..เม้าท์เค้านิดๆหน่อยๆ..

รู้สึกช่วงนี้ไม่ค่อยเล่าความเป็นมาเป็นไปอะไรเท่าไหร่
มัวแต่งมหัดทำดอกไม้มั่ง โบว์มั่ง ไม่ได้ของสวยงามอะไรเล้ย
แต่ก็ยังจะอยากทำ .. ก็ใกล้วาเลนไทน์ด้วย เลยอยากประดิษฐ์อะไรๆ
ไว้ให้เพื่อนบ้าง (เค้าอยากได้มั๊ย? )

...

วันนี้ก็ทำแหละ แต่จะเอามาเล่าพรุ่งนี้
ถ่ายรูปตอนกลางวันสวยกว่าเนอะ ว่าจะตื่นเร็วด้วย
วางแผนจะกวาดถูขัดบันไดวันนี้ ไม่ได้ทำอ่ะ พ่อแม่ไม่อยู่บ้าน
อยู่โยงกับน้อง ไปนอนเที่ยงหรือบ่ายไม่รู้ รู้แต่ตื่นซะห้าโมงจะครึ่ง

นอนสายไม่ใช่อะไร เมื่อคืนนั่งทำพีพีให้แตงกะแฟนเค้า
เห็นสาวเจ้าบอกชอบเพลง "รักนะคะ" ก็เลยลองจัดให้ดู
มันทำไม่ยาก แต่ตอนแรกลืมวิธีไป ฟังเพลงเดียวไปซะครึ่งคืน
ขนาดแม่ที่เดินผ่านไปผ่านมายังฟังจนร้องได้อ่ะ
ส่วนฉันที่ต้องฟังวนๆอยู่แบบนั้น แท๊บอ๊วกออกมาเป็นโน๊ตเพลงรักนะคะเล้ย
แต่ก็ดีนะ ที่เค้าชอบ คือ พอเช้าๆ ลองแปลงไฟล์ก่อน
จากพีทีเป็นเอวีไอ มันก็ทำได้นะ โปรแกรมแปลงให้เสร็จเลย
แต่....... เพลงหาย ก็มันไม่ได้ฝังอยู่ของจริงอ่า ต้องดึงรากจากไฟล์ต้นฉบับ

พอหัวค่ำ เลยลองเปลี่ยนรูปแล้วส่งให้เหมือนฝันกะนาฬิกาปลุก
ไม่รู้ผลของเหมือนฝัน แต่นาฬิกาปลุกบอกว่าชอบ ท่าทางอยากลองทำบ้าง
แหม ....... จะไหวเร๊อ 555
คือ พอเที่ยงคืนได้คุยกับแตง แตงก็ให้สอนทำ
ทำไปทำมา แตงบอกว่า วันนี้พอก่อน
ทั้งที่ฉันบอกให้พอได้ตั้งนานแล้วนะ เค้าก็ยังอยากจะทำ
มาพาเซ็งตอนใส่เพลงมั๊ง แต่งี้แหละ แรกๆงมๆหน่อย ทำบ่อยๆเดี๋ยวคุ้น

...

กลับมาวกเรื่องดอกไม้ผ้าอีกรอบ
คือ .. ไม่ค่อยเข้าใจ ถ้าหาข้อมูลแบบนี้ คนไทยชอบทำของตั้งโชว์
แต่ฝรั่งเน้นเอาไปใช้งาน ฉันไม่ได้พูดยกฝรั่งนะ แต่ของตั้งโชว์ไม่ใช่ทุกคนจะใช้ได้
อย่างบ้านฉันเนี่ย ตั้งโชว์ได้ที่ไหนนัก แต่พอเอาไปพลิกแพลงเป็นของใช้
มันก็รู้สึกว่า ......... "คุ้ม" อ่ะ

พรุ่งนี้ๆ ตอนนี้จะไปหัดพันกุหลาบผ้าอีก -..-
(ทำเข็มหักไปอันนึงแล้วเนี่ย 555 ไม่มีกาวทาผ้าอ่า ใช้ลาเท็กซ์+เข็มด้าย)

...



