“มองข้ามความต้องการของตัวเอง แล้วไปมองว่าคนอื่นเค้ายังขาดอะไร เปลี่ยนท่าทีที่มีข้างในใจ เรื่องดี ๆ ที่ยิ่งใหญ่ นั้นไม่ไกล..ตัวเรา ”
welcome

Lilypie Next Birthday Ticker

วันอาทิตย์ที่ 21 เมษายน พ.ศ. 2556

..เค้าหยุดยาว เรานอนไม่ยาว..

ง่วงนะ อยากนอนหลับ แต่มดมากัด เลยห่วงว่าเด็กจะโดนด้วยรึป่าว
ลุกมานั่งบี้มดตาย .. นึกได้ว่า ไม่ได้อัพบล๊อกหลายวัน
กลายเป็นฉันดองเรื่องวันอาทิตย์ไว้ตั้งสองอาทิตย์เลย .. ลืมขนาด


...

เริ่มจากวันเสาร์ช่วงสงกรานต์ ไปนอนตอนเช้าอย่างเตรียมพร้อม
เพราะจำได้ว่าปีที่แล้วนอนแทบไม่หลับเลย เสียงคนเล่นน้ำดังลั่นเรื่อยๆ
คือ ก็ฉันมันดันนอนผิดเวลาชาวบ้านเอง .. จะไปโทษอะไรใครไม่ได้
งานนี้ก็เลยเตรียมพร้อมสุดๆ




พอล้มตัวลงนอน เอาหูฟังเสียบหูซ้าย แล้วหลับไปเลย
ยังไม่ได้เปิดเพลงหรือใส่หูขวาเลย = =
เพลียจริงๆ แต่ก็ไม่ค่อยได้ยินเสียงด้วยล่ะนะ
แสดงว่าหลับสนิท ไม่ก็แถวหน้าบ้านไม่มีคนมาเล่นกัน


เสาร์เงียบๆ(สำหรับฉัน) แต่สำหรับบางคนเป็นวันหารายได้
มายืมหม้อหุงข้าว โต๊ะ ไปตั้งร้านขาย ฟังความทีหลัง
เห็นว่า "ได้ขาย" แปลว่า ไม่ได้กำไรหรอก เพราะตั้งไว้กล่องละ๒๐แต่ขายไม่ออก
กลัวเงินจะหายไปในหม้อข้าว เลยลดเหลือกล่องละ ๑๐ บาท
ยินดีด้วย .. คุณได้ขายแล้ว =.=


...

วันอาทิตย์ที่ ๑๔ เมษายน เป็นวันครอบครัวด้วย ก็เลยแต่งตัวให้เข้ากับเทศกาลซะหน่อย
แต่เนื่องจากเสื้อลายดอกสีสดใสของฉันมันเป็นเวอร์ชั่นตั้งแต่ฉันยังเบากว่านี้ร่วม ๓๐ กิโล
ที่ทำได้ในตอนนี้คือ .. ทำเป็นเสื้อคลุม ฮ่าๆๆ




เอาเหอะ ลายสดๆแบบนี้ ไม่ใส่บ่อยนัก อีกอย่าง ก็ถือว่าได้แต่งตัวแล้วนะเออ
เสียดายไม่ได้ถ่ายรูปคนอื่นๆมาด้วย เพราะอาทิตย์นี้นายน้องเหวี่ยงมาก
อาจเพราะอากาศไม่ดี สภาพจิตใจเราว้าวุ่นหลายเรื่องกัน เค้าก็เลยเครียดไปด้วย
เลยรีบกลับมาอยู่กะน้อง .. อ่อ ยังดีที่อาทิตย์นี้แม่ไม่ต้องทำอาหารด้วย
งานนี้ฝีมือคุณนิกล้วนๆ








ขำพี่อ๋อย บอกว่าให้ถ่ายรูปแม่ตักอาหารมา แล้วให้มาโปรยว่า
"อย่าอิจฉาเชียว" ก็แหม หลายคนเค้ากลับบ้านต่างจังหวัด เลยไม่ได้มาร่วมแจมกันอ่ะ






