“มองข้ามความต้องการของตัวเอง แล้วไปมองว่าคนอื่นเค้ายังขาดอะไร เปลี่ยนท่าทีที่มีข้างในใจ เรื่องดี ๆ ที่ยิ่งใหญ่ นั้นไม่ไกล..ตัวเรา ”
welcome

Lilypie Next Birthday Ticker

วันศุกร์ที่ 30 พฤศจิกายน พ.ศ. 2550

..Oh No !..

ใช้คอมพ์ข้างนอกล่ะ จริงๆก็ใช้คอมพ์พ่อ
แต่ว่า เอาCPU ข้างนอกมาต่อกับจอของพ่อ
เพราะคอมพ์พ่อ สงสัยจะเจอสปายแวร์ ไม่ก็ แอดแวร์ พวกแวร์ๆเนี่ย ไว้ใจไม่ได้เล้ย


เมื่อวานเขียนไปจนเสร็จแล้วนะ
แต่ไม่ได้อัพ เพราะว่า คอมพ์เดี้ยง เหอะๆ


ว่าไป เล่นกับคอมพ์นี้ ทำอะไรไม่ได้มาก
เพราะไม่มีข้อมูลอะไรอยู่เท่าไหร่ .. อืม ก็โล่งไปอีกแบบนะ


...


ตอนนี้งงกับเฮดอันนี้มาก
ทำไมมันสั้นกุดไปงั้นเนี่ย -.- เวลาเข้าไปเช็ค ก็ปกตินะ กว้างเท่าไหร่ สูงเท่าไหร่ มันปกติ
แต่พอแสดงผล ดันกลายเป็นงี้ แง่มๆๆ


เมื่อวานได้รับของฝากจากแม่มีน
นายมนเอามาให้ เป็นตุ๊กตาหัวมีเมล็ดพืช เอาไว้ให้เราปลูกแล้วก็ตัดแต่งต้นหญ้าบนหัว
น่ารักดีนะ อยากเก็บไว้ให้คนอื่นด้วยอ่ะ มีสองตัว แล้วก็คิดได้แล้วว่าจะเอาไว้ให้ใคร
(ถ่ายรูปแล้ว แต่ยังไม่ได้แต่ง แถมอยู่ในคอมพ์พ่อ -*-)


...


แต่ไม่เป็นไร ถึงจะเครื่องนี้ ก็เซฟรูปมาแต่งกับโฟโต้ชอปส่งต่อได้ 555
อืม ๆ เพราะนั่งเล่นคอมพ์นี่ล่ะ ช่วงหัวค่ำ
ส่งเมลล์ให้เพื่อน ๆ


แตงก็ส่งเมลล์มา ตอนสี่ทุ่มมั๊ง
แล้วก็โทรมา คุยกันนานนะ เกือบสองชั่วโมง
อืม.. ยังไงก็คิดว่า อยากให้เค้าทำตามที่ตัดสินใจไปแล้ว ผ่าน จบ สบายใจสักที



คุยกับพี่จันไปแล้ว นิดนึง ก็โอเค
นั่งฟังพี่จันบ่น 555 ..เฮ่อ..
ว่าจะคุยกันต่อ แต่พี่จันไม่ยิงมา - -"


...


อ่อ เมื่อวาน ใช้กล้องบ้านมีนถ่ายรูป nativity ที่ดอนน่าให้ไว้ด้วย
เอาลงเวปตุ๊กตาไปแล้ว
ของฝากจากแม่มีนก็ถ่ายไว้ แต่ยังไม่ได้แต่งเลย เหอๆ อยู่ในคอมพ์พ่อ
-*- ฝากไว้กับคอมพ์ง๊องแง๊ง มันจะรอดไหมเนี่ย แง่วๆๆ


วันนี้ขี้เกียจค้นรูปตัวเอง
เอาตัวปลอมมาแปะพลางๆ 555


emi-dai1.jpg picture by nutsong4


อืม.. แล้วก็วันเสาร์ผ่านมาอีกครั้ง

วันพุธที่ 28 พฤศจิกายน พ.ศ. 2550

..Bye bye..

จริงๆ อยากจะอัพบล๊อกให้มีน (จะเล่าให้ฟัง)
แต่ว่า พรุ่งนี้พ่อจะไปภูเก็ต ไงซะฉันก็ต้องได้อยู่โยงแถวนี้อยู่แล้ว
ค่อยอัพล่ะกัน ว่ะ..ฮ่า..ฮ่า (หัวเราะทำไม?)


