..ฮ้าววว..

พักนี้ไม่ได้ถ่ายรูปใหม่ๆ แปะในบล๊อกเลย
วันนี้หัวยุ่ง+จุ้นจ้านน้อยด้วย แง่ม ๆเลยไม่ถ่ายล่ะ
ขุดภาพเก่ามาแปะก็ได้

เป็นอันว่า ไม่ได้ไปงานเลี้ยงส่งพี่มินนี่หรอก
เพราะว่า นายตัวเล็กหลับในเวลาที่ควรจะกินข้าว
ก็เลยอยู่โยงเฝ้าน้อง
เก็บเงินค่าเช่าได้จาก 2 ห้อง
พี่รัตเขาจำได้แล้วล่ะว่า วิมลูกหว้าน่ะ คือฉัน 555
กว่าจะจำได้เนาะ หุหุ แบบว่า มันสวยกว่าตัวจริงใช่ไหมเนี่ย แง่มๆ

อ่อ แล้วก็เล่นเครื่อง Fitnes Frier ซะสนุกสนานเลย
ตอนแรกน่ะ พ่อประกอบผิดข้าง ทำยังไง ตัวเลขที่ดิจิตอลก็ไม่ยอมเดิน
พอไปถาม อ.เดฟ เลยกลับมาทำถูก พ่อเดินไป ครึ่งกิโลเมตร
แต่ฉันขอแซงหน้าด้วย การเดิน 750 เมตร เหนื่อยชะมัดเลยอ่ะ
มันออกจะเมื่อยๆมากกว่านะ เมื่อยแขนเนี่ย สุดๆเลย

ตอนนี้สี่ทุ่มยี่สิบ หลังจากเดินไปเจ็ดร้อยกว่าเมตร
รู้สึกง่วงมากถึงมากที่สุดเลย...ฮ้าววว...

อ่อ พี่มินนี่ชอบของขวัญนะ ^-^ ปลื้มใจเลย คริคริ
แม้ว่าจะเขียนชื่อผิดไปหน่อยก็เหอะ เหอๆ ลืมตัว n อีกตัวอ่ะ(-.-)
แถมพี่ปูยังว่า รูปฉันเหมือนกับนักร้อง เหอๆๆ (นั่นแสดงว่า รูปสวยกว่าตัวจริงจริงด้วย งือๆ)

ง่วงๆ ไปเล่นเกมส์แก้ง่วงแป๊บ

..Nonesense..

อัพของวันอะไรแล้วก็ไม่รู้เนี่ย (-.-)
รู้แต่เมื่อวานไม่ได้อัพ เพราะแต่งรูป กับไปอัพที่exteenล่ะมั๊ง
แบบว่า ไปตามอ่านด้วยอ่ะนะ แต่ก็ไม่ครบ เพราะ อืม..ไงดีล่ะ
ฉันว่า มันเปิดยากขึ้นอ่ะ คอมเมนท์ยากมากๆเลย

เมื่อวานก็ไม่มีอะไร แม่ออกไปกับดอนน่าว่าจะไปซื้อเครื่องออกกำลังกาย
คล้าย ๆ กับที่มีขายในทีวี แต่ราคาถูกว่า พันนึงเชียวนะ ก็แหม..มันแค่คล้าย
แต่คุณภาพอาจจะต่ำกว่าแหละ

แต่..

แต่..

ไม่ได้หรอกนะ ของหมดอ่ะ เค้าบอกของจะมาวันนี้แหละ ตอนเที่ยง

(-.-) แต่ว่านะ ได้กำไลมาแทน(ไม่ได้แทนนี่นา) ฝากแม่ซื้ออยู่แล้วอ่ะ
คราวก่อนไปกับดอนน่าได้มาอันนึงแหละ แต่สีเหลือง น้ำตาล (แม่เลือกให้)
คราวนี้อยากได้สีชมพู เหอๆ ก็จริงๆอยากได้ตั้งแต่แรกอยู่แล้ว แต่ก็ชอบอันที่แม่เลือกให้ด้วย
อืม.. เหมือนอยากได้ทุกอันเลยวุ้ย (-*-)

เอาล่ะ หมดเรื่องกำไล
ดังนั้น วันนี้ก็คือวันที่จะต้องไปซื้อเครื่องออกกำลังกายใช่ม๊ะ
แต่ ดอนน่าเลือกสีทาโบสถ์ไม่เสร็จ จนบ่ายสองเลย (-.-)
เรียกให้ถูก ป่านนี้ อีกสองนาทีจะทุ่ม ก็ไม่รู้ว่าลงเอยยังไงเล้ย 555
ละเอียดสมกับเป็นดอนน่าจริงๆ (แม่แว๊บมาบอกว่า เลือกได้แล้วแหละ)
แล้วก็ให้ดอนน่าไปซื้อมาให้แล้วค่อยมาเก็บตังค์ทีหลัง ...

