“มองข้ามความต้องการของตัวเอง แล้วไปมองว่าคนอื่นเค้ายังขาดอะไร เปลี่ยนท่าทีที่มีข้างในใจ เรื่องดี ๆ ที่ยิ่งใหญ่ นั้นไม่ไกล..ตัวเรา ”
welcome

Lilypie Next Birthday Ticker

วันเสาร์ที่ 30 เมษายน พ.ศ. 2554

..Eat like Rabbit..

ที่พูดไว้ตั้งแต่วันก่อนว่าอยากจะเย็บซองใส่ไอพอดใหม่น่ะ
ยังไม่ได้ทำหรอก แต่เปลี่ยนสายแล้ว เอาสายป้ายชื่อแม่มาแขวนแทน
รู้สึกว่า สร้อยมันเป็นพวกโลหะ กลัวจะช๊อตๆๆ
อย่างน้องกระต่ายที่อาอ้อให้ยังไม่กล้าใส่เลย ใช้ลูกปัดดีกว่า ไม่เป็นสื่อดี



รู้สึกว่า เดี๋ยวนี้เล่าเรื่องอะไรแบบ นึกอยากพิมพ์ก็พิมพ์
ในหัวไม่มีการจัดเรียงลำดับ ความเหมาะสมหรือก่อนหลังเท่าไหร่
บางทีนะ.. ฉันว่ามันก็สะท้อนความคิดที่ไร้ระบบระเบียบของฉัน

อย่างวันนี้ ขึ้นไปไม่สายหรอก นอนก็ก่อนแปดโมงได้มั๊ง หรือใกล้ๆ
เพิ่งผล็อยหลับไปพ่อก็โทรมา ไม่ได้ยินหรอกนะ จนพ่อมาทุบประตูห้อง
เค้าจะถามยาของแม่ เคยวางไว้ตรงนั้นตรงนี้ แล้วหาไม่เจอ
พอฉันลงมาแม่ก็บอกว่า เจอแล้ว อยู่ในตู้ยา
คือ นิสัยฉันถ้าอะไรมันน่าจะอยู่ตรงไหนก็จะจับยัดไว้ในนั้นแหละ
แต่ว่า ถ้ากำลังมึน ง่วง งง มันจะงงๆๆ ตอบอะไรไม่ได้
เลยขึ้นไปนอนต่อ เที่ยงกว่านาฬิกาปลุกก็ทำงานอีก แต่ว่า นอนต่อล่ะกัน
แล้วก็นะ .....เบื่อจริง ที่คำพูดเค้าเป็นจริง "สี่โมงแน่ๆ" ใช่ด้วย กรี๊ดดด เซ็ง



ผลก็คือ ลงมาเกือบห้าโมง ไปยืนทำแกงมะเขือกับหมู
อยากทำแบบอาอ้อ หาหมูชิ้นไม่ได้ ต้องใช้หมูสับ
พอจะทำผัดเผ็ด ได้ยินแม่บ่นว่า พ่อชอบทำผัดๆๆ น้ำมันเพ
เลยเปลี่ยนไปทำแกงแทน ........ กลายเป็นจานพลิกแพลงตามใจคนกิน



ส่วนอีกชามจัดมาให้ดูด้วยเป็นแกงจืดของพ่อ
เอ้อ ว่าแล้วไปอุ่นก่อน ตีสี่ครึ่งเพิ่งนึกได้ -*-



ก็นั่นแหละ พอทำกับข้าวเสร็จ พ่อมาบอกว่า พ่อขูดแครอทไว้ให้นะ
กินได้เลย กินแทนข้าวได้เลย ...... พ่อใจดีจั๊ง>0< ไม่เสียดายหรอกนะที่ไม่ได้กินข้าว กินแบบนี้ก็ดี ไม่ต้องใส่แป้งลงไปในพุงซะทุกรอบก็ได้ นี่ยังมีอีกเยอะ พ่อซื้อผลไม้มาไว้ให้แล้วด้วย จริงๆคืนนี้กะจะทำยำผลไม้กิน
แต่ต้องเปลี่ยนแผน เพราะประตูเหล็กเปิดทีดังลั่นบ้านถูกปิดอยู่
ไว้พรุ่งนี้ก็ได้ๆ



ส่วนระยะนี้ ช่วงค่ายเนี่ย ถึงไม่ได้ไป แต่แม่ก็เกาะติดขอบจอตลอด
เพราะเค้ามีถ่ายทอดสดผ่านอินเตอร์เนต
เมื่อหัวค่ำก็ได้ทั้งดูและร่วมนมัสการ ฟังเทศนากันผ่านทางเนตด้วย

