ไปนอนตอนสาย แม่สั่งให้ตื่นบ่าย จะไปเยี่ยมพี่แมว
แต่ก็ไม่ได้นอนง่ายนะ ไปสระผมก่อนอีก เออ กว่าจะได้นอน
ตื่นก่อนบ่ายนิดหน่อย รีบอาบน้ำแต่งตัวลงมา หาข้าวกิน
แต่ไม่ได้ออกหรอกตอนบ่ายๆน่ะ นั่งทำบัญชีให้คุณนาย
ช่วยคุณนายทำกับข้าว ไปเก็บใบชะพลูให้คุณนาย
หาข้าวของที่หายไปให้คุณนาย..
สรุป ว่าบ่ายๆ มาใช้เวลากะคุณนายนี่ล่ะค่า 555
แต่เนื่องจากแม่โทรคุยกับคุณนิก แกบอกว่าอยู่ห้องคลอดแล้ว
พอเย็นๆ ได้ข่าวว่าคลอดแล้ว ต้องผ่าอ่ะนะ เพราะเด็กไม่กลับหัว
เป็นอันว่าได้ไปเยี่ยมตอนเกือบหกโมงมั๊ง..
...
แต่แวะไปร้านพี่แมวกับเปิ้ลที่ตลาดนกอินทรีย์ก่อน
อุดหนุนลูกชิ้นนึ่งสมุนไพรมาอีก หมึกย่างฝากท่านน้องด้วย
เดินหาร้านเปิ้ลแป๊บนึง แม่โทรถามหรอกถึงหาเจอ
ไปยืนดูดอกไม้คาดผมของเค้า อืม อันที่อาส่งมาให้สวยกว่านะ
เลยรู้สึกมั่นใจว่าที่เอามาใส่ถุงแล้วก็ดูเรียบร้อยขึ้นอีก เหมาะแล้วๆ
ไปเลือกๆ โบว์สีเทาอันใหญ่ไว้หนีบผมมาอัน ที่ครอบผมอีกอัน
(อันนี้ครอบไม่หมดอ่ะ ..ผมฉันเยอะไปมั๊ง)
กับผ้าผูกผม ชิ้นนี้ 20 บาท
เค้าบอกว่า เอามามัดแบบทำที่คาดผมก็ได้ แต่ฉันว่า เอามาผูกก็พอเหอะ(สำหรับฉันนะ)
เอามาคาดแล้วเดี๋ยวเดินขาขวิด 555 มันไม่ค่อยเข้ากับบุคลิกอันเรียบทั้งร้อยของฉันเท่าไหร่
พวกสีเทาๆนี่ชอบนะ สีขรึมดีแต่ก็หรูด้วย
...
ออกจากตลาดไปโรงพยาบาลต่อ
เออน่ะ ตอนออกจากบ้านมัวแต่กังวลเรื่องยางรถ เลยลืมใส่หมวกกันน๊อคมาด้วย
โดนลมโกรกหน้ามาครึ่งทางเพิ่งรู้สึกตัว
กลัวเจอตำรวจมากมาย ไม่ค่อยชอบทำผิดกฏหมาย จริงๆก็ก็อยากให้มันปลอดภัยเรียบร้อยด้วยล่ะ
แต่แปลกดี คนอื่นๆเค้าก็ไม่ใส่กันหน้าตาเฉย ดูไม่ซีเรียสอะไรกันด้วยนะ... ชิลกันดีจัง
ไปถึงเกือบค่ำแล้ว เพราะไม่ค่อยออกจากบ้าน ลืมทาง
ยูเทิรนไกลหลายรอบ คนซ้อนก็บ่นซะ ต้องคอยบอกว่า "ไม่ค่อยได้ออกจากบ้าน ลืมๆๆ"
ไปถึงห้องคลอด หาเตียงไม่เจอ ดีหันไปเห็นเจ้าเอส
เลยเรียกถาม พอเข้าไปดู หนูน้อยตัวเล็กจัง
พ่อแม่เค้าอยากได้ลูกสาว เตรียมเสื้อผ้าไว้เป็นสีชมพู ได้ลูกชายเลยเป็นหนุ่มน้อยรสสตรอเบอรี่
แต่เค้าก็น่าเอ็นดูนะ ท่าทางหิวนม แต่ก็ง่วงด้วย แม่ก็เพิ่งผ่าท้อง จะพลิกตัวให้นมก็ยาก
ได้มาอุ้มตอนที่พยาบาลจะสอนคุณพ่อเค้าเปลี่ยนผ้าอนามัย
ตอนรับมา เจ้าหนูนั่นร้องจ้าเลย ร้อนอ่ะร้อน พอเอาไปเจอพัดลมซะหน่อย เงียบเลย
แล้วก็ช่วยดูให้อีกพัก ตอนพ่อเค้าไปจ่ายตังค์ค่ายา
น่าสงสารเจ้าหนู เพราะเจอกล้องมาก เลยหยีๆตาขึ้นมาดู ลืมได้นิดนึง
แหมๆ แต่ก่อนนี้เค้ายังไม่ลืมทีเลยนะเออ มาลืมให้ฉันเนี่ย
จะจำฉันได้เป็นคนแรกป่ะ เอิ๊กๆๆ
ก็อยู่จนโรงพยาบาลเตือนให้กลับบ้านอ่ะ สองทุ่มแล้ว
กลับมากินข้าวตัวเอง ป้อนข้าวน้อง แปรงฟัน พยายามจะอยู่ให้ได้ดูหนังจีนช่องสาม
แต่ไม่ได้ดู ดันไปดูหนังฝรั่งช่องไทยพีบีเอสอยู่ กลับมาหนังหายไปไหนอ่ะ
จบแบบไม่ได้ดูเลย เซ็งง จนห้าทุ่มไม่ไหวจะรออะไรใคร นอนเล่นก็ไม่รอด
เลยพักคอมพ์ นอนหลับ ........ ตื่นอีกทีตีสี่
ปล.ส่งลิงงค์แฟนเพจโบสถ์ไปให้พวกสาวๆในโบสถ์
ไม่ยอมคลิกกันซักคน นี่ตกลงว่าทำไม่เป็น หรือไม่ได้คลิกอ่านข้อความกันฮึ???
