..อิลลัส เด็กน้อย ทะเล และแมงกระพรุน..

สารภาพเลยว่าไม่ยอมอัพบล็อกต่อ
เพราะอยากได้ภาพอิลลัสมาเล่าต่อเนื่อง
แต่ทั้งไม่ว่าง , ไม่มีอารมณ์ , หาแรงบันดาลใจไม่ได้
แต่สุดท้าย ปาดน้ำมูกไปก็ยังทำสำเร็จ
แสดงว่า .. สังขารยังไม่เท่าจิตใจ .. เนอะ

วันที่ 7 บางสิ่งที่น่ารัก
หาภาพต้นแบบในคำจำกัดความความหมายของคำว่า "น่ารัก"แล้ว
ได้หลากหลายจัง ถ้างั้น เอาบ้านนกหลังเล็ก ๆ นี่แหละ..
ฉันรู้สึกว่า มันน่ารัก ก็น่ารักล่ะเนอะ

ขออวดก่อนเพื่อนเลยล่ะกัน
เพราะอย่างไรก็คงต้องเล่าย้อนหลัง

เป็นภาพบ้านนกน่ารัก  ๆ น่าจะหาได้จากtumblrเจ้าเก่า
ลืมที่มาจริงๆ นะ ช่วงนั้นค้นแบบรูปบ้านนก
เพราะจะตัดแบบของตกแต่งจากเศษผ้าไง
นึกไม่ออก ก็ .. คลิกอันนี้ล่ะจ้ะ

และที่กลับมาอัพได้ วาดได้เนี่ย
เพราะบังคับตัวเอง ด้วยมาตรการที่ว่า
ไม่วาด ห้ามเล่น FB .. มันก็เลยต้องเพียรกันบ้าง
อาจจะเป็นเหตุผลเพี้ยน ๆ แต่ทำให้ผลออกมาได้ ก็พอใจ(เล็กน้อย)แหละ

...

อันที่จริงช่วงปลายปีที่แล้ว ฉันดราฟท์ภาพไว้เยอะ
แต่ยังไม่ได้อัพให้ดูเลยเนอะ .. เพราะอยากจะอัพรวดเดียว
แต่นี่ต้องมีมาเบรกสักนิด  อันที่จริงเป็นคนที่สอง
ที่เห็นเอารูปที่ฉันทำให้เป็นของขวัญไปปริ้น

งานนี้เค้าเอาไปสกรีนทำถุงผ้า ให้ภรรยาเดินหิ้วไปจ่ายตลาดป่ะนี่
เราก็ดีใจ ที่คนรับชอบ ทำให้รู้สึกว่า .. มันมีคุณค่ากับเค้านะ
มากกว่า แค่ไฟล์ภาพธรรมดา

เพราะเอาภาพผลงานที่นายแบบนางแบบเค้าเอาไปสกรีนมาแล้ว
งั้นก็จะอวดภาพต้นแบบล่ะกันจ้ะ
ภาพต้นแบบจริง เจ้าสาวเค้าใส่สร้อยคอสวยงาม
แต่ฉันปลดออก เพราะเริ่มจะตาลายตั้งแต่ตอนมงกุฏแล้ว

...

สัปดาห์ที่แล้ว ช่วงต้น ๆ อาทิตย์
เห็นรองเท้าบู๊ตคู่เก่าของพ่อที่หลังบ้าน
แล้วก็นึกสนุกว่า ถ้าเอามาล้างแล้วใส่เก๋ ๆ นี่จะยังได้มั๊ย
ขอพ่อ พ่อก็ใจดีให้นะ คือมันเก่าตั้งแต่พ่อยังเป็นไกด์อยู่เลย
นี่ก็หลายปีแล้ว พ่อว่ามันลื่น พื้นมันสึก อะไรทำนองนี้ ใส่แล้วลื่นล้ม
ฉันก็เลยคิดว่าแค่ใส่ถ่ายรูปคงไม่เป็นไรมั๊ง

ก็เลยทำความสะอาด ตากแดด ตากลมอยู่วันนึง
พอวันรุ่งขึ้นก็เอามาลองใส่ดู  ..
แหม.. มันรู้สึกว่า เท่ห์อะไรอย่างนี้ ฮ่า ๆๆ
เอาเข้าจริง ๆ มันอาจจะไม่สึกนะ แต่ฝังหินง่าย
พอเดินไปพร้อมกับหินที่ติดตามร่องรองเท้ามันเลยลื่น
(เข้าใจว่าอย่างนั้นนะ ..) ต้องหาโอกาสใส่ใช้งานจริง  ๆ ล่ะ

...