เป็นอะไรที่..... คนไม่ได้ไป ก็เหมือนได้ไป เยี่ยมจริง!!
เพราะแบบนี้ ฉันจะได้เข้ามาเล่นคงเล่นคอมพ์ก็ดึกไปเลย 5ทุ่มขึ้น
จะว่ายังไงดี คงดีที่ยังไม่มีอะไรต้องเร่งรีบ
จริงๆอยากนั่งเย็บผ้าไปนั่งฟังกับเค้าไปด้วย แต่วันนี้จัดข้าวของก่อน พับผ้ากองโต



อาการแม่ก็ยังไม่ค่อยดีนัก แขนเริ่มเห็นร่องรอยเขียวช้ำเป็นจ้ำๆเยอะขึ้น
วันแรกไม่เห็นอะไรเลยนะ ปวดน่ะก็ปวดอยู่ แต่ไม่มากจนร้องไห้
ยังปวดแบบพอทน ที่ยังลำบากอยู่มากๆก็ตอนใส่เสื้อผ้า ต้องมีคนช่วยจัดให้
จะลุก จะนั่ง จากที่นอน(นอนพื้น)ก็วุ่นๆอยู่

อย่างอื่นก็ไม่มีอะไร ยังไม่เห็นอาการบวมที่ต้องพาไปหาหมอ
แต่ช้ำเยอะจริงๆ -*- ต้องคอยทายา นวดให้บ้าง บางส่วนของแขนที่ปวดล้า
เมื่อกี้ก็ไปนวดมา ....... ถ้าระยะนี้จะหายๆเงียบๆ ก็เพราะดูแลแม่แหละ




ปิดท้ายด้วยความเลอะเทอะของสมองอันไร้ระบบอีกเรื่อง
ว่าจะโพสหลายวันแล้ว(เพิ่งถ่ายรูปเมื่อกี้เอง เหอะๆ)
ว่า เนี่ยแหละ บรรดาของแจกฟรีที่กรอกข้อมูลในเนตแล้วเค้าก็ส่งมาให้




ถึงจะเป็นเทสเตอร์ แต่ก็ปลื้มนะคะ ชอบของฟรี ^0^
พวกแชมพูใช้เกือบหมดเลย เหลือชิ้นสุดท้ายไว้หน่อย มันเยอะไปอ่ะ
ปกติไม่พอกขนาดนั้น พวกลีฟออนเนี่ย เยอะไปผมก็เหนอะ
(อาจจะคิดผิดก็ได้ แต่รู้สึกแบบนั้น)



ส่วนครีม ซองเดียวครั้งเดียวเกินพอ คิดว่าน่าจะ2ซอง3ครั้ง
ขำๆมากกว่านะ เพราะกระปุกที่ซื้อมาปุกที่สองก็ได้ราคาถูกกว่ารอบแรกอีก


ปล. เล่าแล้วหรือยังว่าได้ดูราพันเซลแล้ว (Tangled)
ทำน่ารักมาก ชอบอ่า
แต่เสียดายจัง เอาลงไอพอดไม่ได้ (รายนั้นน่ะรับแต่ของเสียเงิน -.-)

 

 

วันศุกร์ที่ 29 เมษายน พ.ศ. 2554

..แมวกะมด..

สรุปว่าส่งของไปขายด้วย ฝากพี่แมวไว้แล้ว
รายการจำนวน และราคาก็เขียนส่งไว้ให้หมด
ก็ลุ้นๆว่า จะขายได้กี่มากน้อย

ตอนแรกว่าจะขอซื้อภาพ5มิติของพี่เทิด
เห็นมีรูปน่ารักๆอยู่ภาพนึง กะไว้ให้เป็นของขวัญ
แต่แม่แหละ เบรคว่า ให้เค้าเอาไปขายก่อนเหอะ -.-
วันนี้เลยถามเฉยๆ ไม่ได้ซื้อ ...

อ่อ แล้วพ่อก็ยังไม่ได้ไปค่ายพร้อมกะเค้าหรอก
บอกว่า ถ้าแม่ดีขึ้นก็จะนั่งรถตามไปทีหลัง
((คิดดีๆ นั่งรถไปประหยัดกว่าไปด้วยกัน แปลกไหมอ่า))



วันนี้พ่อทำกับข้าวทุกอย่าง ทำผัดผักบุ้ง กับปลาทอด
มีปลาร้าสับที่ซื้อจากงานโอทอปวันก่อนแล้ว
ก็กินอย่างนั้นกันทั้งวัน ไม่ได้ถ่ายรูปหรอก
ขี้เกียจจัด พ่อชอบเอามาเป็นหม้อ ใครใคร่กินก็ตักใส่จานไป

มานั่งแกะเนื้อปลาใส่ถ้วยก็ตอนกลางคืนเนี่ย พอเหลือหัวปลา ก้างปลา
เลยพลอยทำให้นึกถึงเจ้าเหมียวสีเทานั่น