และเพราะเป็นวันครอบครัว ฉันก็เลยให้เด็กๆจับฉลาก ทำตัวการ์ตูนสมาชิกในครอบครัว
เจ้าเอสจับได้แม่แต่ไม่อยากทำ เค้าอยากทำแมนๆ เลยให้จับอีกรอบ ได้ตา
พลอยได้ลูกสาว ฉันก็เลยทำคุณแม่ซะเอง
ตัดไป แปะไป เอสเสร็จก่อนเพื่อน เลยใช้ให้ทำคุณพ่อ แต่เอสกะขนาดต่างจากที่ฉันทำเยอะ
งั้นครอบครัวนี้ก็ไม่มีพ่อล่ะนะ เหอๆ เพราะดูจะเป็นลูกชายซะมากกว่า ฮ่าๆๆ


และเพราะพักนี้ฉันด้นสดบ่อย ยุ่งโน่นยุ่งนี้ อธิบายไม่ได้ แต่ยุ่ง ฮ่าๆ
ก็เลยนั่งทำไปพร้อมๆกะเด็กด้วย .. อย่างตัวคุณแม่เนี่ย เด็กชอบนะ
พลอยขอกลับบ้านเลย แต่เอสบอกว่า สวยทั้งตัวยกเว้นหน้าตา
แหม .. ใครถามความเห็นมิทราบ ฮ่าๆๆ


ตอนเย็น อ.สมานมาเยี่ยมพวกเรา เลยได้ตรวจสุขภาพด้วยเครื่อง .. เอ่อ เครื่องอะไร?
ไม่รู้ชื่อ เค้าอาจบอก แต่ฉันลืม คือเค้าให้กำแท่งคล้ายๆโลหะไว้ในมือหนึ่งนาที
แล้วเครื่องก็จะอ่านค่าออกมา เป็นการตรวจระบบการทำงานของร่างกายได้ 28 ระบบ
แม่ตรวจก่อนเพื่อน ต้องกินวิตามิน เพิ่มการพักผ่อนอย่างจริงจัง กับอะไรอีกหลายอย่าง




พอถึงคราวฉัน ต้องบอกทั้งน้ำหนัก ส่วนสูง โห .. แค่บอกกรู้แล้วว่าต้องลด
แต่เครื่องบอกว่า ฉันต้องลด ๔๗ กิโล .. มิใช่น้อยๆเลยนะเออ เหอๆ
อ่อ ตอนนั้นฉันยังหนักราวๆ ๑๐๔ กว่าๆ ก็เลยบอกจำนวนเต็มไป
ผ่านมาอีกอาทิตย์ ลงไปอีกโลอ่ะนะ
วิตามินที่ฉันต้องกินเพิ่มก็มี แต่ยังไม่ได้กินเลย เหอๆ กินแต่ลดน้ำหนัก กับนม
เพราะร่างกายฉันยังต้องการแคลเซียม ส่วนโปรตีน อาจารย์แนะนำให้ทานโปรตีน๓อย่างต่อมื้อ
ไม่ได้เน้นให้กินเนื้อมากกว่าผัก แต่เน้นความหลากหลาย ยังคงเน้นผัก ผลไม้ มากกว่า เน้นที่พวกไร้น้ำตาลด้วย
นี่ฉันเล่าไปยัง ว่า เช้าวันอาทิตย์ฉันไม่ได้กินข้าว
เลยเอานมถั่วเหลืองมากิน .. รู้สึกไม่อยากเลย
ทั้งที่ก็หวานดี น่าจะกินอร่อย แต่กลับรู้สึกเอียน ๆ อาจเพราะงดน้ำตาล เครื่องดื่มรสหวานมาหลายอาทิตย์
ดีจริงๆ ฉันอยากจะรักษาสุขภาพอย่างนี้ตลอดไปเลย
แล้วก็นะ ไม่ค่อยกินแคลเซียม เลยดื่มนมแทน ซึ่งก็แทนกันได้




เช้าวันจันทร์แม่ก็เลยทำข้าวต้มปลา ใส่หมูด้วย แถมมีไข่ต้มอีก
กะว่า .. โปรตีนสามอย่างจริงๆนะ ฮ่าๆ แต่ผักน้อยไปนิดเนอะ
ไว้เก็บแต้มจากมื้ออื่น ๆ เหอๆ มันก็เป๊ะทุกมื้อไม่ได้อ่ะ


....