...

ไปค้นไดคลับ โดยไม่ได้ตั้งใจ.. บอกตรงๆ อ่านของเก่าไม่รู้สึกอะไรหรอก
ของเก่าเลยอ่ะนะ แต่กลางเก่า นี่สิ ..วุ้ยๆๆๆ.. ไม่โกรธ แต่แบบ อืม..ช่างมันเถอะ

วันนี้คงต้องไปแต่งรูปอัพให้มีนบ้าง เดี๋ยวเว้นนานเกิน จะไม่ดี
ว่าแล้ว แปะๆรูปแล้วไปดีกว่า

Ps. เล่น Hi5ตอนเย็น แอดคนดังเพียบเล้ย โฮะๆๆ

..I'm so Happy..

เมื่อเช้าไม่ได้ขึ้นไปนอนบนห้อง
เพราะไม่อยากโดนปลุกแล้วต้องงัวเงียเดินลงมาอีก
ก็เลยอาบน้ำ นอนข้างๆเด็ก แต่ว่า ก่อนจะนอนดันห่วงดูการ์ตูนอีก(-.-)
แต่ก็หลับนะ เพราะร่างกายล้าแล้ว ตื่นสิบโมงครึ่งมั๊ง จากเกือบเจ็ดโมงอ่ะ
ปรากฏว่า พ่อไม่ได้ไปโบสถ์ แม่ไปคนเดียว

ที่ตื่นน่ะ เพราะเด็กปลุก ร้องซะหูจะแตก เหอๆ
ก็ตื่นแหละ ดูแล จนบ่ายสาม โทรไปหาแม่ว่า จะได้ไปโลตัสไหม
แม่ว่าไม่ล่ะ เพราะวันนี้ไปแจกพระคัมภีร์ที่อ่าวนาง (ให้ตามโรงแรม)
วางหูจากแม่ เลยโทรหาแตง แตงเค้าว่า ถ้าจะไปยังไง จะโทรมาอีกที
แต่ว่า.. ตอนฉันขึ้นไปอาบน้ำอ่ะ แตงมารออยู่ข้างล่างแล้ว

เซอร์ไพร้ส์ซะไม่มีแหละ แล้วก็ออกจากบ้านไปโลตัสกัน
ฝนก็ลงเม็ดเรื่อย ๆนะ ชนิดที่ว่า ลูบน้ำบนหน้าก็เปียกอ่ะ แต่ที่เสื้อไม่เท่าไหร่
ไปเดินโลตัสกันไม่ถึงชั่วโมง สงสัยว่า
จะไม่มีเป้าหมายอะไรชัดเจน ก็เลยไม่อยากจะเดินนาน
ได้กล่องเอาไว้ใส่ลูกปัดมาล่ะ เป็นกล่องไซส์เล็ก 2 อันในห่อเดียว 15 บาท
ลงมาที่ FoodCourt
กิน ข้าวหมูกรอบ หมูแดง กันคนละจาน ก่อนจะกลับ
คิดอยากจะซื้อปลาทอดที่โลตัส (ทั้งที่ยืนหน้าร้านแล้ว แต่ไม่รู้)
เลยโทรหาแม่ แต่ก็ลืมไปอ่ะ
ว่าวันนี้แม่เอามือถือไว้บ้าน (แบตหมด) แล้วเอามือถือพ่อไป พ่อเลยโทรกลับ
ได้ยินเสียงนายเล็กร้องลั่นเลย (-.-)  เลยรีบรน บอกพ่อว่า เดี๋ยวก่อนนะ
ตอนนี้อยู่โลตัส ยังไม่ได้ไปแม๊คโครเลย (หุหุ ออกมาวันเดียวกะเที่ยวให้ครบ)
แต่ว่าโทรหาแม่ก็ไม่รับอ่ะ ไปเดินวนอีกแป๊บ ก็ซื้อฟักทองกรอบแล้วออกมา
ลองโทรหาพ่ออีกรอบ น้องสงบแล้ว
..เฮ่อ.. เลยขอแบบมัดมือชกไปแม๊คโครต่อ เหอๆ