((อุตส่าห์เอารูปถ่ายตั้งแต่ต้นเดือนมาแปะ -.-))




เล่าข้ามแล้วอ่ะ เมื่อเช้าพ่อบอกว่า ให้ลงมาก่อนเที่ยง
เพราะถ้าแม่ดีขึ้นพ่อก็จะไปตอนบ่าย
เมื่อคืนฉันก็รีดเสื้อผ้าไว้ให้พ่อ รู้สึกทำยากเย็นซะจริง
ปกติไม่ใช่คนรีดผ้า รู้เลยว่า ว่าแม่เหนื่อยนะ แต่แม่อดทนเหลือเกิน
ต่อไปนี้จะพยายามแบ่งเบาแม่ให้มากกว่าที่เป็นอยู่ เรื่องรีดผ้าก็ด้วย

ความมันไม่ค่อยถนัด ต้องเอาผ้ามาปูก่อนจะรีด อันโน้นอันนี้
ทำไปซะหลายชั่วโมง แค่ชุดไปใส่4-5วันเอง -*-

ตอนเช้ายังง่วงแบบสุดขีด ได้ยินพ่อบอกงั้นแทบหมดแรง
ว่าจะโทรหาพี่จันยังต้อง "ไว้ก่อน"
รีบอาบน้ำนอนทันที ตั้งปลุกไว้นะ ตื่นด้วย ลุกมาอาบน้ำแล้วก็มาโทรหาพ่อ
เช็คก่อนว่าเค้าจะให้ลงมาจริงป่าว แต่พ่อบอกว่า ยังไม่ไป นอนต่อก็ได้

พอจะล้มตัวลงนอน จ๊ากกกกก มดแดง
อะไรกันเนี่ย ไม่เคยกินขนมบนที่นอน ไม่เคยใส่เสื้อผ้าเปื้อนอาหารมานอนบนที่นอน
คือ เป็นพวกที่ เข้าห้องแล้วต้องอาบน้ำเปลี่ยนชุดนอน ถึงจะนอน
ยังไงก็ไม่เคยนอนไปทั้งที่ไม่อาบน้ำ งง มันมากันทำไม นั่งไล่บี้ทีละตัวๆ
ยิ่งหายิ่งพบ ยิ่งค้นยิ่งเจอ -.- ลูบๆแขนก็ว่า ทำไมมันคัน
ที่ไหนได้ คันแทบทั้งตัว นิ้วมือมั่ง แขนมั่ง หลังมั่ง อะไรกันเนี่ย

ไล่ไปจนน่าจะตัวสุดท้ายแล้วมั๊ง เดาว่า บางทีเรานอนร้อนเหงื่อแตก
มดมันก็คงจะมาเพราะแบบนั้น แต่อย่างแรกที่คิดคือ
น่าจะเป็นเรื่องของสภาพอากาศเปลี่ยนแปลง

ก็นั่นแหละ พอฆ่าหมดมด ล้มตัวลงนอน นาฬิกาปลุกก็โทรมาทันที
=.= จริงๆมันก็ตาค้างแล้วมั๊ง เลยตื่นยาว ...........
ว่าแล้วเชียว ทำไมคืนนี้เฉื่อยมากมาย

 

 

วันพฤหัสบดีที่ 28 เมษายน พ.ศ. 2554

..Mom,Ipod cosy and frie rice..

กลับมาแล้วแบบเกือบปกติแล้ว
คือ เมื่อเช้าแม่หกล้ม แม่ซักเสื้อผ้าแล้วก็อยากจะให้ตากในห้องน้ำ
แต่ทีนี้ฉันน่ะมองว่า มันแขวนกันเต็มไปหมดแล้ว
เหลือเสื้อสองตัวของฉัน ยังไม่อยากจะแขวนให้น้ำหยดใส่หัว
กะว่า ตากไว้ข้างๆก่อน เดี๋ยวค่อยเอาไปตากข้างนอกตอนเช้า
แต่แม่กังวล อยากจะให้ผ้ามันแห้งด้วยมั๊ง กลัวอับอะไรแบบนี้
เลยปีนเก้าอี้ซักผ้าขึ้นไป แต่ใช้ขาที่ยังไม่ได้หายสนิทดีนัก
เก้าอี้มันก็ลื่นด้วย ก็เลยไถลล้มลงมาฟาดกับพื้นห้องน้ำ

เจ็บมากแหละ ปกติแม่ไม่ร้องไห้ แต่นี่ปวดมากจริงๆ
แต่ว่าจะไปโรงพยาบาลเลยก็ไม่ไหว เพราะว่ายังไม่ได้นอนด้วย อ่อนเพลีย
เค้าก็ให้พ่อเอากระเป๋าร้อนวาง ให้มันอุ่นๆที่แขน ทายาด้วย
พอได้หลับไปบ้าง จนตอนบ่าย ที่ฉันลงมาแล้ว ถึงได้ออกไปหาหมอ