วันอังคารเพิ่งจะหิ้วกระเป๋าใบใหม่ขึ้นห้อง ฝากแม่ซื้อวันจันทร์ เค้าก็ใจดีแว๊บไปซื้อให้
เพราะจะออกไปซื้อกับข้าวด้วย




ใบนี้ซื้อจากงานออกร้านงานสงกรานต์ กะซื้อมาใส่ผ้านวม ผ้าห่ม เอาไว้ไปใช้ที่ค่าย
ของฉันน่ะนะ คือปกติไม่เคยเตรียมหรอก เพราะกะนอนเตียง พ่อแหละแม่จะเตรียมให้
แต่ว่า หลังจากไปหลายๆที่ กับแม้แต่ที่บ้านก็ตาม ฉันโดนน้องบังคับไม่ให้นอนตลอด
เป็นอันว่า คนอื่นนอนน้องไม่เดือดร้อน ฉันเลยนอนพื้นก็ได้ มีอุปกรณ์ก็ไม่กลัวแล้ว ฮ่าๆๆ
แล้วก็แสนดีใจ ใบโตๆ ใส่หมอนก็ได้(ใบเล็กๆ) เรื่องที่นอนก็ผ่านๆ เดี๋ยวจะต้องซ่อมกระเป๋าเดินทางกันอีก








ตอนบ่ายเย็นวันนั้นฉันขึ้นไปทำความสะอาดทางเดิน
อยากออกกำลังกายไง เลยขึ้นไปกวาดทางเดิน ไปปีนดาดฟ้าหลังคาตึกเล่น
ถ่ายรูปมาด้วย




อาหารมื้อเย็นวันนั้นเป็นแกงจืดถั่วงอกใส่เห็ดแชมปิยอง
ไม่ได้เว่อร์ .. (เอ๊ะ กินเห็ดนี่เว่อร์?) แต่แบบ เห็ดถูก ได้จากชั้นลดราคาก็งี้ ฮ่าๆ
รู้สึกว่าวันนั้นจะกินแต่แกงจืด ไม่ได้กินข้าว .. ไม่กินข้าวจะอิ่มแบบไม่แน่นมาก


ค่ำวันอังคาร อยากออกไปเซเว่นมากๆ อยากไปซื้อนม
เพราะนมจืดพร่องมันเนยหมดแล้ว กินกันหมดเลย ...
แต่พอคิดจะออก ฝนก็เทลงมา งั้นไว้ไปพรุ่งนี้ละกัน


...

วันพุธเพิ่งจะเอากำไลลูกปัดที่นั่งถักอยู่หลายชั่วโมงมาอวด
ทำคืนวันอังคารอ่ะนะ .. แค่อันเดียว ลูกปัดสีๆ ลดฮวบเลย ฮ่าๆ
เรียกให้ถูกน่าจะ เกือบเกลี้ยงจะเหมาะกว่า




ตอนแรกแกะแบบมาจากแหวน แต่ก็ทำกำไลได้เหมือนกัน ทำไปทำมา มันก็น่ารักดี
งั้นทำใส่เองแหละ เดี๋ยวไปค่ายเค้ามีเสื้อค่ายสีส้มจะได้เข้ากัน ฮ่าๆ


ตอนหัวค่ำช่วยแม่ทำกับข้าว เกือบจะทำเองหมดแล้ว แต่ก็ปล่อยไว้ให้แม่ปรุงต่อ
คือเมนูนี้.......




ตอนแรกจะทำแกงป่า แต่ไม่มีใบกระเพรา
ต่อมาจะทำแกงส้ม หาพริกแกงส้มไม่เจอ
เลยกลับมาทำแกงต้มป่าๆ ... ป่าละเมาะอ่ะนะ 555


ก็ได้ผักลดราคามา จริงๆ ชะอมมันจะเดินทางไกลแล้ว ก็ไปซื้อมา
เห็ดดอกบานแล้ว(อันนี้กินได้ ไม่เป็นไร) แต่ก็เอาเหอะ คนซื้อเห็นคุณค่า เราต้องช่วยกันทำ
ได้กินหลายวันมากๆอ่า ก็หม้อโตนี่นาเนอะ




เกือบจะดึกคืนนี้ ถึงได้ออกไปซื้อนม .. อย่างที่บอก น้องเหวี่ยงจัง
ปกติเค้าเป็นเด็กดี ไม่ค่อยเหวี่ยง ไม่ค่อยวีน ไม่เคยกรี๊ด
วันสองวันนี้ดูหงุดหงิดตลอดเวลา ฉันเปลี่ยนเพลงก็ไม่พอใจสักที
ที่แน่ๆ คือ ต้องรอให้เค้าหลับ .. ซึ่งก็ไม่นานเกินสองชั่วโมง
ถึงจะไปไหนๆได้ ขนาดจะไปห้องน้ำ ผละจากเค้าไปแป๊บเดียวก็กรี๊ดบ้านแตกแล้ว


....