พูดเรื่องรองเท้าที่ไปตากในสวน
ทำให้คิดถึง แปลงผักโขมของพ่อ
กลางสัปดาห์ที่แล้วไปเก็บภาพนี้มา...

แม่ยังไม่อยากให้เก็บ พ่อก็ว่าปล่อยให้มันโตอีกนิด
เค้าไม่กะกินรากมัน ปลูกอาจไม่ใช้ยา
แต่ดินสมัยนี้มันเจือปนอะไรก็ไม่รู้นะ... เห็นว่างั้น

จนมาวันนี้แหละ พ่อเพิ่งจะยอมเก็บ
ด้วยเหตุผลที่ว่า เก็บต้นโต ๆ จะได้มีพื้นที่ให้ต้นเล็กเติบโตขึ้นอีก

เมนูจากแปลงผักน้อย ๆ วันนี้ เป็นแกงจืดผักโขม
ดูยุบ ๆ เหี่ยวๆ  นะ แต่มันก็อร่อยดี
เจอความร้อนอย่างไรก็ยุบ เต็มกะละมังก็เหลือสักถ้วยเล็ก ๆ เอง

พูดเรื่องผัก งั้นเอาดอกถั่วพูมาอวดสักหน่อย
เสียดาย ฝักอ่อน ๆ ที่ไม่ได้ถ่ายรูปไว้ (พ่อมีแต่น่าจะไม่ชัด)
ก็วันอาทิตย์แหละ ยายอาบแกมานั่งคุยกับยายน้องโยลิน
เลยมองเห็นดอกถั่วพู  แกว่า เดี๋ยวก็มีฝัก
แล้วพอเปิด ๆ หาดูตามใต้ใบ ก็เจอเลย  ฝักแรก ..ฝักสอง มีฝักที่สามด้วย

เสร็จฉันหมด ฮ่าๆ ให้เข้ากับเมนูเที่ยงวันอาทิตย์
คือน้ำพริกกะปิ กับแกงจืดฟักใส่ไก่

ตอนนี้ก็ลุ้น ๆ รดน้ำทุกวัน รอคอยให้ฝักต่อไปออกมาอีก

....

จะว่าไป วันเสาร์ที่ร้อนแสนร้อน ฉันเอาเครื่องน้ำพริกไปส่งให้ยายน้องโยลิน
เลยได้เล่นกับเจ้าตัวน้อยนิดนึง สนุกดี

ตอนแรกไปถึง เค้าหลับ ยายกับแม่ก็ไม่อยู่ เหลือแต่พ่อเค้า
เรานั่งคุยด้วยสักพัก เจ้าตัวเล็กก็ตื่น ทีนี้ล่ะ.. ตกใจคนแปลกหน้าเต็มบ้าน
ยายก็ไม่อยู่ ร้องไห้จ้าเลย    แต่สักพักก็เงียบนะ

พ่อเค้าอุ้มพาไปเดินหน้าบ้าน  พอออกไปถ่ายรูป แป๊บนึง
ขออุ้ม เค้าก็ให้อุ้ม และหลังจากนั้น คุณหนูก็ให้แขกผู้มาเยือนทุกคนอุ้มหมด
แหม.. พอเจ็ดเดือนล่ะเริ่มไม่ค่อยหวงตัวแล้วนะ
ยายเค้าบอก พัฒนาการเปลี่ยน นอนตีสองโน่นแน่ะ ..