 


วันนี้ไปนอนแปดโมงได้มั๊ง
แต่ตั้งใจจะตื่นบ่ายสองให้ได้ (ปกติตื่นซะสี่โมงเย็น)
ตั้งปลุกไว้บ่ายโมงครึ่ง แล้วก็ตื่นจนได้(หลังจากเสียงปลุกผ่านไปเกือบรอบที่สอง)
ง่วงมากถึงมากที่สุด


แต่บอกกับตัวเองว่า "ต้องปรับนิสัยเสียใหม่"
ฉันรู้ตัวดีว่า ขี้เกียจลงไปมาก ตั้งแต่ป่วยหนัก
เรียกให้ถูกคือ เริ่มจากผลัดวันประกันพรุ่ง เรื่องถู ต่อมาก็กวาด
ทางเดินชักจะสกปรก ก็อ้างว่าตัวเองป่วย หายแล้วมันยังอู้งาน นอนอืดซะ
เซ็งตัวเองจริงๆ 555 ... เฮ่อ


แล้ววันนี้ก็ตั้งใจใหม่
ถ้าเราทำวันนี้ พรุ่งนี้ก็จะทำง่ายขึ้น
ดินพอกหางหมูก็จะไม่มีอีกต่อไป


เพราะงี้ ตื่นมาก็เลยจัดการกวาดถูยกใหญ่
แต่ทางเดินยังเด้อ เหอะๆๆ ทำในร้าน ที่จอดรถกลายๆ
ที่เต็มไปด้วยรอยยางล้อเขรอะ เห็นแล้วไม่สบายตา ทางเข้า ไม่ปล่อยให้รกรุงรัง
ทำไป ปวดหลังไป ต้องหาข้อสรุปเกี่ยวกับที่นอน พุงตัวเอง แล้วก็การใช้งานคอมพ์แบบต่อเนื่องแล้วล่ะ


...


เรื่องที่จะเล่า ไม่ใช่ข้างต้น
แต่เป็นนับแต่นี้เป็นต้นไป(ข้างบนเรียกอะไรฟะ?)


ตอนสองทุ่มนัดกันว่า จะไปส่งดอนน่า
เมื่อวานที่งานเลี้ยง แม่นัดกับพี่ปูให้มารับ
แต่ว่า พอหกโมงเย็นวันนี้ แม่โทรไปคุยกับดอนน่า บ้านพี่ปูจะไปรับดอนน่าไปส่ง


อ่าว..ไงล่ะทีนี้
แม่ก็พยายามติดต่อหลายคนที่จะไป แต่ติดต่อไม่ได้ เหอะๆ
คิดว่า คงจะไม่ได้ไปแล้ว
แต่ว่า พอแม่โทรไปบอกลาดอนน่า เพราะไม่มีรถมารับ คงจะไม่ได้ไปส่ง
แกก็รีบมารับเอง ..(-.-)


เหตุผลน่ะเหรอ แม่น่ะเพื่อนซี้ดอนน่านะ
ที่สำคัญ แกจะฝากแม่จัดการเรื่องของขวัญ 555
จะกลับบ้านทั้งที  ยังไม่ทิ้งหน้าที่ คุณนาย คลอส


ไปถึงบ้านดอนน่า เอาข้าวของขึ้นรถ
แล้วก็แยกกันไป แม่ไปกับดอนน่า
ฉันไปกับพี่ปู ไปกับรถพี่ปู(อีกคน ..ทำไมต้องมีสองคนด้วยนะ เรียกยากชะมัด)
รถเค้าเป็นรถเก๋งอ่ะนะ นั่งรถแบบนี้ทีไร เมารถทุกที
แถมพี่เค้าแวะบ้าน เอาขนม ..อืม มะพร้าวแก้ว จะเอาไปไว้ให้ดอนน่ากินบนเครื่อง
เค้าเอามาแจกบนรถ ฉันกินไปสองอัน..โอย หวานทำลมขึ้น


แต่ยังไม่ทันรู้สึกอะไรมาก เพราะสนามบินมันไม่ไกลเท่าไหร่


ไปถึง ก็ลงรถ เดินมาพร้อมกับพี่ปู(แม่น้องไลท์)
ส่วนพี่ปูอีกคน เดินไปกับน้องไลท์(เออ จะงงไหมนี่)
ตอนข้ามถนนมากำลังจะเข้าสนามบิน
เจอ สเตฟาน เดินแซงหน้าไป หันมองแค่แว๊บเดียวก็ว่าใช่ล่ะนะ
แต่แบบว่า ไม่ค่อยแน่ใจ


สรุปว่าใช่แหละ (ไม่ค่อยจะอยากเล่ามาก แบบไม่ได้เห่อเท่าไหร่)
เค้ามารอรับแฟนเค้า


ส่วนเรา ก็รอให้ทุกคนมาพร้อมกันด้านล่าง
เลยหันไปเห็นสเตฟานในห้องน้ำด้วย 555
อะไรจะส่วนตัวกันขนาดน้าน ก๊ากๆๆ
ห้องน้ำสนามบิน เค้าไม่ปิดประตูน่ะ เลยเห็นคนยืนฉี่ กับล้างมือ (-.-)


แล้วก็เลิกดูดาราชั่วคราว ขึ้นไปส่งดอนน่าที่ชั้นสอง
ถ่ายรูปมาแชะสองแชะ ฉันรู้สึกว่า แสงมันจ้าไปอ่ะนะ ภาพไม่งามเลย(โทษแสง?)
ดอนน่าก็พาพวกเราไปอเมริกากันด้วยรูปถ่ายอีกสองภาพ