เล่าไว้ถึงวันพุธก่อนนะ ยังมีอีกเยอะ แต่ง่วงจัง
วันเสาร์(นี้)ไม่ได้นอน อาทิตย์นอนไปสามชั่วโมง
ไม่ได้ห่วงสวย แต่กลัวจะลากสังขารโตๆกลับห้องไม่ไหว

 

 

วันอังคารที่ 16 เมษายน พ.ศ. 2556

..3 Handmade & gaeng sôm mania..

เคยคิดมั๊ยว่า บางทียิ่งเรามีตัวช่วยมากขึ้น ยิ่งทำให้เรายิ่งขี้เกียจหนักกว่าเดิม
หรือเพราะมีตัวช่วยนี่แหละ มันเลยง่ายที่ไม่ต้องใช้ความพยายาม
ปีแรกๆที่อัพบล๊อก แต่งรูปทุกวัน โฟโต้ชอปซะด้วยนะ
เอียงรูปซ้ายขวา มีออพชั่นเสริมเพียบ
หลังๆ เริ่มใช้โปรแกรมง่ายๆ กะว่าภาพใหญ่ไง เห็นชัดดี
แต่ตอนนี้ ก็ยังอัพภาพอยู่นะ แต่แค่แฟนเพจ .. ร้างลาบล๊อกตลอดเลย


เฮ่อ .. จะพยายามอัพเดตล่ะกัน มันไม่ใช่ไม่มีเรื่องเล่าหรอก
แต่ขี้เกียจเองนั่นแหละ .. แค่วินัยจริงจังในการเล่าเรื่อง
ก็ยังทำได้ไม่สม่ำเสมอ เหอะๆ


...

ขึ้นต้นก็บ่นมาเลย พอล่ะเรื่องบ่น มาดูผลงานที่แสนง่ายดาย
แต่หน่วงไว้ไม่ยอมแปะรูปพร้อมเรื่องสักที อิอิ
นั่นก็คือ ... ตกแต่งฝาขวดน้ำพริก
มันพิเศษตรงไหน ก็ตรงที่ฝาขวดมันสวยขึ้นด้วยเดคูพาจไงจ๊ะ




คืออยากทำฝาขวดเดคูพาจหลายวันแล้ว จะฝากพ่อพ่นสีก็ลืมทุกที
วันนี้ทำเองดีกว่า .. ลั้นลา
แต่ความไม่รู้ เลยพ่นไปทั้งที่ยังมีรอยหมึกพิมพ์วันหมดอายุติดหราอยู่
ผลคือ พ่นปุ๊บ หมึกโผล่ปั๊บ




หนึ่งในห้าที่รอดมาได้ เพราะจับแช่น้ำพร้อมขวดให้สติ๊กเกอร์ร่อน
แบบว่าแช่หลายวัน มันคงหลุดไปเอง


ที่เหลือ .. ก็รอให้สีแห้งสนิทแล้วพ่นทับ ทับ ทับ ไปเถอะ ..ป่านนี้ยังกลบไม่หมด แงๆๆ

ความจริงวิธีที่ได้ผลคือก่อนจะพ่นสี ต้องขัดร่องรอยหมึกด้วยกระดาษทราย
อ่อๆ ที่ต้องขัดด้วยกระดาษทรายเพื่อให้สีเก่าหลุดและสีใหม่ติดได้ดี เพิ่งรู้จากคุณอา
(รู้ทีหลังหมดเลย .. นี่ล่ะหนา มีอะไรก็ฝากเค้าทำ ไม่เคยทำเอง ประสบการณ์ๆ)


รอสีให้แห้ง ผ่านไปหลายวัน(ปกติไม่ต้องรอนานขนาดนั้นหรอก แต่ฉันเพิ่งทำต่อ)
ก็มาตัดแนพกิ้น เล็ง วางลาย ทากาวก่อนนะ รอให้แห้ง แล้วถึงแปะ