สนุกของวันนี้สำหรับฉันอีกอย่าง คือตอนนั่งรถไปมันร้อนมากๆ
ได้ไปนั่งเล่นบ้านที่มีต้นไม้รอบบ้านนี่มันดีจริง ๆ เย็นสบาย ร่มรื่น
อยากไปดูต้นบวบใกล้ ๆ บวบหวานน่ะ
เจ้าของเดียวกับใบโต๊โตที่บ้านฉัน แต่เค้ามีดอกออกผล
ส่วนแถวนี้บ้าแต่ใบ ดอกไม่โผล่ =.=
แต่ไปดูใกล้ๆ ไม่ได้ เพราะอุ้มโยลินไง . .. กลัวแดดเผาหลาน

ก่อนกลับบ้านแวะไปตลาดนัด หาซื้อผักไว้กินกับน้ำพริก
ผักก็ได้ ได้เสื้อมือสองมาด้วย เลือกแบบ กะว่าใส่ได้แน่
กลับมา เออ ใส่ได้จริง (ไว้อวดทีหลังนะ ฮ่ะ ๆ )

ราคาไม่แพง แต่ยังดูโอเค ฉันเน้นเสื้อใส่อยู่บ้าน ก็เลยพอหาได้
มีเวลานิดหน่อย เลยได้ไม่มาก (อยู่นานเสียทรัพย์เยอะ อิอิ)

ว่าไป วันนั้นทำกับข้าวเอง แต่ไม่ได้ถ่ายรูปตอนทำเสร็จ
แค่แกงส้มฟัก แต่ทุกท่านกินกันเร็วมาก...
หันมาอีกที  กินอย่างเดียวเถอะ  มันเสียเวลา 

อ่อ กรงนกประกอบเป็นจี้แล้วนะ
น่ารักมากเลย ใส่แล้วเด็กทักกันเป็นแถว หุหุ
ในที่สุดก็ได้นกในกรงกับเค้าสักที
ไม่ใ่ช่นกน้อยในกรงทอง  ทองแดงก็ยังโอเค

หัวค่ำวันนั้นชวนน้องลอกสิวเสี้ยนซะหน่อย
เพราะแม่ซื้อแผ่นใหม่มาให้ตั้งแต่ตอนเช้า
ก็โอเคนะ นับวันจมูกน้องจะโล่งจากสิวเสี้ยนอ่ะ
ส่วนของฉันโน่น.. คืนวันอาทิตย์ถึงได้ทำ

.....

มาถึงวันอาทิตย์แบบไม่รวบรัด (น่าจะยาวเพราะภาพ)
วันนี้วันเลือกตั้ง แต่ที่นี่ไม่มีเลือกตั้ง  เพราะจุดเลือกตั้งไม่เปิดทำการ
ก็นะ .. การเมือง แหละ  ไม่พูดอะไรมาก

ตอนสายก็เป็นดังภาพนี้เลย  กำลังสอนเด็กน้อย
นี่ขนาดว่าจะเที่ยงอยู่แล้ว เค้าเพิ่งจะเดินขบวนผ่านมาทางนี้
ร้องเพลงกันลั่น ฉันต้องหยุดไปชั่วขณะ ไม่งั้นคงพูดคนเดียว
เด็กหันไปมองที่ถนนกันหมด

ผลงานง่าย ๆของเด็ก  ๆในวันนี้ ให้วาดเรือโนอาห์กับสัตว์บนเรือ
ก็ดูเหมือนหลายคนตั้งใจ จะสวยงาม จะดูออก มองเห็นมั๊ย
ต้องลองชมดูกันล่ะค่ะ....