ปล. ฝนแอบตกเรื่อยๆตลอดวัน อบผ้าตลอดวันด้วยเหมือนกัน

 

 

..2Color Rose[ribbon rose tutorial -Thai only]

จะสิ้นเดือนแรกของปีแล้ว
เดือนที่สอง.. เดือนสีชมพู(เอ๊ะ..หรือสีแดง)
รู้แต่ต้นเดือนคือตรุษจีน ส่วนเกือบกลางเดือนก็วาเลนไทน์

เดือนสีโทนแดงชมพูทั้งที น่าจะมีอะไรพิเศษๆบ้างเนอะ.. *-*

...



นั่งหาวิธีทำดอกไม้ผ้าไปเรื่อย เจอวิธีทำดอกกุหลาบสองสี
เวอร์ชั่นภาษาอังกฤษจ้า ถ้าสนใจก็ scrap-a-little
แต่ถ้าอยากอ่านแบบเวอร์ชั่นไทยก็เชิญตามมาเลยค่ะ



จริงๆก็ไม่ได้มีอะไรพิเศษไปสักเท่าไหร่
เพียงแต่เป็นริบบิ้นผ้าสองชั้นซ้อนกัน
เวลาพับเป็นกุหลาบ เลยได้กุหลาบสองสี เหมือนกุหลาบลายๆ



อุปกรณ์คือ ริบบิ้น 2สี (จะทำสีเดียวก็ได้นะคะ)
เข็ม ด้าย กรรไกร และกาวเล็กน้อย



เลือกให้สีหนึ่ง(หน้ากว้างกว่าก็ได้) ให้เป็นชั้นล่าง ตัดความยาว 13ซม. 4ชิ้น
ส่วนชั้นบน ยาว 10ซม. 3ชิ้น
แล้วก็พับมาซ้อนกันเหมือนในรูป เย็บสะกิดเอาไว้



ทำให้ชิ้นส่วนให้ครบ



จับมาซ้อนสับหว่าง จะใช้กาวเชื่อมติดกันไว้ หรือเย็บติดกันก็ได้ค่ะ
(อย่างหลังรู้สึกว่าแข็งแรงกว่า) แล้วแต่สะดวกล่ะกัน



ทีนี้หันมาทำดอกกุหลาบ
เอาด้านผิด(ถ้าเป็นริบบิ้นผ้าซาติน ด้านนึงจะมันๆใช่ป่าว เอาด้านที่ไม่มันทากาวนิดหน่อยแล้วติดกัน)



พับเป็นสามเหลี่ยมเข้ามาค่ะ แล้วก็ม้วน



มือซ้ายพับทีละนิดแล้วก็ม้วน พับแล้วม้วน จนออกมาคล้ายดอกกุหลาบ
พับม้วน ไปเรื่อยๆค่ะ จนกว่าจะได้ขนาดที่พอใจ (ขึ้นอยู่กับความกว้างของริบบิ้นด้วย)
สุดท้ายจะใช้กาวติดก็ได้ หรือใช้เข็มเย็บก็ได้อีกเหมือนกัน
(ถ้าใช้เข็มเย็บแนะว่า แทงจากด้านล่างขึ้นมา ทะลุถึงกลางดอก
สะกิดนิดหน่อยแล้วแทงเข็มกลับลงไป ดอกไม้ก็จะอยู่ทรงแล้ว)



นำมาประกอบกัน .. เสร็จเรียบร้อย
ทีนี้ก็จะได้ดอกกุหลาบ2สีกับริบบิ้น นำไปใช้งานได้ตามความพอใจ

ง่ายเนอะ ถ้าดูเวอร์ชั่นไทยงง ดูของฝรั่งก็ได้นะคะ ของเค้าทำสวย
แต่เค้าใช้ริบบิ้นผ้าเนื้อด้านทั้งสองฝั่ง ไม่ต้องซีเรียสในการวางผ้าซ้อน

...