เห็นว่าหมอก็ยังกลัวว่าจะเป็นที่กระดูก เพราะยกแขนไม่ไหวเลย
แต่ว่า พอเอ็กซเรย์แล้วก็ไม่มีอะไร กระดูกไม่เป็นอะไรเลย
แต่เป็นที่เอ็น เอ็นอักเสบ หมอก็ฉีดยา ให้ยามาทา มากิน
แล้วสั่งว่า ถ้ามันมีอาการบวมอะไรยังไง ให้ไปหาหมออีกรอบ
และแววว่า พ่อจะไม่ได้ไปค่ายมันก็เริ่มจะชัดขึ้นทุกที
พ่อก็บอกนะว่า พ่อไม่อะไรมาก ไปค่ายก็สำคัญ เป็นผู้นำด้วย
แต่ครอบครัวก็สำคัญ ถ้าแม่ไม่สบาย ภาระจะตกที่ฉัน
อีกอย่าง ช่วงนี้ก็ไม่ใช่แต่แม่กับน้อง หรือรอบๆแถวนี้
แต่มันรวมไปถึงห้องพักบางห้อง ที่คนจะออก แล้วก็จะเข้าในวันถัดมาอีก
บ้านน้าก็ไม่มีใครอยู่สักคน ... ก็ดูๆกันก่อนแล้วกัน ตอนนี้ ห้าสิบห้าสิบ

แต่ขอบคุณพระเจ้าที่แม่ก็ยังหัวเราะได้ เวลาแซวนั่นนี่ ให้ขำๆ
กำลังใจยังดีอยู่ ต่อไปก็ต้องระวังมากกว่านี้ จะทำอะไรรีบๆร้อนๆ มันก็ไม่ดีเท่าไหร่



อ่ะ เอาเรื่องซีเรียสตั้งไว้ก่อน มาเล่าเรื่องเมื่อวานนิดนึง
สรุปว่าได้ของแล้ว จากUSA ก็ถึงเร็วกว่าที่คนส่งคิดซะอีก อาทิตย์กว่าๆเอง





ของก็ พวกอุปกรณ์ทำความสะอาดช่องปาก ไหมขัดฟันกับที่ขูดลิ้น
เสื้อกับกางเกง ชอบกางเกงอ่า ใส่พอดี(ก็พี่เล่นเอาเอวกับสะโพกไป มันจะไม่พอดีได้ไง)
แต่เสื้อตัวใหญ่ไปนิดนึง ไม่นิดและ
ก็ว่า จะเอาไว้ใส่นอน -..- ตอนหนาวๆด้วยนะ เพราะใส่แล้วอุ่นดีมาก ฮาๆ
ชิ้นสุดท้าย เป็นชิ้นที่เค้าตั้งใจให้ แต่มาอย่างกะของแถม 555


แดงๆ ก็เพราะเป็นแอ๊บเปิ้ล


นึกๆว่าจะติดกระดุมปิ๊กแป๊กตรงไหนดี กะว่าใบนี่ล่ะ เหมาะ


รูปคู่ซะหน่อย


ขนาดในมือก็ประมาณนี้


จงใจให้ห้อยคอได้ แต่เอาจริงๆนะ อืม.. ไว้ซื้อสายห้อยดีกว่า

น่ารักดี ไอพอดนาโนทัช ตอนแรกชารจไม่เป็น ไม่เห็นคู่มือ ไม่มีกล่อง
แอบงง ใช้ไงอ่ะ ชาร์จกันยังไง แต่ว่า กูเกิ้ลก็มีคำตอบสารพัด
กลางดึกก็นั่งเย็บซองใส่ให้อีก ก็ประมาณนั้นไปก่อน
พูดตรงๆว่า ชอบแบบ patch work มากกว่า
รู้สึกจะทนทานกว่า แต่เอาแบบฉบับเร่งรัด เลยเล่นมุขนี้ เหอะๆ



อีกอย่างที่มาถึงก็ หนังสือนิยายจากพี่อั๋น
อ่านปกหลังแล้ว น่าอ่านดี แต่ยังไม่ได้ว่างหยิบมาอ่านเลย
อย่าว่าเลย เกมส์ที่ชอบเล่นยังไม่ว่างไปเล่น ..