ชิ้นเล็กชิ้นน้อยก็ไม่เว้นจ้า เก็บไว้ใช้ได้หมดแหละ




แล้วพอติดกาวแล้ว ก็รอให้แห้งอีก ถึงจะมาเคลือบกัน
ลายพวกนี้ อยากบอกว่ามีอันนึงที่ฉันกดฟองน้ำแรงไป แนพกิ้นฉีกคามือเลย
คือฝามันไม่ใหญ่ เราก็จับไม่ค่อยถนัด จริงๆต้องจับให้มั่น ไม่งั้นจะไถลได้



พอลงวานิช แล้วก็รอให้แห้ง ลงอีก อีก ตามความพอใจ
แต่งานนี้ฉันลงแค่สองรอบ ก็ไม่ได้กะเอาเงางามสะท้อนแสงอะไรนัก
ให้พอคงทนตามสมควร คือ .. จริงๆ วานิชหมดน่ะ จะเติมขวดใหญ่ต้องลงมาเอา =.=






แล้วก็เป็นอันเสร็จจ้า ... น่ารักดีเนอะ ไม่ค่อยเรียบ ก็ศิลปะไง ฮ่าๆๆ (เข้าข้างตัวเองกันต่อไป)
แต่งให้ไม่เหมือนกัน เป็นเอกลักษณ์ดีด้วย จะได้จำง่ายว่าอันไหนใส่อะไรไว้
(ขวดใสขนาดนั้น ยังต้องใช้ความจำอีกนะ ฮ่าๆ)


อีก2อย่างที่อยากจะเอามาแปะไว้ด้วย
เป็นการเย็บต่อผ้า(ไม่ใช้ศิลปะเลย ใช้แต่จักรกับด้าย)
เอาเศษผ้าม่านมาเย็บทำปลอกหมอนอิงอันโต ก็ขอให้ซื้อผ้าฝ้ายมาให้หลายครั้งแล้ว
ก็ผลัดผ่อนไปเรื่อย ยังไม่สนใจจะทำอะไรจริงจังสักที
ปลอกเก่ามันก็เปื่อยล่ะนะ .. อย่ารอช้าเลย เย็บใหม่ก็ได้








อันนี้ทำอยู่สองวัน ไม่ใช่อะไร แต่การเย็บผ้าใช้
เพราะค่อยๆเย็บ ทำไปพักไป สำราญใจดีเหลือเกิน
แต่ก็ไม่ใช้ปลอกหมอนที่สมบูรณ์อะไรนะ คิดจะติดซิป กระดุม หรือเชือกผูก
ก็ไม่ได้ทำ เพราะไม่มี คิดอีกที สอยติดตายตัวไปเลยก็ได้
เลยเป็นอะไรที่อวดได้ไม่เต็มที่ เพราะมันแหว่งๆ




อันนี้ทำให้ตู่ เค้าเหลือลูกปัดสีม่วงเอาไว้ให้ไม่เยอะ
ฉันก็จะทำสร้อยข้อมือให้ แต่อยากได้ลายที่ไม่เปลืองมาก ไม่ใช้สีอื่นหรือขนาดอื่นมากนัก
แกะลายจากในเนตนะ แกะอยู่นาน ทำออกมาแม่ก็บอกว่าสวย
หวังว่าเจ้าตัวเค้าจะชอบล่ะกัน .. เลยได้แหวนอีกวง แถมลูกปัดเค้าเหลืออีก ฮ่าๆ


....

อาทิตย์ก่อนฉันได้กระโปรงกางเกงที่สั่งไปแล้ว
ความเห่อจัด เลยรีบใส่เลย แต่ผลคือมันสั้นไปสำหรับฉัน
ที่จริงก็รู้อยู่แล้วนะว่าสั้น แต่ก็สั่งไป คิดเอาว่าคงไม่เท่าไหร่ เพราะไงก็เป็นกางเกง
แต่ใส่แล้ว เดินไปเดินมา .. มันคงไม่ค่อยเวิร์ค เพราะสั้นจัง
แล้วขาก็สวยเกิ๊น ไม่ได้แคร์อะไรใครนักหรอก แต่คงดีกว่าถ้าไม่ต้องเป็นตัวตลก