ง่วงจัง มีเรื่องเล่า เอาไว้พรุ่งนี้ดีกว่า

 

 

..เดี๋ยวไป๊!!..

"เดี๋ยวไปปปปปปปปปป " ...ประโยคที่เพิ่งบอกแม่เมื่ือกี้
เหตุผลเหรอ..?

แม่จะย้อมผมตอนหกโมงเช้า กรี๊ดดดดดดดดดดดดด ง่วงงงง
แต่ลูกค้าหายง่วง -..- ช่างจำเป็นเลยต้องห้ามง่วงด้วย แง่มๆ


ไปแระ แม่เรียกจังแล้ว

...

แวะกลับมาบอกใหม่ เข้าเวปสารพัดสารเพได้แล้วแหละ
สาเหตุมาจากโมเด็มเราไม่เข้ากับพอร์ทของTOT
ก็นึกอยู่แล้ว ว่ามันไม่ใช่ความผิดของเรา พอเค้าเปลี่ยนพอร์ทให้ ก็ใช้ได้

นี่ถ้าไม่มัวคิดว่า เค้าตั้งหน้าจะขายโมเด็มใหม่เราอย่างเดียวนะ
ได้ใช้ไปนานแล้ว 555

แต่นั่นแหละ .. 1อาทิตย์กว่าๆ ทำให้ฉันกลับมาสำนึกถึงคุณค่าของเวลาขึ้นเยอะ

 

 

..Orange Leaf..

สวัสดีจ้ะไดอารี่ ..สวัสดีวันที่พื้นสนามและรอบบ้านเกลื่อนไปด้วยใบไม้สีส้ม
เมื่อวานเพิ่งจะฝนตก.. Rainy day แท้ๆ
วันนี้มา Autumn ซะแล้ว ..
ไม่ใช่เพราะฤดูกาลผันแปรรวดเร็วหรอก..
แต่คงเพราะถึงเวลาผลัดใบของเจ้าต้นหูกวาง



ในขณะที่ฉันหยิบจับไม้กวาด กวาดเก็บใบไม้ใบใหญ่ที่ร่วงเกลื่อนอยู่นั้น
ฉันก็หันไปเห็นใบไม้ใบหนึ่ง.. รูปร่างหน้าตาคล้าย ..หัวใจ
เดิมทีที่ไม่คิดสนใจเงยหน้ามองแหล่งที่มาของใบไม้พวกนั้น
ก็เงยขึ้นมอง ..ต้นหูกวางของบ้านตรงข้าม ฝั่งโรงเรียน
ใบสีส้มยังไม่หมดต้น ยังจะต้องร่วงลงมาทักทายกันอีกไม่น้อย







สุดท้ายอดใจไม่ไหว ต้องหยิบกล้องไปเก็บภาพที่ไม่มีอะไรพิเศษนั้นเอาไว้
คงเพราะในความธรรมดา .. มีบางสิ่งที่ไม่ธรรมดาซ่อนอยู่........ :)



ไม่ได้ทำงานฝีมืออะไรเลยวันนี้ ใช้เวลาไปกับการนั่งจัดข้าวของ
รู้สึกถึงความไร้ระเบียบของตัวเอง ..ดีแต่ปากจู้จี้ขี้บ่นคนอื่น
แต่กับตัวเองกับเหลาะแหละ รอบตัวยังคงรกไปด้วยข้าวของสารพัด
ที่เรียบร้อยคงมีแค่บางจุด บางส่วน .. ก็นะ เพิ่งเริ่มต้น
วันนี้จะทำต่อ

สำคัญคือ ต้องกำจัด "ขยะ" ออกจากบ้าน

 

 

..แมวของใคร และเค้กอะไร ในวันฝนตก..