ส่วนนางแบบตัวน้อยประจำอาทิตย์นี้ของฉัน
วันนี้เธอแทะผักอย่างเพลิดเพลิน 

เห็นภาพแล้วก็อยากทำสตอรี่อีกนะ
แต่ยังปั้นเรื่องไม่ออก  เพราะมีงานดังต่อไปนี้มาขัดตาทัพ..
ไปทะเลไง ไปร่วมพิธีบัพติศมาในน้ำ
มีภาพแบบจัดเซตมาให้ดูประมาณนี้จ้ะ
จะได้ไม่ต้องมีเนื้อหาเยอะ แต่รูปเพียบ ฮ่ะ ๆ

ต่อด้วยภาพเต็ม ๆ ที่ตัดช่วงบัพติศมาออก
เพราะไฟล์นั้นอัพไว้ในแฟจเพจโบสถ์
สนใจไปดูรายละเอียดต่อเองได้ .. ที่นี่.. นะคะ.

แอบเก็บมาอันนึง .. ตอนแรกตาลาย คิดว่า ลูกฉิ่ง
(เห็นเป็นของกินไปซะหมด)

ส่วนใหญ่ก็เน้นภาพแหละ หุหุ
พูดมากกลัวคนรำคาญ แต่ในไดอารี่ตัวเองพล่ามไปเห๊อะ

อ่อ .. แม้ว่ากลับจากทะเลแล้ว ยังมีอารมณ์ทะเลตามมาด้วย
เพราะพี่โอ๋เอาวุ้นมะพร้าวมาฝาก (เกี่ยวยังไง?)
ก็มะพร้าวไง... คิดถึงทะเล คิดถึงต้นมะพร้าวม๊ะ?
ก็นั่นแหละ  ...

ดีใจจัง คิดว่าพี่เค้าเอาลงมาให้คุณภรรยา ที่ไหนได้เอามาฝากเราจริง ๆ
แล้วฉันก็กินซะพุงกาง ต้องแบ่งกับแม่ด้วย .. ไม่งั้นไม่หมด

...

ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ว ขนรูปมาให้หมดเลย
อันนี้เก็บไว้ตั้งแต่วันอาทิตย์ ยึดไอแพสของคุณโนอาห์มา
เอามานั่งเล่นในชั้นเรียนดีนัก กร๊ากก..
ไม่ได้จะยึดไว้ยาวหรอก แต่ลืมคืน เลยเอามาถ่ายรูปเล่น

ผลคือ เหมือนฝันคิดว่าเป็นของจริง
เพื่อน ๆ ก็รู้อยู่ว่าฉันกำลังจะเอามือถือใหม่
คือ... มันของเล่นค่ะน้อง ไม่งั้นมันก็สไลด์ได้แล้วสิ เหอๆ
แต่สนุกดีนะ ถ้าหาเจอจะซื้อไว้
เคยได้บีบีมาให้น้องคราวก่อน ขำมาก  ทีหลังเห็นเค้ามีไอโฟน
เราหาไม่ได้ มิงั้นนะ ..โฮะๆๆ

...

ปิดท้ายด้วยพฤติกรรมในวันจันทร์
วันนี้แสนจะอ่อนล้า เพราะต้องฝืนตาค้างทั้งคืน
พอไปนอนบนห้อง หยิบหนังสือมาปุ๊บ หัวถึงหมอนปั๊บ
ก็เป็นดังนี้แล...

สลบจริง ๆ ตื่นมาอีกทีสี่โมงเย็นเลย(จากแปดโมง)
บอกตัวเองว่า ชาร์ตแบตล่ะกันเนอะ เหอๆ
ตื่นมายังอุตส่าหเย็บขาตุ๊กตาได้อีกนะ แต่ยังไม่ได้ทำต่อเลย
งี้แหละ พอลงมาอยู่ข้างล่างมันจะมีอะไรให้ทำต่อไปอีกเรื่อย ๆๆ

ปล.จัดของสำหรับไว้ขายสลากหาทุนสร้างพระนิเวศน์เกือบเสร็จแล้ว
ไม่รู้ว่าคราวนี้จะมีคนบ่นอีกมั๊ย จะได้บอกเค้าว่า
“ถ้าได้ของถูก น่าจะดีใจนะคะ แสดงว่าได้ถวายพระเจ้ามาก
ถ้าได้ของแพง คือพระเจ้าอวยพรคุณไง”

(ไม่ได้ขายเอาเข้ากระเป๋าตัวเองง่ะ .. )