่งได้ไหม  เค้าบอกว่า ตามสั่งคิดสองปอน์ด 500
แม่อยากทำเค้กวันคริสตมาส์น่ะ เลยช่วยกันหารูป
หาไปเรื่อย ได้รูปถูกใจ สามรูป ไว้ค่อยมาเลือกกันอีกที
หนึ่งในนั้นไม่ใช่รูปวาด หรือรูปภาพ แต่เป็นรูปงานเซรามิคหรือเรซิ่นนี่ล่ะ
เป็นผลงานของ Thomas Kinkade
สวยมากๆเลย ฉันชอบภาพวาดของเขามานานล่ะ
ไม่เคยมีไว้ครอบครองหรอก เหอๆ ราคาสูงและบ้านก็ไม่มีที่จะแขวน -.-
ทำได้แค่ค้นภาพมาเก็บสะสมไว้ปลื้มเล่น อิอิ

รู้จัก Thomas Kinkade ครั้งแรก ตอนต่อจิ๊กซอว์ให้อาหมวก
ไม่แน่ใจว่า รูปที่ทำให้อาหมวกหรือรูปของบ้านเราแต่ทีหลังยกให้บ้านน้านิดไปนะ
แต่เห็นเลยว่า ภาพวาดเค้าสวยมาก สวยจริงๆ

ยิ่งฉันเป็นพวกหลงไหลกระท่อม บ้านสวยๆ กลางหมู่แมกไม้
ดอกไม้ใบหญ้าและลำธารไหลริน...โอย เห็นแล้วอยากจะกรี๊ด
ช๊อบชอบค่า วันนี้เลยขอเอามาใส่บล๊อกให้ชื่นใจสักรูป

รูปนี้ชื่อ Autumn At Ashley's Cottage
เลือกให้เข้ากับ ..ฤดูกาล หน่อย เนาะ อิอิ ใบไม้ร่วงไง
ใฝ่ฝันเหลือเกินว่า ..สักวันหนึ่งจะมีบ้านอย่างนี้อยู่
ไม่อยากได้บ้านหรูกลางใจเมืองหรอก
บ้านหลังน้อย ชานเมือง มีต้นไม้ใบหญ้ามากมายแบบนี้ก็ดีใจแล้ว
(แต่นี่มันออกแนว ชานเมืองต่างประเทศนะ -.-)

พอคลิกไปอ่านประวัติอย่างย่อ(อ่านอังกฤษวุย อ่านไม่จบอ่ะ)
ก็เห็นเลยว่า เค้าใช้หัวใจวาดจริงๆ ผลงานถึงได้ออกมาสวยงามอย่างนี้
เค้าวาดรูปเกี่ยวกับความเชื่อ โบสถ์ และเรื่องราวในพระคัมภีร์ด้วยบางส่วนนะ
แต่ส่วนใหญ่ก็เป็นภาพธรรมชาติและทิวทัศน์ ..

ชอบอ่ะ
อัพแล้วขอตัวไปเก็บรูปต่อก่อนล่ะ
กรี๊ดๆๆๆๆ

..God Bless..

ลืมชั่งน้ำหนักอ๊ะ
(พอเวลาไม่ลงล่ะลืมประจำ)

............

ระยะนี้ไม่อยากเอารูปตัวเองลง
ขี้เกียจอ่ะ กับมันใส่เรื่อยๆ บางทีก็เบื่อนะ
-.- วันนี้จะใส่รูปแม่กับดอนน่า

credit frame = Teri Mayo

อืม ๆ นี่เป็นสัปดาห์สุดท้ายของดอนน่าในกระบี่แล้ว
วันศุกร์ก็จะบินไปกรุงเทพฯ แล้วต่อไปทางเหนือ
จะไปเยี่ยมเยียนพี่น้องคริสเตียนที่แกเคยไปเป็นมิชชันนารีที่นั่น

credit frame = Kim Broedelet

เมื่อวันอาทิตย์ทำพรีเซนเทชั่นกับพ่อ
เค้าเอาไปฉายให้แกที่โบสถ์ แบบอำลาอ่ะ ใช้เพลงของอีริค
แม่กลับมาเล่าว่า ดอนน่าทั้งหัวเราะ ทั้งร้องไห้ ตาบวมหมด
^-^ เราก็ไม่มีอะไรจะทำให้หรอกเนาะ นอกจากสิ่งที่เราทำได้
แล้วจะได้เจอกันอีกเมื่อไหร่ก็ไม่รู้เลย
แต่สำหรับฉัน ทางเดินชีวิตของคนเรา ที่คิด เตรียมแผนการอย่างนั้น อย่างนี้
แล้วก็ต้องเปลี่ยนไปเป็นอีกอย่าง .. ทั้งหมดก็อยู่ในสายพระเนตรของพระเจ้าทั้งสิ้น
คือ เป็นแผนการณ์ของพระเจ้า

............

วันนี้รู้สึกอยากตื่นเร็ว ลุกขึ้นมาทำแหวนให้โรน่าเสร็จอีกวง
สะสมไว้หลายชิ้นสำหรับเพื่อน ๆ
ก็ของนิคเสร็จแล้ว พี่อ้วนเสร็จแล้ว ลองทำดาวคริสตัลไว้ให้พี่ปูอีก
ส่วนพี่ปอ คิดว่าจะถักไม้กางเขนจาก seed beads ให้อ่ะ

ลงมาก็ประจำการตลอดจนถึงเวลานี้แหละ
ถ้าตื่นอีกรอบก็ดีสินะ จะได้จับอาบน้ำ
แต่เดี๋ยวต้องไปล้างจานก่อน เต็มกะละมังแล้ว -.-

............