แต่งั้นก็ชอบนะ ใส่อยู่บ้านก็สบายดี
แต่ขนาดใส่อยู่บ้าน ถ้ามีใครมาก็ต้องไปหาผ้าถุงมาใส่ทับล่ะ ฮ่าๆๆ
แล้วก็ทำงั้นจริงๆด้วย เมื่อ พี่อ้วนแวะมาคืนวันศุกร์
เพื่อจะไปงานศพแม่ของพี่ออยต่อ
พี่อ้วนเอาต้นทานตะวันอ่อนมาฝาก .. ของแปลกสำหรับคนบ้านนี้
แต่พอค้นในเนตก็มีเยอะนะ ประโยชน์ก็เพียบ
คนให้แนะนำให้เอาไปผัด ไม่ก็ทำแกงส้ม ฯลฯ เยอะแหละ
แต่บ้านนี้กำลังบ้ากินแกงส้ม
(ต้องใช้คำว่าบ้าดีมั๊ย.. เพราะเดี๋ยวจะเอาเมนูอาหารลงจะเห็นแกงส้มถึงสามรอบ)




ก็งี้แหละ พี่อ้วนมาเกือบดึก แต่ฉันหลับไปแล้ว แม่มาปลุก
เดินหาผ้าถุงซะตั้งนานกว่าจะออกไปได้ แค่กางเกงกระโปรงตัวนั้นแค่เนี๊ย
แล้วก็ไปรับเอาของฝากถุงนี้มา อิอิ ... แช่เย็นไว้ ตอนเช้าถึงทำแกงส้มกิน


....

ว่าแล้วก็มาดูเมนูอาหารเรียงๆกันไปเลยล่ะกัน
ความที่ไม่ได้อัพสักที ฮ่าๆๆ




ชามนี้ของวันอังคาร หั่นผักใส่เครื่องไว้ ให้แม่มาปรุง
หน่อไม้ดองมีเยอะนะ แต่ฉันชอบฟักเลยตักโรยไว้เต็ม




หม้อวันอังคารหมดไป ตามด้วยวันพฤหัส
ชามนี้พ่อทำทุกสิ่งอย่าง เข้มข้นมาก คือรอบแรกแม่จะเติมน้ำเยอะให้ซด
แต่ของพ่อหมดเร็วมาก เพราะน้ำไม่มาก




แล้วก็นี่ ล่าสุดของเช้าวันเสาร์ ใส่ต้นทานตะวันอ่อนอย่างที่บอก
ไม่ได้ใส่ลงไปเหมือนผักอื่น แต่ลวกใส่ชามไว้ พอจะกินถึงตักโรย
อร่อยดีนะ ลาภปากเพราะคนฝากแวะมาแท้ๆ อิอิอิ


...

แตะเบรคไว้ที่เช้าวันเสาร์ก่อน เพราะนี่ก็เจ็ดโมงวันพุธแล้ว
ฉันอยากไปอาบน้ำนอน เดี๋ยวจะตื่นตอนบ่ายไม่ทัน
เปลี่ยนใจ เอาไว้แค่นี้ล่ะกัน ... เนอะๆ




อ่อๆ .. ฝากรูปช่วงสงกรานต์ส่งท้ายล่ะกัน
ไหนๆก็หมดเทศกาลแล้ว วันทำงานแล้วนี่นา อิอิ
ทำภาพรดน้ำดำหัวอีกแล้วล่ะ .. หาภาพนานจัง เพราะรู้สึกว่าภาพที่ใช้ปีที่แล้วสวย
แต่รูปนี้ก็โอเคนะ ทำออกมาก็มีคนชอบ .. ดีใจค่ะดีใจ

 

 

วันพุธที่ 10 เมษายน พ.ศ. 2556

..Sun&Mon..

คืนวันเสาร์ง่วงจับใจ จริงๆวันนี้นอนเยอะนะ เทียบกับวันศุกร์นี่คนละเรื่อง
อาจเพราะปวดหัวมากๆด้วย เลยหนีไปนอนเร็ว แล้วนอนยาว ตื่นเวลาเดิมเมื่อวาน
แต่ไม่เข้าใจ ทำไมพอกลางดึกก็ง่วงอีก ..