เหตุผลที่ยุ่งอีกเรื่องก็เพราะ เมื่อคืนทำกุญแจบ้านน้าหาย
ตกใจมาก มันมึนจนเริ่มงงว่า ทำหายที่ไหน ก็ใส่กระเป๋าไว้ตลอด
คือเอาใส่กระเป๋าไว้ตอนไปรดน้ำต้นไม้ ตอนบ่ายก่อนจะลงมาก็แวะไปอีก
ไปชั่งน้ำหนักกับเครื่องชั่งดิจิตอลของเค้า แล้วพอลงมาบ้านก็ไม่ได้หยิบแขวนไว้ที่เดิม

ค้นหาจนตาเหลือก ตั้งแต่ตีสองยันเกือบตีสี่ เดือดร้อนไปถามพ่ออีก
คิดไปหมด หรือว่าจะไปทำตกอยู่บ้านเปิ้ล เพราะว่าไปบ้านเปิ้ลตอนหัวค่ำ
ไปเอาของกลับ แต่ยังไม่ได้ตังค์นะ เออ อย่าลืมล่ะ อีก900กว่าบาท



นั่งเล่นกับโยเอลอยู่ตั้งพัก เลยคิดว่า จะทำตกที่นั่นหรือเปล่า
แม่ก็คิดหนักกว่า หรือลืมอยู่ในบ้านนั้นแหละ แบบนี้ต้องรอกว่าน้าเขยจะกลับมา

แม่ทั้งถามตั้งสอน ตักเตือนเยอะมาก แต่เวลาเค้าถามมากนี่ก็แย่เลยนะ
คืออยากให้เค้าว่าๆๆๆๆ มาเยอะๆ แต่ให้มันเจออ่ะ
แต่เค้าก็ไม่ได้ว่าหรอก แต่สอน ว่าให้มีสติ ทำอะไรให้มีสติ อย่าใจลอย
แล้วก็อย่าหมกมุ่นกับเรื่องอื่นนัก ให้แสวงหาพระเจ้า
แล้วก็ขอบคุณพระเจ้านะคะ เพราะว่า ตอนแรกอุ้มน้องอยู่
ก็เอาเค้าวางบนที่นอน แล้วก็ตัดสินใจว่าจะค้นกระเป๋าอีกรอบ
(หลังจากค้นมาไม่รู้กี่รอบแล้ว)
พอวางน้อง หยิบกระเป๋า หันไปดูน้องหาวนอน เลยเห็นว่ามันตกอยู่ข้างที่นอน

โอ๊ยยยยยยยย ........ โล่งอก โล่งจริงจริ๊ง
น้ำตาจะไหลเลย รักน้องจัง หันไปดูเด็กหาวนะเนี่ยเลยเห็น
แม่ก็บอกว่า ..นั่นแหละ พระเจ้าสอนนะ



ก่อนจะจบ เอาข้าวผัดตามประสามาให้ดู
ปกติผัดข้าวไม่เก่ง ทำไม่ได้เรื่องเลย แล้วงานนี้ก็ไม่ได้เรื่องอีกเหมือนเคย
คือ ใส่แต่น้ำปลา ปรุงด้วยน้ำปลาอย่างเดียว .........



เค็ม เหมือนคนทำ 555

 

 

วันพุธที่ 27 เมษายน พ.ศ. 2554

..-*-..

คืนนี้สารพัดวุ่นวาย
หากุญแจบ้านน้าอยู่ครึ่งคืน เกือบจะเช้า เพิ่งจะเจอ
ขอบคุณพระเจ้าที่เห็นว่ามันหล่นอยู่ข้างที่นอน
เกือบได้ต้อง ปิดสนิทบ้านนั้นจนกว่าจะวันที่2แล้ว

ตอนเช้ามืดแม่ลื่นหล่นจากเก้าอี้ซักผ้าในห้องน้ำ
เค้าจะปีนไปตากผ้า แต่เก้าอี้มันลื่น
-*- เจ็บแขนขวาอย่างจัง

ปล.ได้ของแล้ว แต่ไม่มีเวลาจะแปะรูป
ยุ่งๆจริงๆ ไว้เล่าพรุ่งนี้นะ

 

 

วันจันทร์ที่ 25 เมษายน พ.ศ. 2554

..เกือบแล้ว..

มาเล่าตอนจะสายแล้ว
ก็คอมพ์ไม่ได้พัก เลยปล่อยให้พัก1ชั่วโมงได้
พอเปิด สักพักก็ดับไปอีก ....... เลยยาวเลย



ยังไม่หายหวัด กินทั้งฟ้าทลายโจร ทั้งไทลินอล
เมื่อวานปวดหัว ปวดตา วันนี้เบาไปเยอะ
ตื่นตอนบ่ายสามมั๊ง เหมือนได้ยินเสียงรถชนกัน หรืออะไรทำนองนั้น
แต่สงสัยจะหูเพี้ยน ไม่ก็ฝันเหมือนจริง -.-
(จะเอาอะไร้ กับฝันกลางวัน)