จริงๆมันก็ไม่ใช่ทางผ่าน แค่ออกนอกเส้นทางไป 4 กิโลเมตร
ซึ่งพอนั่งเข้าจริงๆ ขนาดมอเตอร์ไซค์ ก็ยังไม่รู้สึกว่านานอะไรนักหนา
แต่ว่า ตรงลานจอดรถเหม็นมากเลยอ่ะ
ประมาณกลิ่นแบบตลาดสดอย่างไงอย่างงั้นเลย
เข้าไปเลือกซื้อของกับแตง ได้ องุ่น เกือบ กิโลกรัม โยเกิร์ตยี่ห้อใหม่ แพคละ33 มี4อัน
ไส้กรอก1ถุง แล้วก็น้ำยาปรับผ้านุ่ม ..
เหอๆ เหมือนคนไม่รู้จะซื้ออะไรดีเลย
งี้แหละ เลือกของกินของใช้ไม่ค่อยเป็น (-*-)
กลับถึงบ้าน ง่วงมากเลย
นั่งหาวเป็นดาวเป็นเดือนตั้งแต่ตอนตื่นมาแล้วมาคุยกับมีนแล้ว
แต่ว่า ป่านนี้ก็ยังไม่นอน
.. อืม..
ยังไงเราก็ต้องรักษาหน้าที่ความรับผิดชอบของเราให้ดีที่สุดน่ะนะ

วันนี้ดีใจมากเลย ไม่ใช่เพราะได้ไปเที่ยวเท่านั้น แต่ได้ไปกับเพื่อน ^0^

..เมื่อรู้สิ่งดีอย่าเก็บไว้คนเดียว..

วันนี้ไปจัดการspaceให้พ่อ อันสีน้ำตาล (ฉันจำชื่อไม่ได้)
ใส่ภาพ ใส่นาฬิกา ใส่เพลงmidi ให้ เสร็จแล้ว
ก็เลยเข้าไปทำของตัวเองมั่ง
ก็ดีนะ ซ่อนหลายเมนูที่ไม่ค่อยใช้
คือ มันลด ละ เลิก ไปนานแล้ว
ไม่รู้จะแสดงเอาไว้ทำไม ทำให้เข้ายากเย็น

แต่งใหม่ ชมพูหวานจ๋อยเลย เหอๆ

อืม เพราะทำspaceให้พ่อกับของตัวเอง
เลยคิดถึงช่วงแรกๆที่เขียนไดอารี่ออนไลน์
สมัครตามคนอื่นทั้งนั้น ใส่เพลงก็ไม่เป็น
ชนิดที่ต้องให้ password คนอื่นเข้าไปใส่เพลงให้

พอเริ่มเรียนรู้การหา bg หรือของตกแต่งอย่างอื่น
ก็เริ่มรู้ว่า น้ำใจคนมันหาได้ยาก เพราะเค้าหาได้ง่ายๆ แต่ไม่บอกกันเลย
หวงซะอย่างกับอะไรดี (-.-) หาจาก google ก็ไม่เห็นจะหาเจอ
สงสัยว่า เราใช้คำไม่ตรง
เวลาผ่านไปจนกระทั่ง เราก็มั่นใจว่า เราเรียนรู้มาระดับหนึ่งแล้ว
ที่จะอยู่ในสมองและจิตสำนึกก็คือ
ถ้าเป็นอะไรที่รู้สึกว่า น่าหวงจริงๆก็จะหวงจริงๆ
แต่ถ้าเป็นอะไรที่บอกต่อได้ ก็จะบอกต่อ... เหมือนโรคเห็นแก่ตัวเลยนะ

ทุกวันนี้ฉันพยายามจะเรียนรู้การแบ่งปันให้มากยิ่งขึ้น
ถ้าเพื่อนถาม และฉันรู้ ฉันจะบอก ฉันจะแนะ
เพราะอย่างไรเสีย ถ้าแม้ฉันไม่บอก สักวันเค้าก็ต้องหาเจอ (ถ้าเค้าตั้งใจหาน่ะนะ)

อ่อ วันนี้ได้ปลาหางนกยูง จากแตงด้วย บอกเมื่อวาน วันนี้เอามาให้ทันที อิอิ
พ่อเป็นปลื้มหญ่ายยยย.. 555

..คุยกับเพื่อน..