หาวจนน้ำตาไหล พยายามถ่างตาทำพีพีให้เสร็จ ดราฟท์ภาพดอกไม้ต่อได้อีกนิด
แต่ก็หลับไม่ได้เรื่องไรนัหรอก เพราะแม่เข้ามาอยู่กับน้อง
เปิดทีวีเสียงดัง เล่นเอาฉันฝันถึงใครต่อใครที่พูดจาเกี่ยวกับเรื่องในทีวี
(คือเสียงทีวีเป็นเสียงคนพูดในฝันอ่ะ .. เป็นไปได้นะเนี่ย = =)




แต่ก็ขำดีที่พอเช้ามืดลุกมามึนๆ ดราฟท์ได้เสร็จอีกรูป เป็นภาพล่าสุดจริงๆที่ทำเสร็จ
อัพไปอย่างหวั่นๆ เพราะดอกไม้ดอกเดียว จะได้ความสนใจจากใครรึเปล่า
สรุปว่า หมีต้นมากดไลค์พร้อมคอมเมนท์ให้กำลังใจ
เค้าก็บอกว่า สวยจริงๆ เค้าชอบ .. ฟังแล้วรู้สึกมีกำลังใจเพิ่มขึ้นเยอะ
(แต่ก็ยังไม่ได้ทำต่อนะ เหอๆ)


...

เช้าวันอาทิตย์สอนเด็กๆทำหมวกจากแก้วน้ำ ..
คือเรื่องที่จะสอนมีหมวกอยู่ในเนื้อเรื่องด้วย ก็เลยให้เค้าทำ
สักพักก็ได้กันคนละใบ


















พอให้เค้าใส่ ก็เปิดหนังสือเล่าเรื่องให้ฟัง เล่าถึงเรื่องของเด็กหญิงคนนึง
เธอโกรธเพื่อนเธอที่บอกว่าเธอใส่หมวกตลก
แต่พี่ชายของเธอก็เตือนว่า "มิตรสหายก็รักกันอยู่ทุกเวลา" ซึ่งเป็นข้อความจากพระคัมภีร์
ก็ทำให้คิดได้ว่า เพื่อนที่ดี เค้าไม่เกลียดกันง่าย ๆหรอก ..
แต่ในความเป็นมนุษย์ เราทุกคนต่างไม่สมบูรณ์ อาจมีบ้างที่ทำตัวขัดใจกัน
แล้วเราจะยังรักเพื่อนมั๊ย แม้บางครั้งเค้าทำตัวไม่น่ารัก
แล้วเราจะกล้าพูดความจริงกับเพื่อนมั๊ย ถ้ามันอาจทำให้เพื่อนโมโหเรา
แล้วเราจะยอมขอโทษเพื่อนมั๊ย ถ้าเราก็ทำผิดกับเพื่อนไม่ต่างกัน
แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม พระคัมภีร์สอนให้เราเลียนแบบพระเยซู
ผู้เป็นมิตรแท้ของเราอย่างแท้จริง เพราะไม่มีรักใดจะยิ่งใหญ่ไปกว่า
เมื่อผู้หนึ่งจะสละชีวิตของตนเพื่อสหาย
ถึงจุดนี้ ก็นำให้เรากลับมาคิดถึงพระคุณและความรักของพระเจ้าอีกครั้ง
เพื่อให้เราดำเนินชีวิตไปอย่างคนที่จะเรียนรู้รักและเข้าใจคนอื่น
ให้มากกว่าจะไปตัดสินคนอื่นและอาจนำพาไปถึงความเกลียดชังเขา


สำหรับวันนี้ ในระหว่างการสอน ฉันเริ่มสังเกตเห็นลักษณะนิสัยหลายอย่างของเอส
เค้ากำลังโตขึ้น จะเข้าวัยรุ่น ปีนี้จะขึ้นป.๖
มีนิสัยดื้อ ทำหูทวนลม และกวนโทสะ
ไม่ชอบถูกตำหนิต่อหน้าคนอื่น(คงไม่มีใครชอบหรอก แต่ทำตัวให้ต้องโดนดุ)
พอโดนตำหนิ และไม่สามารถสวนกลับได้
เพราะตัวเองผิดจริง กลับเอาไประบายใส่เด็กคนอื่น
ไปสู่รู้อวดฉลาด ตวาดว่าในความผิดของคนอื่น
ฉันเห็นแล้วก็รู้สึกเป็นห่วง มันมีปัจจัยหลายอย่างนะที่ทำให้เค้าก้าวร้าวขึ้น
พอเปลี่ยนวิธีมาเป็นเชิงตำหนิเบาๆ ไม่ได้อะไรรุนแรง
บอกว่าเค้าน่ะทำงานเร็วแล้ว แค่ขอให้ช่วยเก็บข้าวของอีกหน่อย จะได้ให้คะแนนเพิ่ม
บอกว่าเค้าช่างไม่รู้อะไรเอาซะเลย .. น่าจะได้อะไรดีๆ แค่เชื่อฟัง
ผลคือ รีบเก็บของ รีบทำตามคำสั่งอย่างรวดเร็ว
เห็นแล้วมึน 555
แต่เรื่องนี้ฉันก็ต้องเอามาไว้ในคำอธิษฐานเผื่อเค้านะ ทั้งยังต้องปรึกษาผู้นำด้วย


