วันเสาร์ว่าจะเย็บโมบายต่อ กะว่าจะเบรคไปแต่งพวกตุ๊กตาก่อน
เห็นตัวโล้นๆหลายวันแล้วรู้สึกเหมือนหมาน้อยพิการ 555
แต่ก็ไม่ได้ทำ เพราะไปช่วยพ่อเคลือบนามบัตรก่อน
ที่ต้องเคลือบ เพราะภาคใต้เป็นถิ่นฝน
แล้วนามบัตรที่พิมพ์เองหมึกมันก็ไม่ได้ติดแน่นหนาอะไร
อีกอย่าง เคลือบแบบของเราก็ไม่ได้เปลืองอะไรด้วย
แค่ใช้ความตั้งใจ สก๊อตเทป และเวลา
(ทำอะไรไม่ต้องใช้เวลาบ้างอ่ะน๊อ)
...
ส่วนวันอาทิตย์ ก่อนจะไปสอนเด็กต้องแว๊บไปเคลียร์ห้องพักห้องนึงก่อน
เป็นห้องรายคืนที่เพิ่งออก แล้วมีคนจะเข้าทันที
แม่บอกว่า เป็นผู้ประสบภัยน้ำท่วมจากกทม.
ตอนไปทำก็เห็นหรอกว่าเค้ามีเป้แค่ 2 ใบ
มารู้ตอนหลังว่า มาจากบางบัวทอง เป็นผู้หญิงสองคน เพื่อนกัน ไม่ใช่ครอบครัว
เค้าเลือกเช่าห้องเล็กสุด ประหยัดสุด
ตอนไปทำความสะอาดกับปูผ้า ก็เอางานไปแจกเด็ก ให้วาดรูปแกะกันไว้
เสร็จแล้วลงมาช่วยทำกันจนเสร็จแล้วก็พาร้องเพลง
แต่ไม่ต้องสอนหรอก รู้ดีกันทั้งนั้น แย่งกันเล่าใหญ่ 555
เรื่องของแกะ 100 ตัวที่มีคนเลี้ยงหนึ่งคนพาออกไปกินหญ้า
แล้วก็มีเจ้าแกะน้อยตัวหนึ่งที่หลงฝูง ไปติดอยู่ตรงหน้าผา
พอเจ้าของพาแกะตัวอื่นกลับมาที่คอก นับแกะแล้วก็เห็นว่าหายไปตัวหนึ่ง
เลยออกไปตามหาเจ้าแกะน้อยตัวนั้น เมื่อเจอแล้วก็พากลับมาด้วยความยินดี
เป็นคำอุปมาของพระเยซูในพระคัมภีร์ เปรียบเทียบแกะหลงกับคนที่หลงไปและกลับใจใหม่
มีเพลงประกอบด้วย
ฉันก็พยายามคัดลายมือแล้ว แต่มันไม่สวยเอาซะเลย เลยวาดรูปประกอบแก้เก้อ
มีเด็กชอบอีกแน่ะ ชมว่า สวยมาก เอิ๊กๆ เด็กน้อยเนาะ
เด็กๆชอบทำงานฝีมือ ไม่ยากด้วย มีของติดมือกลับไปอีกแน่ะ
แล้วก็เก่งนะ บางคนต่อยอดตกแต่งต่อได้อีก
เอสทำซะสองตัว ให้มีทั้งแม่น้ำทั้งทุ่งหญ้า
ส่วนของนนมีทั้งดอกหญ้าบนพื้นและหญ้าป๊อบอัพ เด้งมาให้เห็นตรงหน้า
แถมยังทำผู้เลี้ยงแกะเพิ่มอีก (อันนี้ถ่ายรูปไม่ทัน)
อ่อ ตอนสอนเด็ก เปิ้ลพาโยเอลมาเล่นด้วย
เลยถามถึงพ่อกับพี่สาวเปิ้ลว่าเป็นยังไงบ้าง
เห็นพี่สาวเค้าโพสในFB ว่าต้องอพยพ
เปิ้ลบอกว่า ก็หนีไปอยู่กับครอบครัวของสามีเค้า
รถเค้าก็ปลอดภัย เพราะว่าเพิ่งออกรถใหม่เลยห่วงมาก พาไปจอดไว้บนห้าง พ้นไป
เสียก็แต่รถพ่อเปิ้ล แกชะล่าใจว่า "ไม่คิดว่าจะท่วมมากขนาดนี้"
ตอนนี้ก็เลยจมไปเรียบร้อยแล้ว -.-
แถมเปิ้ลยังห่วงไปถึงพวกอุปกรณ์ทำกินของพ่อเค้า
เป็นช่างซ่อมเสื้อผ้า ตั้งโต๊ะอยู่ในห้างเซียร์รังสิต ไม่รู้ว่าน้ำจะท่วมสูงลามเข้าไปในห้างรึเปล่า??
...
ตอนเที่ยงกลับเข้ามาในบ้าน ข้าวปลาไม่กินกะเค้า เอามาส่งคนไม่หลับจานนึง
แต่ตัวเองไม่อยากกิน เลยไปชงกาแฟกับเอาขนมมา พอจะวางบนโต๊ะเท่านั้นแหละ
ไฟดับ!! นั่งกินในความมืด(สลัว) แต่อิ่มดี อร่อย อิอิ
กว่าไฟจะมาเกือบชั่วโมงมั๊ง หรือเกินหว่า.. นั่งพัดนอนพัดจนจะหลับไปล่ะ
พอโบสถ์เลิก พ่อก็เอาของเข้ามาในบ้าน เลยเห็นว่ามีหมี่กรอบของฝากจากน้านิด
ตอนแรกก็สงสัยว่าทำไมเยอะจัง คือแกซื้อมาฝากบ้านละกล่อง
มาเห็นราคาตอนล้างกล่อง เลยเข้าใจว่าทำไมแกซื้อฝากได้เป็น สิบๆกล่อง
ก็แค่กล่องละ 9 บาท ถูกมากอ่ะ น่าจะซื้อที่ซุปเปอร์ชิป
...
ตอนสองทุ่มชวนแม่ไปงานออกร้าน ที่ไหนได้ คืนสุดท้ายแล้ว
เค้าเก็บร้านกันจะหมดแล้ว ไปเดินดูร้านดอกไม้ จัดสวนในบ้าน ในมุมร้าน แต่งน่ารักดี
ดอกไม้ก็สวยๆทั้งนั้นเลย แต่ไม่ได้ซื้อหรอก ตอนแรกกะจะซื้อของจิ่วในโหล
แต่พอหยิบดู .. นึกได้ คิมยกให้เป็นกระเป๋าเลยนี่หว่า ก๊ากๆๆ มีของฟรีเต็มเลย ไม่เอาดีกว่า
แต่ก็ได้เสียกะตังค์จนได้ เพราะไปเห็นแผงของเล่นริมทาง
มีควายใส่ถ่านเดินได้ ร้องได้ด้วย ขำดี แต่ดูอย่างเดียว ไม่ได้ซื้อ
ที่ซื้อจะเป็นคนขี่รถจักรยาน จริงๆอยากได้แต่จักรยานอ่า ..มันคนละรุ่นกัน
อีกอย่างที่ซื้อก็เป็นพวกดินสอ เอาไว้ให้เด็กๆ
ปล.ยาวจัง รูปแยะ.. หมดแล้วมั๊งของวันนี้
...