เปิดโฟโต้บัคเกทไม่ออก ไม่รู้ว่าทำไม เวปล่มซะแล้วล่ะมัง
ใส่รูปไว้สำหรับอัพซะด้วย เหอๆ แต่ไม่เป็นไรหรอก
เมื่อเช้าไปนอนซะสายเชียว ไปเล่นabshaperก่อน
เลยไม่ได้สักเสื้อผ้าเลย ตั้งปลุกไว้บ่ายโมงกว่า แต่ดันตื่นซะสี่โมงเย็น

ลงมาก็กินข้าว แล้วเลี้ยงเด็ก
ตอนเย็นพ่อกับแม่ไปบ้านคุณศรี ไปประชุมอธิษฐาน
ตอนนั้นแตงมาหา ก็นั่งคุยกันพักใหญ่
มีหลายต่อหลายเรื่อง คุยกันนานจนยุงจะแบกช้างไปทิ้งซะแล้ว
ก็เลยชวนแตงมานั่งในบ้านก่อน เลยได้ซื้อวันผ่านเว็บให้แตง
กับเก็บกระทกรกเอาไปทดลองทำที่บ้าน
ชวนกินข้าว แต่ไม่ยอมกิน เค้าจะอดข้าว ลดความอ้วน
(-.-) อันตัวเรา กลมป๊อก ยังกินอยู่เลย แง่มๆๆ

แตงกลับไป ฉันก็มาป้อนข้าวเจ้าตัวเล็กต่อ
น้องกินอิ่ม ฝนก็เทลงมา เลยโทรไปถาม เป็นอันว่าพ้นฝนแหละ

คืนนี้ก็เลยแต่งรูปที่ไปงานเมื่อวาน อัพแล้วส่งไปให้หมดเลย
งานที่ค้างอยู่ ก็มีห้อง 302+402 เพราะเมื่อคืนจัดการ304ไปแล้ว
เหลือขนข้าวของออก กับเอาหมอนขึ้นไปไว้ อ่อ ผ้าเช็ดเท้าด้วย
ส่วนที่พ่อฝากให้ทำ ก็คือ เฮดเวป กับ ตกแต่งspace สองอัน
ซึ่งยังไม่ได้ทำเลย พรุ่งนี้จะค่อยๆจัดการ

และแล้ว..ก็อู้ไม่ไปอัพบล๊อกนายมีนอีกวัน เหอๆ

..เก็บตก..งานเลี้ยง..

ไปงานเลี้ยงมาล่ะ..เจ้าข้าเอ๊ย
กินซะพุงจะแตก ..แหมๆ ไม่ขนาดนั้นหรอก
แค่เต็มจานเลย (-.-)

ก็สนุกๆน่ะนะ เล่าไปเยอะแล้วในบล๊อกของคุณมีน
อืม งานนี้ไม่ค่อยได้คุยกับยาหยังมากนัก จะว่าไปเหมือนไม่ได้คุยกับใครเป็นพิเศษเลยอ่ะ
ตั้งหน้าตั้งตากินจริงๆเลย

สนุกตรงได้เจอเพื่อนๆ คุยกับแตงบ้าง ก็คุยเยอะแหละ
แต่ไม่ได้เอาสาระ หรือรับฟังอะไรมาก ส่วนยาหยัง เป็นตากล้องอ่ะ
ว่าไปนะ งานนี้ตากล้องเยอะมาก 555 ฉันเองก็ยังต้องถ่ายรูปด้วยมือถือมาบ้างเลย
ไม่งั้นจะมีรูปมาแปะบล๊อก เล่าเรื่องเหรอ (-.-)

ก็ได้ความคืบหน้ามาพอประมาณ
พี่มินนี่จะกลับประมาณวันที่สองเดือนหน้าล่ะ
วันพุธหน้า ก็เลยจะมีงานเลี้ยงส่งพี่มินนี่
แต่ข่าวที่ทำเอาใจหวั่นๆ คงเพราะ พี่มินนี่บอกว่า อาจจะไม่ได้กลับมาอีก maybe not(T_T)
ถึงปกติจะไม่สนิทกับแกเท่าไหร่น่ะนะ แต่ก็ไม่อยากให้ไปหรอก
บอกแกแล้วว่าให้ซื้อตั๋วไปกลับ แต่แกว่า ซื้อตั๋วไปเรียบร้อย(สงสัยตั้งแต่ตอนมาอ่ะ)

กลับมาบ้านแล้วก็ แบกของกินมาจับยัดใส่ตัวเล็ก
กินข้าวกับไก่ทอดที่เอามา แล้วก็หลับ ฉันชะแว๊บมาดูเมลล์แป๊บนึง
แล้วไปดูเป็นต่อ ดูไปเซ็งไป วันนี้เป็นตอนที่น่าเบื่อจัง เหอๆ
พอจบ แม่กับน้องก็หลับหมดแล้ว