ตีสี่แล้ว ถ้าขืนยังไม่ลงมือเล่าอะไร น่ากลัวจะไม่ได้อัพตามเคย
ไม่ใช่ขี้เกียจเล่า แต่มันเป็นโรคง่วงได้ง่วงดี -..-



วันนี้ฝนตกจ้า มีภาพมายืนยันความชุ่มฉ่ำของหยาดฝน
คือ......... ภาพเหล่านี้







อ่ะ ..อย่างง ถึงมันจะเป็นแมว แต่ดูหญ้าสิ ดูใบไม้ มีแต่หยดน้ำเห็นไหม
ส่วนแมวน่ะ ยืมมาเป็นพร๊อพ 555 เป็นแมวท้องป่องมาจากไหนไม่รู้
พยายามเหลือเกินที่จะมาขอที่พักพิงที่นี่ กะว่าพักไม่จ่ายค่าห้องซะด้วย
แม่ก็เลยเชิญให้ออกจากบริเวณอย่างรวดเร็ว
แต่หลังจากเจ้าแมวโดดข้ามฝั่งกำแพงไปบ้านข้างๆ ก็โดนหมาไล่เห่า
และแล้ว... เมื่อหัวค่ำ ก็เห็นมายืนอยู่หน้าประตู
ร้อง "เมี๊ยว..เมี๊ยว.." เหมือนเดิม -..-

อ่อ ที่ถ่ายรูปมา เพราะเห็นว่าหน้าตามันดูน่ารักดี
แต่ไม่คิดจะเลี้ยงหรอกนะ ไม่ไหวจะดูแลค่ะ



ปิดท้ายด้วยขนมเค้ก(รึเปล่า) งานล่าสุดของวันนี้
จริงๆเรียกงานก็ไม่ได้ งานฝีมือยังไม่ได้เลย มันไม่ค่อยสวยอ่า
กะจะเอาไว้ทำกล่องของขวัญนะเนี่ย แต่แปลกๆแบบนี้ คนรับคงจะปลื้มหนัก เอิ๊กๆ









เย็บครีมแน่นไปนิดนึง แต่ชอบสตรอฯนะ อยากเย็บเพิ่ม แบบว่าบ้า
การหุ้มผ้าก็ยังไม่เรียบร้อยนัก คือ ยังไงดี
เลือกแกนอ่อนเกิน เลยต้องเสริมแกน มันเลยดูแปลกๆ


แต่จะยังไงก็เถอะ ของทำมือ ไม่สวยแต่ก็ทำจากใจล่ะน๊า *-*

ปล.เมื่อวานได้อัพร้าน แต่ยังเข้าFPของร้านไม่ได้.. ไม่รู้จะรู้สึกอะไรแล้ว
เข้าได้เมื่อไหร่ค่อยว่ากันล่ะกัน

 

 

..อีกหนึ่งบทเรียนชีวิต..

เป็นอีกวันที่ใช้เวลาไปกับการนั่งจุ้มปุ๊กเย็บโน่นนี่
ได้ผลงานชิ้นเล็กๆหลายชิ้น
ไม่นับรวมโดนัท ทำเสร็จหลายวันแล้ว เพิ่งเอามาถ่ายรูป




เย็บๆ ไม่ได้คิดจะเอาไปค้าขายอะไร
แต่ส่วนที่ทำแล้วคิดอยากค้ากำไรมันก็มี
พอคิดมาก วางแผนเยอะ เกิดเครียดขึ้นมาอีก
ไม่ใช่หาตังค์ไม่ดี แต่มันเริ่มต้นผิด ... ทำจากที่ชอบ
ลงมือทำสิ่งที่รัก รักสิ่งที่ทำก่อน ..
"อย่าเริ่มที่......เงิน!!"

อ่ะ.. ไม่ได้เครียด แค่เปรยให้ฟัง
(ฉันมันก็แบบนี้ บทจะคิดดังก็ดังลั่น
บทจะเงียบ มันก็เงียบจริงๆ...(เหรอ?))