วันนี้ดีหน่อย ได้อัพร้านมั่ง ยังมีอีกหลายอย่างว่าจะไปแปะ ทยอยๆทำไป
พ่อเอาไม้ไก่ย่างมาให้ เค้าจะให้ทำพู่เชียร์กีฬาสี ไว้ใช้ในค่าย
(คิดว่างั้นนะ เพราะเห็นบอกว่า ภาคใต้สีแดง หาเสื้อแดงไปใส่ด้วย )
เห็นตอนแรกว่าให้ฉันทดลองทำสักอันก่อน แล้วค่อยให้พวกพี่ๆเค้าช่วยทำ
แต่ไม่เห็นมีใครมานี่นา จะเหลือพี่ไหนอีกอ่ะ เหลือแต่พี่แอน
พี่อ๋อยก็กลับบ้านไปแล้ว สาวคิมก็ไปช่วยพี่แมวขายของ
ทำเองก็ได้ แค่นี้เอง ชิลๆ -0-
พ่อเอาริบบิ้นมาให้ เห็นแล้วรู้เลย ... ไม่พอ!!
ที่ใช้ไปของฉันก็มีริบบิ้นเล็กสีแดง กลางๆสีขาว มีกลางๆสีแดงด้วย
แต่อันใหญ่ของโบสถ์ ยังเหลือ ก็ใช้แค่ครึ่งนึงของเส้นเล็กเองมั๊ง
เรื่องแข็งแรงไม่รับประกัน แต่ว่า ไม่น่าจะมีเสี้ยนตำมือนะ พันไว้หมดแล้ว
พ่อว่า ให้ทำสัก20 แต่ก็คิดว่าจะทำสัก25 ทำไปทำมา เหลือ24 -.-

ลืมเล่า ตอนบ่ายแวะไปบ้านน้าไก่
คือเดาว่ากุหลาบหนูสีส้มๆแสดๆที่เห็นตอนเช้ามันจะบานสุดๆ
ก็เลยได้ถ่ายรูปมาอย่างที่เห็น น่ารักดี แต่ชอบดอกใหญ่มากกว่า
เสียดายแค่ เห็นแล้วว่า ดอกเล็กกำลังบาน และจะบานกันอีกเรื่อยๆ
ส่วนดอกใหญ่เงียบกริบ ..... หลังจากบานสวยไปวันก่อน

ส่วนขนมในรูป เป็นของน้อง พักนี้ป้อนขนมตอนกลางคืนด้วย
คงเพราะขนมเยอะมั๊ง รอบนี้เลยมีบ้าบิ่นกับ ไดฟุกุ (ญี่ปุ่นซะ แต่ผลิตในไทยมั๊ง)

สุดท้าย ทำตามลายที่อาอ้อเอามาฝาก นี่ทำแค่2ลายนะ
ยังมีอีกตั้งหลายอย่าง น่าทำไปหมด -0-



ไปแล้วจ้า จะแปรงฟันน้อง แล้วก็ไปอาบน้ำนอน
ง่วงแท้เด้อ ...... เอ่อ รดน้ำต้นไม้อีก
เจ็ดโมงแล้วอ่า แงๆๆๆ นอนสายอีก

 

 

วันอาทิตย์ที่ 24 เมษายน พ.ศ. 2554

..Menu ไข่ในวันอีสเตอร์..

รู้สึกว่าตัวเองกำลังจะจมในกองผลิตภัณฑ์จากน้ำมันมะพร้าวแล้ว
เป็นคนที่ใช้จมูกในการพาเงินออกจากกระเป๋าก็บ่อย..
แพ้ของหอม -*- หมายถึง แพ้จนต้องอยากเอากลับมาบ้านนะ
ไม่ใช่แพ้แบบเจอไม่ได้ เจอแล้วต้องหนี

ยังไม่ตัดสินใจอะไรก่อน
เพราะที่มีอยู่ก็ต้องใช้ให้หมดก่อน เดี๋ยวกลายเป็นขนเข้ามาไว้เต็ม
ใช้ไม่ทัน เสีย ........ มิควร ..มิควร..



วันนี้วันอีสเตอร์ .. เคยพูดเรื่องความหมายที่แท้จริงไปแล้วนะคะ
ถ้ายังสงสัย ก็ - คลิก- กลับไปอ่านได้จ้า *-*



วันนี้ก็เลยทำเมนูไข่ไปส่งประกวด แต่เหลือผู้เข้าประกวด2คน
ถ่ายมาแต่ของตัวเองแหละ ทำยำปลากระป๋องราดบนไข่ต้ม
จริงๆตั้งใจจะทำ ซาร์ดีนน้ำแดง(ที่ทำประจำแล้วมันก็อร่อย)
แต่ว่า หัวเตาแก๊สดันเสีย เลยต้องพลิกเมนูกระทันหัน
ใช้หอมซะเยอะ ก็อยากให้หวาน แต่ที่ไหนได้ คงมากไปหน่อย
มันเลยเต็มจาน มองไม่เห็นปลาเลย(มี3ตัวเองนะ -.-)
คิดว่าคงจะพอไปได้ เพราะกินกันเกือบหมด ไข่น่ะตักไปหมด 555