เลยร่อนไปทำห้อง304 เริ่มจากกวาดห้อง ขัดห้องน้ำ ถูห้อง
ฉันว่า มันดูดีขึ้นเยอะเชียวล่ะ แล้วก็ใส่ปลอกที่นอน
ตอนนั้นแหละ ที่เจอกำไล น่าจะพวกทองเค ปลอมชัวร์ เหอๆ
แต่ก็นะ ของเก็บตก โฮะๆๆ ของฟรี ฮ่าๆๆ

วันนี้ ได้ข้อสรุปว่า ถ้าน้องหลับก็แว๊บไปทำงาน มันก็ได้งานน่ะนะ
ส่วนเรื่องอื่น อืม ฝนตกอีกวันแล้วล่ะ ..ตก..ต๊ก..ตก
แบบนี้ อดเที่ยวอีกแล้วล่ะสิ...อุแง๊ๆๆๆ

..อู้อี๊อู้..

ปั่นๆ 555 เหมือนจะโรคจิตกลายๆซะแล้วสิ
เนื่องจากช่วงหัวค่ำถึงกลางดึก จะเป็นพวกดีเซล
เครื่องร้อนช้า มาตอนเช้ามืดนี่ล่ะ ไฟลุกพรึบๆ
อยากจะทำงาน แต่...มานั่งปั้นจิ้มปั้นเจ๋อหน้าคอมพ์ซะเรื่อย
(-.-) วันนี้อู้อี๊อู้..ไม่ไปอัพบล๊อกคุณมีน

อ่ะๆ ไปกวาดบันไดมาแล้ว
วันนี้มีของน่ารักมาประดับบล๊อกให้รกเพิ่มอีกอย่าง
แต่น..แต่น..แต๊น.. นาฬิกา ไงล่ะ
ทำในแบบของเราซะด้วย คริๆๆ

อืม เมื่อคืนเหมือนฝันมาบอกว่าทะเลาะกับม๊าอีกแล้ว
หาอะไรไปให้กำลังใจสักหน่อย คงไม่เสียหายเนาะ

แต่ว่า ทำไม่ได้อ่ะ เหอๆๆ
เซ็งจิตเลย(-*-) exteenน่ะสิ ไม่ให้ใส่แฟลชแบบนั้น
เฮ่อ..ช่างเลย ไปทำรูปกับ blingeeให้แทน
เอ่อ..ว่าแล้ว ทำของตัวเองใส่บล๊อกวันนี้ก็ดีนะ 555

อืม ตอนหัวค่ำคุยกับแตง นานพอควรเลยล่ะ
เค้าเพิ่งคุยกับพี่อ้วนเรื่องเปลี่ยนงาน อาจไปเป็นผู้ช่วยสมุห์บัญชีที่อ่าวนาง
แต่ก็เป็นโรงแรมลูกค้าอีกนั่นล่ะ
วันนี้นั่งฟังมานาน เลยเล่าเรื่องตัวเองบ้าง
เป็นพยานครั้งแรกเลยอ่ะนะ เหอๆ เค้าก็ฟัง แต่ฉันเข้าใจนะว่า
เรื่องสำคัญคือการอธิษฐานเผื่อ ต้องจริงจัง
เพราะความบาปและความตายที่คืบคลานมา
มันไม่ใช่เรื่องล้อเล่น
ความรอดแค่เอื้อมมือแต่กลับไม่ได้เน้นให้ความสำคัญอย่างจริงจัง

พ่อลงมาแหละ ไปอาบน้ำนอนก่อนเด้อ

ปล.ไหนๆก็บ้าทำรูปแล้ว บ้าสุดๆไปเลย เหอๆๆ

          

..Thought..

อยากจะพิมพ์ในบล๊อกเหมือนเมื่อวาน หรือวานซืนนะ
แต่ไม่ไหวอ่ะ เช้านี้รีบ เพราะพิมพ์แต่ละตัวอักษรช่างยากเย็น
เมื่อวานทำงานบ้านทั้งวัน ตื่นมาก็เกือบสี่โมงแล้ว แม่โทรปลุก
เป็นวันที่สามแล้วล่ะมั๊ง (นับจากวันอาทิตย์)
กวาดบ้าน ถูบ้าน แต่ยังไม่ได้ขึ้นไปทำข้างบนเลยอ่ะ

ฉันยอมรับเลยว่า ไม่อยากจะเฉื่อยชาแล้ว
กับอะไรไร้สาระก็อยากจะทิ้งๆมันไป
ตอนนี้มีหลายสิ่งในหัว ยังไม่ได้เขียนออกมาว่าต้องทำอะไรบ้าง
เช้านี้ไปนอน จะพยายามตื่นบ่ายโมงกว่า จะมีเวลาห่อของขวัญ
อยากทำให้เสร็จ แล้วติดริบบิ้นกับราคาไว้ จัดเป็นชุดๆ ส่งเค้าง่ายดี