2emispot4.jpg picture by rtima


ตอนลา แกกอดทุกคนเลย
เกือบร้องไห้แล้วล่ะ รู้สึกว่า ทุกปีก็สนิทกันมากขึ้น
ปีที่แล้วไม่ได้ไปส่งอ่ะนะ แม่กับพ่อไป ปีนี้จะมามั่ง เหอๆ คงเพราะรู้สึกสนิทขึ้นด้วยมั๊ง


ตอนกอด แกบอก " Thank you (ชื่อฉัน) I love you .You take care everyone God bless you"
แล้วอะไรต่อไม่รู้ คือ ยาว แต่จำได้แค่นี้ (ยังดี)
ตอบไม่ค่อยถูก แบบว่านะ ไม่ใช่พูดไม่เป็น แต่นะ แหะๆ พูดแค่ "God bless you"
โหวงเหวงแหละ เศร้านิด ๆ แต่เราก็รู้ว่า ปีหน้าก็เจอกันอีกล่ะเนาะ


นี่แหละ.. เพื่อนของครอบครัวเรา


 


2emispot3.jpg picture by rtima



พอเดินกลับลงมา เจอสเตฟานอีกแล้ว 555
เลยชี้ให้แม่ดู แม่ไม่รู้จัก เหอๆ
ตอนนี้แหละ ที่จะกลับ แต่พี่สองปูเค้าอยากเห็นน้ำฝนกันน่ะ
เลยมายืนรอ (ถ้าไม่มีสองสาวนี้ ฉันไม่ใช่จะไปรอดูด้วยหรอกนะ)
ก็เห็นอ่านะ สวย น่ารักดี ผอมๆ  ผอมกว่าฉันเยอะมากๆๆ
 (ไม่คิดเปรียบเทียบด้วย แต่พี่ปู(อีกคน)แกว่า แกอ้วนเลยอ่ะถ้าเทียบกับเค้า)


ขากลับ นั่งรถ อ.โรสเลน กับ มาดามกลับแหละ
แม่กับมาดามนั่งคุยตลอดทาง
ฉันนั่งฟัง ..อืม ฟังรู้เรื่องแหละ อิอิ จริงๆ เพิ่งสังเกตุว่า ตัวเองฟังออกหลายคนแล้วอ่ะ
ดอนน่าก็ฟังรู้ อ.โรสเลนก็ฟังได้ มาดามก็ฟังเข้าใจ แต่ยังไม่ค่อยจะพูด ...-*-



กลับถึงบ้าน..เฮ่อ..เหนื่อย ง่วง
แตงโทรมา คุยกับแตงนานเท่าไหร่ไม่รู้ พี่จันยิงมา ไม่ได้โทรกลับเลย
เฮ่อ วางหูแตง เที่ยงคืนกว่า โทรกลับไม่ไหวแล้วล่ะ พี่จันคงหลับแล้ว
- -" นึกในใจว่า ทำไมเพื่อนตูต้องติดต่อมาวันเดียวกันหมด ด้วยน๊าเนี่ย แง่วๆๆ



จริงๆพี่จันโทรมาตั้งแต่นั่งรถไปสนามบิน
แต่ขอแกว่า เดี๋ยวกลับบ้านจะโทรกลับ
แต่ก็ติดว่า กลับมาแล้วยุ่งจัดเลยล่ะ..เฮ่อ


พรุ่งนี้จะโทรไป แฮะๆๆ


 


 

วันอังคารที่ 27 พฤศจิกายน พ.ศ. 2550

..Belive..

เมื่อกี้เขียนไปพอควร
ไฟตก !! ดับหมด UPS ที่ไม่เคยกักเก็บไฟไว้ได้เลย


ก็ดี .. ก็เขียนใหม่ เหอๆ


..


วันนี้มีงานเลี้ยงส่งดอนน่าที่โบสถ์
เค้าจัดอาหารกันไปคนละอย่างสองอย่าง บางคนก็เอาวัตถุดิบไปให้อีกคนทำ
ที่บ้านเราเอาผลไม้ไป พอตอนเย็นฉันตื่นแล้ว แม่ก็ใช้ให้ไปซื้อขนมที่ตลาดซิตี้
เอาไป 6 ถุง x 20 บาท เป็นเหมือนขนมไข่ อันเล็ก ๆ ก็อร่อยดีอ่ะนะ ที่สำคัญ ดอนน่ากับอ.เดฟเค้าชอบกิน


แล้วก็ซื้อข้าวโพดกลับมากินเองด้วย
จำได้ว่า แม่บอกว่า อย่างฉันน่ะต้องกินข้าวโพด เพราะมันมีสารอาหารที่มีประโยชน์
สำหรับคนที่ขาดฮอร์โมนบางตัว.. อะไรก็ไม่รู้อ่ะนะ แบบว่าจำไม่ได้น่ะ -*-
(แก้โรคขี้ลืมป่าว??)