มาดูเป็นภาพแบบชัดๆใหญ่ๆหน่อยกันดีกว่าเนอะ
เอาไปลงบล็อกรวมผลงานแล้ว มีแต่ผ้าสักหลาดอ่ะ 555
ก็ยังไม่ได้ทำอย่างอื่น อยากเย็บตุ๊กตา แต่ใยโพลีจะหมดซะก่อน
ว่าจะไปดูสำลีที่ร้านขายยา พอไหมไม่รู้นะ
แต่เพราะงี้เลยยังยักแย่ยักยัน ไม่ลงมือ หันไปทำอะไรที่เสร็จแน่ไม่ชักช้าก่อน



พล่ามซะยาว พ่อไม่อยู่ วันแรก กลับวันศุกร์แน่ะ
เรื่องแน่ๆที่ต้องนอนข้างล่าง แต่ไม่เป็นไร
น้องไม่งอแง หลับกันทั้งบ้าน สงบเงียบดี..

วันจันทร์ก่อนสี่โมงขี่มอไซด์ไปส่งพ่อ
เรียกให้ถูกคือซ้อนท้ายพ่อ
พ่อแวะ7-11ก่อน ไปซื้อยาอม
พอกลับมาก็ยกเงินทอนให้ฉันกับแสตมป์
ฉันเก็บแสตมป์ไว้นะ แต่หยอดเงินทอนกลับไปในกระเป๋าสะพายพ่อ(ถือไว้ให้ไง)
เผื่อไว้อ่ะ 10กว่าบาทก็ตังค์ ไม่รู้สิ ไม่ใช่ไม่อยากได้ แต่เป็นห่วงพ่อ
คงเพราะพ่อเดินทางบ่อย เวลาพ่อไปไหนมาไหนจะห่วงมาก
(อย่างกะตังค์10บาทช่วยอะไรได้ -..-)
แต่นั่นแหละ มัวแต่งมเก็บตังค์ พ่อสตาร์ทรถเสร็จฉันยังนั่งไม่ดีก็จะไปแล้ว
เกือบกลายเป็นช้างตกรถ 555 ต้องโวยซะลั่น -..-

ออกมาได้นิดนึงก็ขอแวะอีก ซื้อจานสี่เหลี่ยม
ใบไม่ใหญ่ เลยแค่ 15 บาท
วันก่อนซื้อใบใหญ่กลับมา สีเดียวกัน เห็นแล้วรู้สึก.. ญี่ปุ๊นญี่ปุ่นดี
แต่ที่ไปซื้อคราวนี้เอามาใช้ใส่ของถ่ายรูปข้างบนนั้นไง...
เหตุผลหลักที่ซื้อมาเลยแหละ

ไปส่งพ่อเสร็จก็กลับมาแวะร้านรองเท้า
สอยแตะมาคู่นึง เผื่อไว้ใส่ไปนอกบ้าน
คือ ตั้งแต่ได้แตะบาร์บี้มาครั้งกระโน้น(กระไหนไม่รู้)
ก็ใส่แต่แตะสีชมพูไปทุกแห่งหน .. ดูๆไป กับบางชุดมันไม่เข้า
แต่ไม่มีเวลา กับ งก
รอบนี้ใช่เพราะไม่งก แต่คิดว่า ไม่ใช่เด็กแล้ว ให้มันเหมาะสมบ้างก็ดี
แล้วเรื่องของเรื่องไม่ใช่เพราะรองเท้าแตะคู่ใหม่.......



แต่.. พอกลับมาถึงบ้าน เพิ่งสังเกตว่า
รองเท้าคัทชูสีขาวโบว์ดำที่สอยไปหลายเดือนก่อน
แต่ใส่ไม่ถึง10ครั้ง ที่ตั้งไว้หน้าบ้าน ..หายไป !!!
หึหึ..ไม่คิดว่ามันจะหาย มองว่ามันไม่ได้ราคาแพงอะไร
ยังดูใหม่อยู่ล่ะมั๊ง จริงๆรองเท้าแตะดีๆของฉันก็เคยหาย
พูดยากว่า ใครจะขโมยไป มันเป็นได้ทั้งคนในและคนนอก
แต่คนนอกจะมีเปอร์เซ็นต์สูง เพราะเดินนิดเดียวก็ถึงถนนแล้ว

ไม่เก็บให้ดีเอง ก็...... เลยหาย ไง T^T
เสียดายอ่า ใส่ไม่สบายเท่าไหร่ แต่มันก็น่ารักนะ
ไม่เคยมีรองเท้าน่ารักๆแบบนั้นด้วย -..-
(แล้วทำไมไม่รักษาให้ดีล่ะ?)