...

ลืมๆเล่าว่า เช้านี้รีบทำแซนวิชให้ท่านน้องกิน
แหม .. พอเปลี่ยนเมนูก็กินหมดแฮะ (พักนี้น้องกินได้น้อย แบบว่าร้อน)




ส่วนตัวเองก็ตั้งใจแล้วจะใส่เดรสตัวใหม่
แต่มันเรียบจัง เลยใส่เครื่องประดับนิดหน่อย .. แต่ไม่น้อยอ่ะ




กะจะเป็นธีมชาร์ลอตต์ ยอร์ค ใส่สร้อยมุกด้วย
แต่เขินจัง ถ่ายรูปเสร็จ ถอดสร้อยดีกว่า ฮ่าๆๆ
เป็นอะไรที่ทางการมากมาย




พอลงมา เด็กชอบแหวนอีก ชมกันจัง เจ้าพลอยถามใครซื้อให้อ่ะ
เจ้าแบมตอบให้ "แฟนซื้อให้ล่ะสิ"
เลยต้องรีบสวน .. "โอ๊ย วงละยี่สิบเนี่ย ซื้อเองได้ ถ้าแฟนซื้อให้มันต้องแพงกว่านี้ "
ฮ่าๆๆ แต่พอหยิบแหวนมาดูใกล้ๆ เฮ้ย .. มันแตก ตอนไหนหว่า
เฮ่อ ........... เสียดายจัง


...

วันจันทร์อยากจะทำงานฝีมือบ้าง เอาฝาขวดมาทำต่อ
อ่ะ .. ยังๆ ยังทำไม่เสร็จ เก็บไว้เล่าตอนทำเสร็จแล้ว ฮ่ะๆ
ที่แน่ๆ คือ ค่ำวันจันทร์ คุณนกกับนนท์มาชวนไปเที่ยวงานสงกรานต์
ก็ตามเค้าไปสิคะ .. อยากไปซื้อของอ่ะ
วิ่งตามเค้าไป หัวฟูไม่มียางรัด
หยิบยางรัดถุงแกงมัดไปเลย




ไปถึงก็ร้อนแสนร้อน เค้าแวะซื้อน้ำหวานกินกันคนละแก้ว
ส่วนฉัน เซย์โนตลอดงาน (ไม่บอกหรอกว่ากำลังทำไร แต่ตอบไปว่า "ไม่หิว")














ก็เน้นมาเดินซื้อของอ่ะนะ ก็ได้แหละ แต่บางร้านที่มองหามันไม่มี
เดินอยู่สักพักก็ขอกลับก่อน ไม่เดินไปจนสุดงานเหมือนเค้า
เพราะปีนี้เค้าจัดร้านรวงยาวมาก จากป้อมตำรวจถึงหน้าโรงพยาบาลเลย
แต่ส่วนใหญ่ทางโน้นจะเป็นร้านเฟอร์นิเจอร์ ร้านต้นไม้
ร้านของเล่น โยนขวด ยิงปืน ไรพวกนั้น


กลับมาเปิดถุงดู ได้ของมาประมาณนี้แหละ
จริงๆว่าจะเลิกซื้อพวกกิ๊บอะไรๆแล้วนะ .. แต่น่า อดไม่ได้ เหอๆ




เลือกเองทุกชิ้น ยกเว้นแหวน .. เจ้านนท์หยิบให้ อ่ะ โดนใจ เอาๆ
ก็สวยดี มีข้ออ้างได้ตลอด ฮ่าๆๆ


ปล.อากาศร้อน เลยเล่าเท่านี้แหละ เดี๋ยวทะเลบ้านฉันจะเดือดไปกว่านี้

 

 

Related Posts with Thumbnails