ช่างมันเต๊อะ ไงก็ยังไม่ได้กินเลยอ่ะ


พอเดินกลับมาที่รถ ก็แวะดูของขายริมฟุตบาท
เขียนป้าย "ทุกอย่าง 29 บาท "
ที่มองตั้งแต่แรกน่ะ คือ กระเป๋า 3 อัน
เหมือนจะเป็นพลาสติก หรือวัสดุอะไรสักอย่าง สานๆ
ทำเป็นเหมือนกระเป๋าตังค์ สามขนาด น่ารักดีอ่ะ


Three again


ตอนแรกหยิบโทนสีฟ้า คิดถึงพี่อ้วนอ่ะ แต่ไม่ได้ซื้อ เหอๆ
ทำไมก็ไม่รู้ แบบว่า มันอาจไม่ใช่มั๊ง แต่หยิบสีชมพูกับม่วงแล้วครีมๆมา
เอามาฝากแม่ 555 ของขวัญวันเกิดซะเลย โฮะๆๆ


ThRee



แม่ชอบด้วยแหละ แบบว่า มันน่ารัก มีสามอัน แล้วก็ไม่แพง ^^


อืม ๆ อีกอย่างที่หยิบ ก็เป็นอัลบั้มรูป
แต่รู้สึกว่า ไม่ค่อยสมราคาเท่าไหร่นะ มันห่วยมากถึงมากที่สุดอ่ะ



แต่ไม่เป็นไร เอาไว้เก็บรูปตัวเอง ..ไม่คิดมากๆ
ขอให้เป็น Barbie เป็นพอ โฮะๆๆ


...


กลับมาบ้าน ก็กินข้าว
แล้วทำความสะอาดบ้านต่อ


เงียบ ๆ ดีนะ เวลาไม่มีคนอยู่บ้าน
แต่ก็ไม่นานหรอก เพราะงานเลี้ยงเริ่มหกโมงครึ่ง เลิกไม่ถึงสามทุ่มได้มั๊ง


...


อืม เอารูปนี้มาแปะ กับข้อพระคัมภีร์
"ความเชื่อคือความแน่ใจในสิ่งที่เราหวังไว้ เป็นความรู้สึกมั่นใจว่า สิ่งที่ยังไม่เห็นนั้นมีจริง"
เซิร์ทหาในกูเกิ้ล เจอประมาณ 120 กว่าลิงค์ได้มั๊ง


me2blog1113.jpg picture by rtima


จริงๆ คิดถึงข้อนี้ เพราะช่วงหัวค่ำ ทำงานไปดูหนังไปอ่ะนะ
เป็นเรื่องเกี่ยวกับเด็กคนหนึ่งที่มีความเชื่อ มีแบบที่ไม่คิดถึงการพิสูจน์
เพราะรากศัพท์ของคำนี้ แปล  ความเชื่อ ไม่ใช่แค่ ศรัทธา
แต่คือชีวิต การยอมรับ รับอย่างไม่ต้องสงสัย


ไม่ใช่อะไรที่จะ ลงท้ายด้วยข้อสรุปเดียวกัน
แต่รู้ว่า อะไรที่ใช่ และมีสันติสุขก็ดีแล้ว..


 


 



ฮ้าว.. ง่วงนอนนะ


แต่


ไปทำงานอย่างมีความสุขต่อล่ะ อิอิ


 


 

วันอาทิตย์ที่ 25 พฤศจิกายน พ.ศ. 2550

..ดูแล้ว แต่ยังไม่จบ..

วันนี้เหนื่อยมากมาย มันง่วงอ่ะนะ
คิดว่าจะอยู่ได้ทั้งวัน แต่ป๊าว พอสายหน่อยก็พับแล้ว
อดดูโคนันไปเลย เหอะๆ



ตื่นเกือบสี่โมงเย็น ลืมตามาก็เห็นหนังเรื่อง "Ratatouille "
พ่อครัวจิ๋ว หัวใจคับโลก
เคยอ่านบทแนะนำของหนังเรื่องนี้แล้วไง นึกอยู่ล่ะว่า หนังน่าดู
แต่ไม่คิดจะโหลตมาจากเวปบิตแล้ว เพราะอย่างไรก็ไม่ชัด
จะให้โหลตมาไรด์ dvd ก็ไม่แน่ใจ ต้องดูก่อน


คิดว่า ถ้าชอบจริงๆ ซื้อแผ่นจริงจะดีกว่า
แต่ที่ได้ดูน่ะ ไปซะครึ่งเรื่องแล้ว
แต่โดยรวมก็สนุกดีนะ เนื้อหาก็แนวเดิมแหละ
คือ มีคติสอนใจ มีการต่อสู้เพื่อไปถึงฝัน แล้วก็เสียงเพลงกับภาพอนิเมชั่นน่ารักๆ


ฉันไม่ชอบหนูสักเท่าไหร่
ไม่ได้รังเกียจแบบเห็นแล้วร้องยี้ๆ
แต่ก็แหยงๆ ตามประสา
ดังนั้น จะให้ดูแล้วรักหนูคงจะประหลาด


ชอบแนวคิดกับ อะไรที่แหวกแนว กับการจินตนาการที่มันไม่มีทางเป็นจริงมากกว่า
ไม่ได้ดูอนิเมชั่นน่ารัก ๆ นานแล้วน่ะ
ที่ดูบ่อยๆก็ ช่อง Boomerang ของ ลูนี่ตูนส์


เอาเป็นว่า ถ้าช่อง sunmovie เอามาฉายใหม่ ก็จะดู 555


...