อืมๆ วันนี้พระเจ้าอวยพร
ตอนเย็น ห้อง408 มาแจ้งย้ายออกวันที่1เดือนหน้า
จากเต็มทุกห้องก็จะว่าง1ห้อง
พอสองทุ่มกว่า มีคนมากดออด คุยไปคุยมา จองห้องนั้นเลย
แล้วก็ต้องการห้องว่างพักรายคืนไปเรื่อยๆ รอห้องว่าง
เลยให้เช่าห้องโรน่าไป โรน่าเค้าจะกลับมาเช่าวันที่7น่ะ

ก็เลยได้ขายห้องรายคืนไปอีก 4 วัน
พอคนเก่าย้ายออก เราเข้าไปเคลียร์ก็ให้เค้าย้ายเข้าต่อได้เลย
^0^

..gifts frome D&D..

  87

กำลังเซ็ง เง็ง กับตัวเอง
ฉันยอมรับว่า อาทิตย์ที่ผ่านมาทานเยอะ
เพราะรู้สึกเหนื่อยมาก ออกไปตะลอนติดๆกันหลายวัน

-.- มันรู้สึกง่วงเรื่อยๆเลยอ่ะ
วันนี้ไม่ได้ไปวิ่ง แต่ต้องวิ่งที่บ้าน ..นะจ๊ะ
ไม่เกี่ยวกับอ้วนหรือไม่อ้วน แต่เกี่ยวกับวิ่งให้ได้เหงื่อ จำไว้ๆ

............

เมื่อวานต้องขอลาไปอีกหนึ่งวัน
เพราะเพลียมากๆ ขึ้นไปนอนตีห้ากว่า
ลงมาตอนเกือบเก้าโมง แล้วก็ไม่หลับหรอก จนบ่ายกว่า
เริ่มนั่งเหวอแล้ว เข้าใจสภาพคนเป็นเก้าอี้แล้วนั่งหลับป่ะ
ไม่มีอะไรพิงอ่ะ เงยหน้าหลับ -*- ดูไม่ได้เล้ย กร๊าก

เลยไม่ไหวล่ะ ขอเอนหลังสักหน่อยเหอะ
ก็ได้งีบไปหลายงีบ งีบล่ะนิดล่ะหน่อย
ตามแต่น้องจะฟังเพลงMP3โดยไม่ทำให้หูฟังหลุด
หูหลุดเมื่อไหร่ต้องลืมตามาหยิบใส่ให้ -.-

............

พอพ่อแม่กลับมา ก็ยังไม่คิดว่าจะไปนอนหรอก
เพราะมันก็ใกล้จะเย็นแล้ว สักบ่ายสามกว่าได้มั๊ง
นอนยาวก็คงไปหกโมงหรือทุ่มโน่น แล้วพ่อก็ง่วงๆเหมือนกันนะนั่น

แต่เหตุผลทุกอย่างก็ถูกเปลี่ยน เมื่อพี่ปูโทรมาชวนไปสุสานหอย
โอ้เย้ อยากไปนานแล้ว ไม่ได้ไปสักที ล่าสุดก็เป็นปีแล้วอ่า
พี่ปูกับพี่เจมส์จะไปหาของฝากให้ดอนน่า
ได้สร้อยข้อมือมุก กับต่างหู สวยมากๆเลย ราคาพอไหวอ่ะ
เพราะไม่ใช่มุกคัดเกรดงดงามเลิศเลอ อะไรนักหนา แต่สวยนะ
เส้นที่พี่ปูเลือกให้ดอนน่า สวยกว่าของฉัน น้ำงามกว่า
ก็ไปเดินกับเค้าทั้งที จะไม่ให้ซื้ออะไรกลับมาเลยก็คงมิใช่"เอมิ"

เลยสอยสร้อยข้อมือมาเส้นนึง ให้พี่ปูช่วยเลือกด้วยแหละ
เพราะพี่เค้าเลือกเก่ง เค้าไม่เอาเลยนะ มุกหน้าตาเหมือนเมล็ดข้าวโพดอ่ะ
พยายามคัดที่กลมที่สุด (เท่าที่เห็น กลมมากๆจะร้อยขึ้น)

อ่อๆ แล้วที่พี่เค้าชวนไปน่ะ จะเอาไปเป็นนางแบบ เหอๆ
ให้ลองโน่นลองนี่ -.- แบบว่า เค้ามองว่าฉันตัวกลมๆ แขนคงจะพอๆกับดอนน่า
ดอนน่าไม่อ้วนนะ แต่เป็นฝรั่งตัวใหญ่อ่า

............

ว่าแล้ว ก็เอารูปของขวัญจากดอนน่ามาแปะไว้

ปลื้มใจมาก เพราะไม่บ่อยนักที่จะได้ของขวัญจากดอนน่า
ไม่ใช่แกไม่ให้หรอก แต่ปีที่แล้วแกให้ทั้งครอบครัว
ส่วนปีนี้ ให้ฉันคนเดียว 1ถุง อิอิ มันเลยปลื้มขนาดเน้อ

credit paper+elements = Seachell's Scrapz

แต่ซีดีเพลงที่เป็นการ์ดด้วยเนี่ย ได้มาสองอัน พ่อแม่ แล้วก็ฉัน
เพลงเพราะมากๆ เดี๋ยวจะเอาลงบล๊อกบ้างล่ะ

มีคนโวยวายที่ฉันเอาแต่พิมพ์แล้ว
ไปล่ะ