อ่อ..แต่นั่นแหละนะ
ค่ำวันอาทิตย์ ลูกค้าที่เป็นนักเรียนมาถามว่า เห็นรถเค้ามั๊ย
รถเค้าหายไป พอพ่อมาถามรายละเอียด
ได้ความว่า.. ตัวไม่อยู่3วัน ให้เพื่อนยืมรถ
เพื่อนก็บอกว่า เอามาจอดไว้ริมถนนเช้าวันอาทิตย์
พ่อว่า ยัยเพื่อนคนที่ว่าชี้โบ๊ชี้เบ๊ซะดี ตกลงจอดตรงไหนกันแน่เนี่ย
ดูๆแล้ว มันน่าจะเป็น เพื่อนเราเผาเรือนซะเองล่ะมั๊ง

เพราะ.. เอารถมาจอดคืน แล้วกุญแจล่ะ?
รถมันต้องมาพร้อมกุญแจ ถ้าเอารถมาจอด แล้วเอากุญแจกลับไป
จะเอารถมาจอดทำแมวอะไร??? น่าสงสัยไหม
เพราะเจ้าของกลับมาก็ใช้รถไม่ได้ กุญแจอยู่ที่คนเอามาจอดใช่ป่ะ
ถ้ามาฝากไว้ที่เราก็ว่าไปอย่าง .. นี่ไม่มีอ่ะ
นี่ถ้าขืนบอกว่า จอดไว้ตรงโรงรถ กะว่าโยนความผิด(ความรับผิดชอบ)ให้เรา
คงจะยุ่งกว่านี้ แต่นั่นแหละนะ .. เด็ก ความคิดชั่วๆอาจจะยังไม่ซับซ้อนมาก
ถ้าขืนระบุที่ แล้วดันมีคนบอกว่า ไม่เห็น งานก็จะเข้าตัว
แต่บอกว่าจอดริมถนน มันก็ กลางๆ .. แต่ก็ประมาณว่าอยู่ในเขตแมนชั่น

เพราะพ่อของเด็กเจ้าของรถยังโทรมาถามพ่อ
เลยต้องอธิบายไปตามที่เด็กบอก ... ผลคือ พ่อเด็กตกใจ
ลูกเค้าไม่บอกว่า "ให้เพื่อนยืม"

อืม... อีกเหตุผลที่ ชักไม่แน่ใจว่า เพื่อนเราเผาเรือนคนเดียว
หรือสูเจ้าร่วมด้วยช่วยหลอกลวงพ่อแม่ ...
คือ เป็นเพื่อนสนิทกันภาษาอะไร รู้แต่ชื่อเล่น ชื่อจริง แต่ไม่รู้นามสกุล
โรงเรียนไม่ได้ปักชื่อไว้ที่หน้าอกเสื้อเเหรอจ๊ะ? ขำมากอ่ะข้อนี้
เหมือนช่วยปกปิดเพื่อนยังไงก็ไม่รู้ -*-

ตอนนี้ก็เป็นหน้าที่ผู้ปกครองเด็กไปไล่เบี้ยลูกของท่านเอง
คือ..นะ ฉันรู้อยู่หนึ่งอย่าง เด็กสมัยนี้ ส่วนใหญ่ชอบคิดว่า พ่อแม่ตามไม่ทัน
ซึ่งมันก็จริงกับบางคน แต่บางคนไม่ใช่อย่างนั้น
ถ้าพ่อแม่ไม่หน้ามืด ลูกพูดอะไรก็เชื่อ
มันจะกลายเป็น ไม่ใช่ว่าไว้ใจลูกหรือเชื่อใจลูก
แต่จะโดนลูกหลอก -*-


ปล. วันพุธแล้วค่ะ เนตยังไม่โอเคเหมือนเมื่อ6วันก่อน

 

 

..Picnic @ Thara Park..