เมื่อคืนเจ็บใจมาก นั่งเขียนบล๊อกคุยกับมีน
เขียนไปจนเกือบเสร็จ ดันบิดขี้เกียจ
มือไพล่ไปข้างหลัง ปัดถูกปลั๊กไฟ ..หลุด.. ดับหมดเลย


-*-


กลับมาอีกที คิดไม่ออกแล้วว่า เขียนอะไรไปบ้าง
เมื่อเช้าเห็นน้องออนด้วยแหละ เราก็อุตส่าห์ออนตั้งไว้
เผื่อจะมาทัก แต่สงสัย จะออนแล้วไปนอน ..เหอ ..กรรม
คนที่มาทัก ดันไม่ใช่ใครที่อยากจะคุยด้วย เลยหนีไปนอนจริงๆมั่งดีกว่า 555



...


เป็นอันว่า วันนี้ก็ยังไม่ได้ไปดูกล้อง
ช่างแล้ว ขี้เกียจสาละวน ไม่ได้อยากได้จนจะขาดใจตาย


ตอนเย็น พ่อทำต้มจับฉ่าย
แต่แบบเค็มนะ ไม่ทำหวานแบบแม่
อร่อยดีน่ะ กินกับน้ำพริกกะปิ .. น้ำพริกหมดแล้ว พรุ่งนี้ทำใหม่น่าจะดี



ตอนค่ำ นั่งถักแหวนไป แตงโทรมา
กดรับแล้วง่ะ พูดแล้ว แต่วางไปก่อน เหอๆ
เลยเอาเบอร์บ้านโทรไปบอกว่า "เมื่อกี้รับไม่ทันจ้า"
ให้เพื่อนโทรกลับ เพราะมือถือใส่หูได้ ไม่ต้องตีรันฟันแทงเรื่องเสียงรบกวนแบบเบอร์บ้าน


นั่งฟังเพื่อนเล่าว่า เมื่อคืนไปเที่ยวไหนบ้าง
เค้าอยากจะชวนไปด้วย แต่ป้าไม่อยากไปน่ะนะ 555
ป้ากลัวจะกลายเป็นหมูทับ คนเยอะจะแย่ กลัวโดนเหยียบ เหอะๆ




อ่อ อีกเรื่อง อัพรูปลงเสปซแล้วล่ะ
ตอนแรกจัดลำดับอัลบั้มไม่เป็น ลบภาพตัวเองออกไปสามภาพแล้ว
ด้วยความขี้เกียจ เลยหาเจอ ..เออ มันช่างประหลาด



จบล่ะ ..ดื้อๆ ยังไม่ได้เลือกภาพตัวเองที่จะมาแปะเล้ย

วันเสาร์ที่ 24 พฤศจิกายน พ.ศ. 2550

..ลอย..ละล่อง..


ทำไมวันเสาร์มันมาถึงเร็วจังนะ

รู้สึกเหมือนจะเพิ่งเสาร์ที่แล้ว.. เมื่อกี้นี้เอง



เวลาเดินเร็ว..เร็วมากๆ จะสิ้นปีแล้ว

วันพุธดอนน่าจะกลับอเมริกาแล้ว โน่นเลย เดือน กพ.ปีหน้าแกจะกลับมา

เห็นแม่ว่า รอแกกลับมาค่อยไปดูกล้องกันอีกรอบ..เหอๆๆๆ



 



แต่เมื่อกี้แม่หันมาบอกว่า พรุ่งนี้จะลองคุยกับแกอีกรอบ

เพราะว่า วันนี้ดอนน่าเป็นหวัด นอนซมอยู่บ้าน แง่วๆ

ฉันเองก็นอนทั้งวันนะ ขึ้นนอนแปดครึ่ง ตื่นซะสี่โมงเย็น



ชักจะกลายเป็นเวลานอนปกติไปซะแล้วสิ ..เฮ่อ ไม่ดีเลย

ไม่ชอบนอนกินบ้านกินเมือง (ก็ตื่นสิ)






ตอนหัวค่ำเล่นกล้องกับนิคนิดหน่อย

แฟนเค้าส่งกล้องมาให้ เอฟเฟคท์เยอะกว่าฉันอีก หุหุ

แต่ที่เราพยายามทำแล้วใส่เองมันก็ไม่เวิร์คอ่ะ  - -"