ตอนเย็นไปงาน OTOP จะหาซื้อของฝาก
ก็ได้นะ จ่ายไปซะชุ่มเลย แม่เอาไป2พันก็หมดอ่ะ
ของกินทั้งนั้น ส่วนใหญ่เน้นฝากพ่อ พ่อชอบกินของขบเคี้ยว กรุบกรอบทั้งหลาย
ได้ชาฝากนาฬิกาปลุกด้วย



เจอน้ำมันมะพร้าวอีก ยี่ห้อที่เคยซื้อ ชอบนะ เค้าทำดูมาตรฐาน
ก็เพราะซุ้มนี้แหละ พาเอาอยากซื้อโน่นนี่กลับบ้านวุ่น
แต่ก็เลือกเฉพาะที่จำเป็นก่อน เอามากินเองกับน้องขวดใหญ่ ฝากเค้าขวดเล็ก
สบู่อีกก้อน ส่วนใหญ่เน้นฝากน้อง
ให้คนเป็นภูมิแพ้ก็อยากจะเลือกอะไรที่เป็นธรรมชาติๆ



ไปเจอซุ้มขนมเปี๊ยหลากรสอีก ซื้อกลับมาด้วย
ฝากน้องอีกแหละ คนซื้อกับคนหิ้วก็ขอกินด้วยเล็กๆน้อยๆ พอเป็นกระสัย (จริง?)
คือ มันจะไม่ซื้อก็ไม่ไหว เพราะชิมแล้ว อร่อยอ่า

สรุปว่าเดินกันทั้งงาน หิ้วของพะรุงพะรังมาก ของกินเพ
เดินจนปวดเท้าไปหมด แล้วแวะเกือบทุกซุ้มที่เค้าให้ชิม
ไม่ได้ว่านะ นี่ถ้ากินหนักกว่านี้สักหน่อย อิ่มเลยล่ะค่ะ 555



กลับมาก็ไปอาบน้ำ กะว่าจะนอนแต่ยิงไป คนโดนยิงไม่ทันโทรมา
น้องชายโทรมา คุยกับมีนไปจากครึ่งชั่วโมง ปาไปชั่วโมงกว่า
ง่วงน่ะไม่เท่าไหร่ แต่มันมึนหัว กว่าจะนอนจริงก็ เกือบสามทุ่มมั๊ง
ฝากเค้าปลุกตนสี่ทุ่มยี่สิบ ไม่อยากลุกเลยอ่า ปิดเสียงไว้ด้วย
ได้ยินแล้ว แต่ต้องลุก เพราะไม่งั้นเดี๋ยวพ่อไม่ได้มานอน



แล้วก็ยาวมาถึงตอนนี้แหละ นี่ต้มมาม่าไว้ให้น้องแล้ว
ลงมาป้อนข้าวไปมื้อ ขนมไปอีกมื้อ ....แล้วนะ
แต่ไหนๆไม่ยอมหลับ ก็จัดไปเลย อีกสักมื้อ

ปล. คุยกับมีนเยอะดี หนุนใจให้อธิษฐานสม่ำเสมอ แต่ดันลืมบอกให้อ่านพระคัมภีร์
วันละ1ข้อ แบ่งเวลาแค่วันละไม่ถึง10นาที ใช้กับการนมัสการ อธิษฐาน
เข้าเฝ้าพระเจ้า ยิ่งเรารู้จักมาก ความมั่นคงก็จะมีมากขึ้น
รู้จักน้อย .. เราก็สั่นไหวไปตามสถานการณ์และสภาพแวดล้อมได้

 

 

วันเสาร์ที่ 23 เมษายน พ.ศ. 2554

..Finish!!..

ทำเสร็จครบแล้ว ที่ตั้งใจไว้น่ะนะ
ยังไม่ได้ใส่ที่ห้อยกับบรรจุ ไว้ก่อนล่ะกัน
ปวดหลัง เมื่อยไหล่ เหมือนไข้จะกินเลย
เป็นหวัดอยู่แล้วด้วย ก็ใกล้จะหายแล้วแหละ

...

มาดูผลงานก่อนล่ะกันเนอะ (วันนี้อาจจะมีแต่รูปเยอะ ไม่มีแรงพล่าม)

เซตแรก อยากทำขนม น่ากิน แต่กินไม่ได้ ...(รึเปล่า?)