อ่อ คิดจะทำของที่ระลึกไปขายหาทุนให้โบสถ์อีก
ทิ้งมันไว้นาน เดี๋ยวไฟที่รักในงานลูกปัดจะดับเอาซะก่อน
ฉันยังคิดเรื่องไปเรียนตัดผ้าอยู่นะ เห็นแม่แล้วอยากจะเอาดีให้ได้จริงๆ
แต่ก็นั่นล่ะ เรื่องเวลากับระบบงาน ที่ยังไม่ลงตัว

เฮ่อ... ยังไม่อยากอัพที่เอ๊กทีน เหนื่อย ๆ ไงก็ไม่รู้สิ

..เออนะคนเรา..

วันนี้อดเที่ยวอ่า แงๆๆ ทั้งไปกับดอนน่า กับแม่ แล้วก็กับแตง ด้วย
ฝากแม่ปลุกนะ แม่ก็ปลุกประมาณบ่ายโมง เดินโซเซลงมาเลย
แล้วก็ไม่ได้ไป เพราะร่างกายมันไม่ไหว รู้สึกไม่ค่อยดี ปวดหัวมากเลย
การขับถ่ายก็ผิดเพี้ยน ฉันเลยสรุปตัวเองว่า ถ้าวันเสาร์-อาทิตย์
อาจต่อมาถึงวันจันทร์ ฉันจะไปไหนไกลๆไม่ค่อยไหว เพราะงานจะหนัก
และการพักผ่อนก็จะน้อยตามความรับผิดชอบของช่วงนั้น

แต่ยังไงซะวันนี้ฉันก็เอาเสื้อสีม่วงมาใส่แหละ
เพราะเลือกแล้ว มันเป็นตัวเดียวที่ยาวคลุมเอว
อาจพอดีกับสะโพก
แต่ก็ดีกว่า พวกเอวลอย แล้วโชว์พุงล้นหลาม (-.-)
เสียดายแค่ ใส่เสื้อสวยอยู่กับบ้านเท่านั้นเอง เหอๆๆ

อืม.. ส่วนแตงน่ะ ที่ไม่ได้ไปด้วยกัน
เพราะแตงกลับบ้าน
มีเรื่องด่วนที่บ้านเค้า แต่ไม่เป็นไร เข้าใจ ๆ

ตอนค่ำแม่กลับบ้าน มาพร้อมกับสีหน้าเซ็งๆ
คงเพราะยายแหละ ตัดกางเกงดอนน่าไม่ได้สัดส่วน เหอๆ
ผ้าชิ้นหน้ายาวกว่าชิ้นหลัง ถ้าเป็นเสื้อก็ไม่แปลก แต่นี่เป็นกางเกง
เลยออกมาเป็นทรง เป้ายานเข่ง ส่วนก้นรั้งขึ้นไป
แถมเย็บก็ไม่สวย ย่นซะ
เฮ่อ.. เราต้องเรียนรู้ที่จะเจอกับคนเห็นแก่ตัว เห็นแก่เงินและไร้ความรับผิดชอบ
ไปอีกนานสินะ จริงๆยายน่ะ สำหรับฉัน ไม่อยากจะไปวุ่นด้วยนานแล้ว
ตั้งแต่ปีก่อนที่ไปเรียนกับแก ต้องแบกจักรไปเอง(-*-)
นั่งรถไป30กิโล ..อืม.. ถ้าฉันเอาจริงเอาจัง อาจได้อะไรมาบ้าง
กับการจ่ายราคามากมายขนาดนั้น แต่ไม่รู้สิ ฉันอาจหาข้ออ้างว่า
..เพราะเหนื่อยกลางคืนทำงาน ตีสี่ไปนอน
ตืนสิบเอ็ดโมง อาบน้ำไปเรียนตอนเที่ยงครึ่ง
กลับมาสี่ห้าโมงเย็น ก็ทำงานต่อ แถมช่วงนั้นก็กำลังอยู่ในการทดลองด้วย
เครียดมาก และออกห่างจากพระเจ้า ..