แต่ไม่เป็นไร เพราะฉันชอบถ่ายแล้วมาแต่งเองอยู่แล้ว อิอิ






ก่อนจะเล่นกล้องกับนิค เก๊กท่าถ่ายได้อีกหลายมุม

ก็ขำ ๆ ดีอ่ะนะ ชอบภาพหน้าแบบนี้ เพราะรู้สึกว่า บางครั้งมันไม่เหมือนเราดี อิอิ

ไม่สวย ไม่ดูน่ารัก ออกแปลกๆ ก๊ากๆๆ ฮาดี









แต่งรูปหิมะบนยอดเขาของมีนไว้ตั้งแต่วันก่อน แต่ยังไม่ได้อัพบล๊อกให้มีนเลย

ว่าแล้วต้องไปอัพให้มั่ง .. อืม.. ต้องขอคิดเรื่องจะเล่าด้วยน่ะนะ

เพราะพักนี้ เวลามีเรื่อง ฉันก็มักจะลืม

แล้วเวลาที่นั่งคิดได้ พิมพ์ออก ก็มักจะไม่มีเรื่องราวอะไรเป็นพิเศษ - -"



วันนี้วันลอยกระทงนะ

เมื่อวานคุยกับแตง แตงก็อยากจะชวนไปเที่ยวด้วย

แต่ฉันไม่อยากไปเอง คนเยอะอ่ะ เยอะมากมาย

ชอบซะที่ไหนล่ะ กับที่ที่คนเยอะๆ



ลอยในเวปเสร็จแล้ว 555 ลอยไม่รู้กี่รอบ พอแล้วล่ะ

ขาดก็ที่เอ๊กทีน ไม่กล้าไปลอยวุ้ย มีโชว์คำอธิษฐานด้วย เหอๆ

เค้าทำแปลกดี ใครต่อใครก็คงจะชอบ

วันศุกร์ที่ 23 พฤศจิกายน พ.ศ. 2550

..อืมๆๆ..


หันมองซ้ายขวาแล้วก็คิดว่า วันนี้ยังไม่ได้อัพบล๊อกเลยนี่หว่า..หว่า..หว่า

แบบว่า ขี้เกียจล่ะมั๊ง เหอะๆ






รูปก็ไม่ได้ถ่ายใหม่ เอาที่ถ่ายตั้งๆไว้แปะเรื่อยไป

ช่วงนี้ผีดิบมากๆอ่ะนะ แม้ว่านอนเยอะ แต่ก็ไม่มีอารมณ์ถ่ายรูปเล่น

ก็ที่ถ่ายไว้ชุดก่อนยังแต่งไม่หมดเลยอ่ะ ..เฮ่อ..หุหุ



จะยังไง ก็วิ่งไปวิ่งมาอยู่ในบ้าน ไม่เลิกไม่ราสักที

เมื่อคืนช่วงหัวค่ำ ขายห้องพักได้ วันนี้เป็นรายคืนล่ะ 409กับ402

ถ้าคิดแบบเลือดซิบ ๆ รวมแล้วต้องได้ 550 แต่ฉันดันขายได้แค่ 450 หายไปตั้งร้อย เหอะๆ



ไม่ได้ใจดีหรอกนะ เพียงแต่..ห้องเล็กมันก็เตียงเดียว

ไม่แน่ใจสภาพห้อง ส่วนห้องใหญ่ เตียงมันเกินไปเอง เค้าไม่ได้ขอ

(แต่ขออย่าให้ไปใช้อีกเตียงที่ไม่ได้จัดให้ล่ะกัน แง่มๆ)



......



ส่วนกล้อง ตอนนี้ยังไม่ได้ซื้อ

เมื่อเช้าวาน มึนงงกับพ่ออีกคน

พ่อว่า canon ที่แม่ไปดูรุ่นมาน่ะ มันเป็นพลาสติก -*-

ภายในไม่ดีหรอก มาโคร 1 ซม. มันไม่สำคัญ เหอๆ



พ่อแนะนำอีกรุ่น ราคา ห้าพันเก้า

สรุปว่า.. เห็นไม่ตรงกัน

แล้วนี่ฟังเสียงฉันบ้างไหมเนี่ย ฉันเป็นคนจะซื้อนะเนี่ย - -"

ที่ต้องการคือจะเอามาถ่ายภาพทั่วไป กับอะไรที่ซูมแล้วมันสวย ก็แค่นั้น



เพราะกล้องโซนี่ของมีนที่ยืมมาใช้ ขนาดเปลี่ยนเป็นโหมตถ่ายใกล้แล้ว

ภาพยังเบลอเลย แถมเพราะไม่มีช่องมองภาพ ภาพที่ได้เป็นยังไง ..โน่น รอดูในคอมพ์

ฉันว่า ข้อสรุปมันก็มีอยู่นะ แต่ยังจะวุ่นวาย



ปวดหัวไปเลย เหอๆๆ






อืม เมื่อวานคุยโทรศัพท์กับเพื่อนซะนานสองนาน

พี่จันแหละ โทรมา เลยโทรกลับ เพราะว่า บ้านฉันเหมาจ่ายแล้ว โฮ่ะๆๆ

นี่ยังใช้ไม่ค่อยคุ้มค่าเลยอ่ะ  โทรหาแตงอีกคน แต่ขานี้เค้าไปซื้อบุฟเฟ่ห์เดือนละ159




จะว่าไป ฉันกับมือถือเนี่ย ใช้ฟังเพลงกับถ่ายรูปซะมากนะพักนี้

ไม่ค่อยจะได้รับหรือโทรออกเลย -.-



พอล่ะ บ่นมากแล้ว .. แก่ลงไปหลายปีแล้วเนี่ย 555

วันพฤหัสบดีที่ 22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2550

..อย่าทุกข์ร้อน..