เมื่อคืนเขียนข้อความเอาไว้นะ จะอัพบล็อกแบบสั้นๆสักหน่อย
แต่ดันลืม ลืมจริงๆ 555 กะว่าไปเอนหลังสักหน่อย..
(หลายสักหน่อยแล้ว) ตื่นมาอีกที พ่อปิดหน้าเวป โน๊ตแพด ฯลฯ ..หมด

............

วันนี้ช่วงบ่าย หลังอาหารเที่ยง ต้องไปพาเด็กปลูกต้นไม้ซ่อมให้พ่อ
พ่อปักกิ่งมะรุมเอาไว้หลายวันแล้ว แต่โดนเด็กๆมาลุยซะเละเลย
จัดการลงโทษแล้วก็เรียกให้มาช่วยปลูก ..ก็ขยันกันดีนะ
ช่วยกลบดินกับรดน้ำต้นไม้ ทีนี้คงไม่กล้าดึงออกมาเล่นอีกแล้ว
อย่างน้อยเค้าก็จะเรียนรู้ว่า กิ่งไม้นั้นมันคือต้นไม้ แล้วเราก็ต้องดูแล!!

เสร็จแล้วก็มาเล่นจับเวลาเล่นฮูล่าฮูปกับเด็กๆต่อ
ดีนะไม่ได้ลองเอามาเล่น รอบเอวไม่พอส่ายง่ะ -..-
เพลินกันไปสิแต่ละคน แข่งความทนในการเลี้ยงฮูล่าฮูป
ลืมถ่ายรูปเอาไว้ ขำๆกันดีนะ รอบนี้ซัคเซสได้แชมป์ไป
ได้ลูกอม1เม็ด 555



แต่มาถ่ายรูปเอาตอนเห็นเด็กหญิงสองคนใส่ชุดสีคล้ายๆกัน
น่ารักดี นางแบบก็สุดจะเต็มใจ จ๊ะจ๋านี่อย่างชอบถ่ายรูปเลย
ส่วนกลอรี่ก็ไปเรื่อยๆ ..หายงอแงแล้ว หลังจากถูกเผียะมือไปซะ
โทษฐานไปเตะต้นไม้ที่เพิ่งปลูกล้ม -.-



ช่วงเค้าประชุมงานกัน มีรถไอติมผ่านมา น้านิดเลยซื้อเลี้ยงทุกท่าน
(ที่นั่งอยู่ตรงนั้น) แต่ฉันซื้อแยกไปฝากน้องอีกแก้ว ขอแบบไม่ผสมข้าวเหนียวอะไรๆ
แล้วก็กลับมากินที่เค้าซื้อเลี้ยง -0- ..อร่อย (กินเข้าไป หนักเท่าไหร่แล้ว!!)
คลายร้อนได้ล่ะนะ อากาศตอนบ่ายมันร้อนๆนิดหน่อย



สัก เกือบบ่ายสามมั๊ง พี่แอนกับคิมชวนไปเที่ยวสวนธาราฯ
เค้าจะไปเลี้ยงส่งฟ้ากัน ตอนแรกจะนั่งรถคิมไป แต่เกรงใจล้อรถ
(คิมหนักน้อยกว่าฉันไม่เท่าไหร่) เลยแยกไป3คัน
(ฟ้าเป็นน้องนักศึกษาฝึกงานจากสงขลา มาฝึกที่กระบี่ 3เดือนกว่า )