ตอนนี้ได้ข้อสรุปง่ายๆว่า รู้ว่าควรติดต่อกันแค่ไหน เรื่องอะไร
และอะไรที่เค้าทำปัญหาให้ ก็ไม่ควรไปยุ่งด้วย
สงสารก็แต่ดอนน่า เสื้อก็ฟิตไป กางเกงก็ประหลาด แถมจ่ายเต็มราคา
แต่ที่เด็ดกว่านั้นก็คือ ยายบอกว่า ถ้าต้องแก้ไข ราคาที่จ่ายมาน่ะ ไม่พอนะ
555 ฮาแตกสิ เพราะ บอกว่าผ้าชิ้นหน้ายาวกว่าชิ้นหลัง เพราะที่จะตัดผ้าชิ้นหลัง
ผ้าหน้ากว้างไม่พอ (แต่พอดอนน่าเอากลับ คิดจะมาหาร้านในเมืองแก้ไขเอง
กลับพบว่า ผ้าที่แกเหลือไว้พับใหญ่เชียว ..งี้ล่ะ ชอบเหลือผ้าไว้มากๆ
กะจะเอาของลูกค้าไว้ทำอะไรของตัวล่ะ) ส่วนที่เย็บไม่สวย ย่นๆ ก็เป็นความผิดของจักร
จักรซิ๊กแซ๊กมันไม่ค่อยดีแล้ว ..เออ ดีจริงๆเลย แล้วผลงานไม่ดี
เค้าใส่ไม่ได้ ถ้าจะแก้ไข ต้องจ่ายเพิ่ม

(-*-) คำเดียว "เข็ดๆๆๆ"

..Oh No..

เริ่มไงดี เอาตั้งแต่เช้าเลยดีกว่า
เมื่อเช้ากะจะไปนอนตั้งแต่ตีสี่ แม่แหละบอกให้ไป
แต่ก็ไม่ได้ไปหรอก โน่น หกโมง เกือบปีนที่นอนไม่ไหว
แต่ก็หลับนะ พอเก้าโมงเกือบครึ่งก็ลงมา กะจะนอนแต่ แต่เปล่าหรอก
หาเวลานอนไม่ได้ เหอๆ พ่อกลับมาตอนบ่ายครึ่ง ฉันก็ไม่คิดนอนแล้ว
เพราะอยากจะไปเที่ยวโลตัส(ทำนิสัยเสียมาสองอาทิตย์แล้ว ไม่เข็ดสักที)

แต่ช่วงเวลาที่รอแม่กับดอนน่า ก็ได้ยินพ่อมาบอกว่า มีหมาขึ้นไปบนดาดฟ้า
(-*-) พ่อขึ้นไปไล่ สักพักลงมาบอกว่า "มันลงจากดาดฟ้ามาขี้ที่หน้าห้อง401
แล้ววิ่งกลับขึ้นไปใหม่" .. ขำไม่ออกอ่ะ รู้ตัวเจ้าของด้วย แต่กลับไปแล้ว
เป็นเพื่อนกับห้องเดิมนั่นล่ะ .. พ่อก็ไปบอกให้เพื่อนและน้องสาวเค้าโทรตาม
แต่ไม่ล่ะ ยังไม่มีการตอบสนองแต่อย่างใด ก็นะ ทำให้ฉุนพอควร
(สำหรับฉันคิดว่า การทดลองมาถึงจริงๆ เหมือนที่ประชุมกันเลย)
พอแม่มาถึง ก็บอกแม่ เท่านั้นแหละ แม่ไปโวยให้จัดการ
รู้สึกว่าความรู้สึกจะมีก็ตอนนี้

แล้วก็นั่งรถออกไป ตอนแรกก็งง
เพราะดอนน่าเลี้ยวรถไปอ่าวนาง ไม่ได้ไปทางโลตัส
ก็คิดว่า ไม่เป็นไรมั๊ง เป็นอันเข้าใจได้ในที่สุดว่า
ดอนน่าจะไปหาคนรูจัก เอาซีดีภาพที่
ดอนน่าถ่ายรูปเค้าไปฝากแล้วก็ดูสีบ้านเรือน อาคารต่างๆ
ตลอดเส้นทางไปอ่าวนาง
กำลังเลือกสีที่จะทาที่โบสถ์น่ะ ยังหาข้อสรุปไม่ได้
แต่คงจะออกแนวสีครีมกับ น้ำตาล(หลังคา)

และแล้ว..ผ่านเวลาไป สองชั่วโมงกว่า ก็กลับบ้าน
ไม่ได้ไปโลตัสหรอก เพราะพ่อต้องการคนช่วยขนเตียงออกจากห้อง409
ลูกค้าเค้ามาทำสัญญาแล้ว และไม่ต้องการ2เตียง พ่อทำคนเดียวไม่ได้
เพราะข้างล่างไม่มีคนเฝ้า แต่หารู้ไม่ ฉันไม่ผิดหวังเลยที่ไม่ได้ไปโลตัส
เพราะตอนนั้นอ่ะ แบตมันอ่อนมากแล้ว อยากนอนมาก รู้สึกร่างกายอ่อนล้า
แถมระบบในร่างกายก็ปั่นป่วนสุดๆ อยากจะอ๊วก จะเป็นลม ปวดท้อง
วุ่นซะไม่มี เหอๆๆ