音譜ตอนเย็นแตงมาหา มาเอาต้นกล้วย กับลูกกระทกรก
แล้วก็เอากล้วยหอมบ้านพี่ปัทมาฝาก
แต่ กล้วยบ้านฉันยังกินไม่หมดเลย はぁ??


แตงขุดกล้วยเสร็จ ก็เลยขอพ่อไปเดินงานลอยกระทง
เพราะยังไงก็คงไม่ไปเดินวันลอยจริงๆหรอก ไม่ชอบไปเวลาคนมาก


คราวนี้ไปจอดหลังศาลากลาง เดินขึ้นบันไดไป
ชะแว๊บชะว๊าบผ่านร้านโน้นร้านนี้
ไปดูรองเท้าคู่ละ 99 ด้วยนะ
แต่หรูมากมาย ไม่เหมาะกับฉันเลย เหอๆ汗


พอวันนี้ เลี้ยวไปซอยที่คราวก่อนไปกับแม่แต่ไม่ได้เลี้ยว
เจอกางเกง 3 ตัวร้อยเลยอ่ะ !!
ซื้อมาฝากตัวเล็ก 3 ตัวクラッカー
ได้กำไลแขกๆ มาห้าอันด้วย แต่แสงไฟมันไม่เคลียร์
จากม่วง เลยหยิบได้สีน้ำเงินม่วงมาสามอัน -*- ...เจ็บปวด สีมันโดดกัน แงๆ
กำไล ห้าอัน ยี่สิบบาท แหวนอีกวง สิบบาท สามสิบบาทขาดตัว
姫ได้สร้อยมาแล้ว จะเอามาเปลี่ยนจี้ ใส่คิตตี้เอาไว้ให้น้องไลท์วันคริสตมาสนี้ล่ะ



กำลังคิดว่าプレゼント ฉันเตรียมของขวัญครบแล้วยังラブラブ
ของแตง เป็นต่างหูรูปดาว ว่างๆจะถ่ายรูปมาแปะ (เพราะไงก็ต้องถ่ายไปลงเวปตุ๊กตา)
ของยาหยัง เป็นจี้รูปสโนว์เฟล็ค กับสร้อย (ลงทุนไปซื้อเส้นละ 90 เลยนะ เหอๆ จะเข้าไหมไม่รู้)
ของพี่ปัท เป็นที่วางมือถือ เก้าอี้ชายหาด ได้ตอนไปเที่ยวตรัง หยิบแล้วคิดถึงแกเลยอ่ะ
อืม... พี่อ้วนยังคิดไม่ออก
พี่จัน เป็นอัลบั้มภาพ บอกแกไปแล้วด้วย 555 หามีความลับกันไม่


อยากทำพวงมาลัยจิ๋วให้มาดามกับน้าวรรณนะ
แต่เป็นความปรารถนาเท่านั้น ยังไม่ได้ลงมือ เหอะๆ
เพราะยังไงก็จะทำแหวนดอกคริสมาสให้กลุ่มสตรีอยู่แล้ว(เพิ่งทำสามวง はぁ?? มีหน้ามาพูด)



...


แม่ไปแม๊คโครกับดอนน่าตอนหัวค่ำアルファ156 P2DASH!
ก่อนไป ไปที่โบสถ์ก่อน เพราะพี่ปูโทรมาบอกว่า เค้าวางกระเบื้องผิด
ดอนน่าเลยไปบอกให้เค้ารื้อแล้วจัดใหม่ ดีที่เพิ่งวาง กระเบื้องยังเปียกอยู่
พอจัดใหม่ก็ได้ตามต้องการ สวยงาม


จากตอนแรกที่เล็งกล้อง ฟูจิ a820 ราคาสี่พันเก้าฯカメラ
แต่ว่า ดอนน่าบอกว่า มาโคร 10 ซม. มันไม่ดี เหอๆๆ
แล้วเค้าก็เสนอ グッド!canon A460 มาอีกแน่ะ ราคาเท่ากัน แถมตอนนี้ลดอีกพันラブラブ
อืม แม่แทบจะซื้อเลย โทรมาหาฉัน... แต่ฉันไม่ได้ยิน -*-
อีกอย่าง ดอนน่าแกว่า ไม่ต้องรีบ "ค่อยๆดูไปเรื่อย ๆ"
เหอๆๆ....  ต้องไปดูที่โลตัสอีก พาวเวอร์บายอีก..はぁ??


 



...