ฟ้าสีสวยเนอะ


สีฟ้าสดใสไม่พอ ลมยังเย็นอีก..น่านอน


คนขวามือเป็นเจ้าภาพร่วมเลี้ยงส่งคนซ้ายมือ

แต่มาก่อน2 เลือกไปนั่งริมทะเล ..บรรยากาศดีมาก ลมแรง ท้องฟ้าสีสวยได้อีก
ปูเสื่อเสร็จแล้วอยากจะนอนหลับไปตรงนั้นเลยอ่ะ เย็นสบายยยยย
พี่แอนจัดแจงแกะส้มตำใส่จานแล้วก็นั่งรอสาวคิมไปสิ
คิมไปซื้อไก่ทอดกับน้ำแข็ง ..ก็สักพักกว่าจะมาถึง
โดนเมาท์ว่า ไปเลี้ยงไก่อยู่ล่ะมั๊งตั้งพัก 555


ขนุนจากสวนของ(ใครไม่รู้?) สีส้มจัด หวานอร่อย


พร้อมแล้ว ..จัดการ!!


กำจัด(เกือบ)หมดแล้ว

เมื่ออาหารมาครบก็ ..ลงมือได้
ส้มตำเจ้าที่พ่อชอบสั่ง(ถ้าผ่านมา)
แต่มือเค้าไม่เที่ยง บางวันอร่อย บางวันไม่
วันนี้ก็จัดว่าโอเค มีไก่ย่าง ไก่ทอด ปลาดุกย่าง
คิมจัดเป๊บซี่มาขวดโต ..ครบเซตจริงๆ

ตอนกินๆอยู่ มีป้าคนนึงเดินผ่านมา แกเป็นมุสลิมนะ ดูเป็นคนจนๆ
เหมือนคนจรจัด เสื้อผ้าไม่มีกระดุม แต่ใช้เข็มกลัดเก่าๆกลัดเอาไว้
มือนึงมีตะกร้าหรือกระเป๋าหรือถุงอะไรสักอย่าง อีกมือถือไม้เหมือนมีตะขอตรงปลาย
ก็ไม่รู้ว่าแกจะเอามาสอยมะขามในสวน หรือเอาไว้เก็บขยะ..ดูงงๆ
แกมองมาที่พวกเรา แล้วก็เดินวนไปวนมาแถวนั้น
คิมก็เลยเอาข้าวเหนียวกับไก่ทอดไปให้แก ..แกขอบคุณซะ
อวยพรให้คิมใหญ่ แล้วทีนี้ก็เลยเดินมานั่งหลังคิม นั่งกินของที่ให้แกไปนั่นแหละ
แล้วก็มาพูดอะไรๆให้ฟัง แต่ฉันฟังไม่รู้เรื่อง คือ พูดใต้ แต่พูดเบา เหมือนพูดในคอ
แถมไม่ได้นั่งใกล้ๆอีกต่างหาก ต้องฟังล่ามแปลให้อีกที
ประมาณว่า แกเล่าเรื่องของตัวเอง
เตือนว่าให้ระวังคนนั้นคนนี้(เดินผ่านไป ดูหน้าตาไม่ไว้วางใจ)
ก็......นะ ที่สาธารณะ มันมีได้มากกว่าคนปกติ คือพวกคนไม่ดี
เรื่องต้องระวังมันก็เป็นเรื่องที่สมควรอยู่แล้ว

ก่อนเราจะกลับ แกยังพับปลาจากหลอดกาแฟ(คงจะเก็บแถวๆนั้น)มาให้คิม
คิดว่าแกทราบซึ้งในน้ำใจน่ะนะ

ปล. เล่าเรื่องวันเดียวแต่รูปเพียบ
อ่อ.. มีแต่รูปฟ้ากับพี่แอน คนถ่ายไม่มีรูป ส่วนคิม ..ลืมถ่ายอ่ะ
มาถึงอาหารก็เข้าปากกันไปเลย มือเขรอะด้วย ลืมเอาทิชชูไป
กลับมาบ้านยังล้างมือให้หายกลิ่นปลาดุกไม่หมดง่ายๆ -..-