มะนาวกับช๊อคฯ เข้ากันไหมอ่า -.-


แต่สตรอฯกับช๊อคฯเข้ากันได้นะ -0-


สมมติว่าเป็นรสเนยถั่วล่ะกัน -.-


ไส้แยมสตรอเบอร์รี่ *0* (แดงได้อีกค่า)


เหมือนข้างบน แต่ตัวบิสกิตคนละรสชาติ


ช๊อคชิพ ที่เม็ดสีน้ำตาลกำลังจะมด 555
(ถ้าได้รับการตอบรับ จะต้องใช้สีม่วงแทน ..แทนกันได้แหละ*-*)


มะนาวกับส้ม (แข่งว่าใครเปรี้ยวกว่ากัน - -")


หอมหวาน กับรสสตรอฯกันอีกครั้ง *0*



รวมบรรดาขนุกขนมทั้งหลาย อยากจัดใส่จานอยู่ แต่ไม่มีจานสวยๆแล้ว
เล่นงี้แหละ -.-

แบ่งเป็นเซตนะ (2เอง -.-)


ราวนี้ของสาวๆแน่นอน 555


คุณกระต่าย กับหูกระต่าย มีหมดทั้งหูจริงและหูติดปกเสื้อ


คุณนายกระต่าย ทำไมหน้าบึ้งน๊า..มีดอกไม้อยู่ในมือแล้วแท้ๆ
(ว่าจะทำคุณกระต่ายแมนๆให้อีกตัว แต่ก็ไม่ได้ทำ -.-)


ดูให้ออกหน่อยนะ ว่ามันคือบ้าน กับต้นไม้และก้อนเมฆ -*-


กระต่ายขี้อาย (โผล่แต่หัว 555)


ทำแล้วทำอีกอันนี้ แต่รับประกันค่ะ ทุกชิ้นไม่เหมือนกัน
(มันจะเหมือนได้ไง งานทำมือนะเจ้าคะ)


ดอกไม้เบิกบานในกระถาง


คุณฮูกบนกิ่งไม้ สีกลมกลืนไปนิดเนอะ ..


เมื่อคุณนกเค้ามีความรัก *0*


รักรสส้ม


รักรสสตรอเบอร์รี่


นกน้อยสีน้ำเงิน (ในนิทานฝรั่ง เค้าว่าหายาก)


หัวใจแบบ "ยีนส์"


เด็กขายลูกโป่ง? (เหลือน้อยแล้วไง ช่วยอุดหนุนคุณเธอหน่อยนะค๊า)



รวมพลเซตนี้แหละ ล่าสุดเลย

สรุปว่า น่าจะเกือบ3วัน ทำเสร็จไป22อัน
มุไปหน่อย แต่ก็นะ มันมีอะไรจะต้องทำอีกเยอะ
ห้องจะออก คนจะเข้า
ถ้าสะสางงานที่มันต้องใช้อารมณ์ศิลป์ไปได้หมดมันก็ดีกว่าอ่ะ

คิดว่าจะส่งไปขายที่ค่าย หมดนั่นแหละ มีรวมกะที่ทำไว้ด้วย
รวมแล้วก็ 50 อัน ว่าแต่ ... ยังไม่ได้คุยกับคนขายเลย
ไม่กลัวเค้าโกง แต่เค้าจะรู้ม๊ะ ฉันจะขายเท่าไหร่
กำลังคิดว่า จะต้องแปะป้ายราคาไปเลยดีไหม (ทำรายการน่ะทำอยู่แล้ว)
ส่วนที่จะส่งเปิ้ลไว้ทำใหม่ รอบนี้เอาไปขายที่โน่นก่อน
ฉันต้องการขยายวงคนรู้จักสินค้า(ภูมิใจไปไหม??? เอิ๊ก..)
ก็อย่างน้อย.. เค้าก็รู้จักเวปไซด์
ไปขายที่ค่าย มีคนมาจากทั่วประเทศ คนร่วมหมื่น ต้องได้ผ่านสายตาบ้าง
เอาสัก200-300 คนก็ยังดีอ่ะ

...

วันนี้ที่จริงจะต้องลงมาเที่ยง พ่อสั่งไว้ เลยสั่งนาฬิกาปลุกต่อให้ปลุก11โมง
แต่ขอโทษ ตื่นมา อาบน้ำ ปีนเตียง ขอหลับอีก20นาทีดิ........ ตื่นบ่ายโมง!!



ลงมาก็เจอนี้เลย อาหารจานที่กินทั้งวัน
เฟสตูชินี่ผักโขม หน้าผัดผักรวม จะเป็นซอสก็ไม่ใช่
แม่ว่า วันนี้ไม่มีเวลาพิถีพิถัน ผักเลย ... "งอม"
แต่ไม่เป็นไรค่ะ อร่อย .. ก็พอ *0*

 

 

Related Posts with Thumbnails