เออ..เมื่อวาน เขียนกะทิ ผิด อ่ะ
เติม "ร" เข้าไปทำไมไม่รู้..
โอ๊ะ..โอ๊ย..เจ็บใจ 555


ตกภาษาไทยได้ไงเนี่ย涙

วันพุธที่ 21 พฤศจิกายน พ.ศ. 2550

..Go Out..

วันนี้จริงๆนัดกับแตงว่า จะไปเดินงานลอยกระทงกันตอนเย็น
ฉันน่ะ ตื่นซะสี่โมงเย็นแล้ว -*-
พอลงมาข้างล่าง ก็ต้องทำงานด้วย มองฟ้าก็ดูไม่แน่ใจเลยว่าจะเป็นไง


 


และแล้ว..ห้าโมงครึ่ง ฝนก็เทลงครืน
เงียบ..เงียบเลย ..อดดิเนี่ย
เลยไม่โทรไปล่ะ ทำใจ..ร้องเพลงทำใจ


กินข้าว แล้วก็กะว่า ไม่เป็นไร ฝนตกอีกวันเอง
แต่แม่ก็โทรคุยกับดอนน่าแล้ว หันมาชวนไปดูกล้องที่แม๊คโคร
โอ๊ะโอ..อยู่ๆก็ได้ออกจากบ้านแบบไม่ได้ตั้งใจจะไป(กะแม่)
ตอนแรกพ่อจะไปนะ เหอๆ พ่อยังไม่ได้ไปแม๊คโครเลย


แต่แม่ให้ฉันไป เพราะฉันเป็นคนจะซื้อกล้อง
ก็เป็นอันว่า ไปด้วยกัน
ไปแวะเอาหลุยส์ติ๊งต๊องก่อน ..มันเสียแหละ
ภายในมันห่วยตั้งแต่แรกแล้ว ซ่อมไม่ได้ เหอๆ
อ่อ ไปยืนเลือกกระดุมจีนให้ดอนน่ากันพักนึง


พอออกจากร้านนาฬิกาของน้าวรรณ ก็ไป หา มาดาม ต่อ
ดอนน่าเอายาไปให้แก แต่แม่ก็ลืมบอกแกว่า ลืมผ้าไว้ที่บ้านตะกร้ายักษ์
ทิ้งไว้นานๆ มันจะเจอรารุมซะก่อนอ่ะ
ตอนแม่กับดอนน่าไปคุยกับมาดาม พอดีเจอกับแตง นั่งทำกระทงให้น้องบูมบ้านข้างๆ
เลยได้คุยกันเล็กน้อย อิอิ


ไปแม๊คโคร ..เดินจนปวดเท้า
ได้ดูกล้องนะ แต่เขียนชื่อรุ่น มาดูรายละเอียดในเวปอีกที
ฟังดอนน่าบอกว่า กล้องแบบใส่ถ่านมันสะดวกกว่า แบบถ่านลิเธียมนะ เพราะแบบนั้นชาร์ทเหมือนมือถือ
ต้องรออ่ะ ที่สนใจก็ Fuji finepix A820 สี่พันเก้าร้อยเก้าสิบ
ไม่ใชเพราะราคาหรอก แต่ชอบตรง ซูมมาโคร ตั้ง 10 ซม.
ฉันอยากได้กล้องที่ถ่ายดอกไม้ ถ่ายพวกเครื่องประดับได้สวยๆ
แต่.. ยังไม่สรุปเลยหรอกว่า พรุ่งนี้จะซื้อเลยดีไหม
ฉันมีข้อสรุปอยู่ในใจแล้วล่ะ



青色の車อืมๆ ไปแม๊คโคร ตอนแรก ก็ไปหยิบครัวซอง
ถุงละ 39 บาท เดินไปดูผัก ผลไม้ เครื่องเทศ
ยังไม่พ้นแถวเนื้อเลย เค้าประกาศลด ราคาเหลือ 9 บาท
วิ่งเอากลับมาเปลี่ยน ก๊ากๆ จาก 1 ถุง อิฉันพากลับมา 6 อัน
ครัวซอง 2 ขนมปังหวาน1 แล้วก็แยมโรล 3 อันダブルハート


ก่อนกลับบ้าน จ่ายเงินแล้ว ก็ไปขอลังจากพนักงานมาสองอัน
ใส่ของกลับ เหอๆ แบบว่า ลืมเอาถุงมาอ่ะนะ ลืมจริงๆอ่ะ



เฮ่อ..บ่นซะเหนื่อย ไปหารูปมาแปะด้วยก่อน



家กลับบ้านกินข้าว แล้วก็ได้กินเมล่อนกับน้ำกระทิเป็นวันที่สามแล้ว 555
ชอบนะไม่ใช่ไม่ชอบ หอม อร่อยขนาดนั้นピンクハート
วันนี้ก็เลยเอารูปมาแปะแทน(หน้าตัวเอง)
และแล้ว..เราก็ไม่ได้ยกให้โรน่าเลย เหอๆ กินเองกันหมด

Related Posts with Thumbnails