เมื่อครู่นอนไปประมาณชั่วโมงนึงได้มั๊ง งีบอ่ะ ก็นับว่าดีนะ
เพราะไงพรุ่งนี้บ่าย ๆ ดอนน่าจะพาไปโลตัส
เรียกให้ถูก เอาไปทิ้งไว้เดินคนเดียว ส่วนแม่กับดอนน่าจะไปรับผ้าที่บ้านยาย
อืม..ไม่แน่ใจเลยว่า ตอนเย็นแตงจะชวนอีกป่าว หุหุ ขยันเที่ยวซะไม่มี

อ่อ หมาน่ะ เจ้าของมาจัดการแล้ว เก็บล้างขี้มันแล้ว
แถมพ่อบอกว่า ต้องหาเชือกมาล่ามคอนะ ถึงจะพาลงมาได้(-.-)

ps.รูปข้างบน ทำเองง่ะ แต่ให้ผู้รู้วิชามแล้ว
บอกว่าต้องปรับปรุงอีกหลายอย่าง แหะๆ

..My Job..

วันนี้นอนซะไม่สายนะ แต่ทำไมตื่นห้าโมงสี่สิบก็ไม่รู้
แบบนี้เค้าเรียกนอนกินบ้านกินเมือง เหอๆๆ (-.-)
ตื่นแล้วอาบน้ำ ลงมา ยังไม่ทันกินข้าว ลองโทรหาแตง พี่จัน กับนิค ก่อน
นิครับ แล้วไม่ได้คุยมาก ส่วนแตงยิงกลับมาตอนกินข้าวเสร็จแล้ว
แต่ช้าไปแล้วน้องเอ๋ย พี่ต้องไปทำห้อง (-.-)
แล้ว407+404 ก็เสร็จ ตอนเกือบสามทุ่ม

ปวดหลังอ่า สงสัยเพราะงานนั่งโต๊ะ (-*-)
ทายาคลายเส้นไปแล้วล่ะ
ลงมาก็อ่านพระคัมภีร์กันในบ้าน วันนี้เรียน ฮีบรูบทที่12-13
ได้ข้อพระคัมภีร์หนุนใจด้วย

If you are not punished, as all his children are,
it means you are not real children, but bastards.
Heb 12:8

ทำให้คิดเลยว่า การตีสอนมาจากความรักนั้นเป็นจริง
และสิ่งที่เราต้องคิดให้ได้หลังจากผ่านเวลาตรงนั้นมา
คือ กลับใจใหม่ และเดินไปข้างหน้า ไปบนหนทางที่พระเจ้าเตรียมไว้ให้เรา

อืม..บอกตามตรง วันนี้ปวดหลังมากเลย
แต่ก็ขอบคุณพระเจ้าค่ะ ที่ทำงานเสร็จเรียบร้อย

..เมื่อไหร่..

เมื่อเช้าม้วนผมก่อนนอน กะให้ผมดัดเป็นลอน
สลวยสวยเก๋ซะหน่อย แต่พอตื่นขึ้น
หัวดันยุ่งซะนี่ งุงิ..
มันก็ยังลอนพอได้ล่ะนะ

วันนี้ไม่ได้รับเมล์รูปภาพเลย
สงสัยว่าจะยุ่งอยู่แน่ๆ
ฉันเองก็ไม่ได้ไปอัพบล๊อกให้ด้วย
เฮ่อ... ยังหาเรื่องไปเล่าไม่ออก
ตอนนี้ปวดพุงจัง
เอ๊ะ..เรียกให้ถูก เมื่อย จะเหมาะกว่า
เพราะออกกำลังกายด้วย Ab Shapper มาสองวันแล้ว (-.-)
เซตละ 30 สองครั้งต่อวัน ปั่นจักรยาน 420 ครั้ง สองครั้งต่อวัน
แต่วันนี้ วันที่ 3 ดันได้ทำแค่รอบเดียว เพราะว่า
แม่โทรไปปลุกตอนบ่ายกว่า

ตั้งปลุกสองครึ่ง นึกดูว่า แต่งตัวลงมาข้างล่างตั้งนาน
เสียงมือถือเพิ่งจะปลุก เหอๆ..

ตกลงว่า วันก่อนที่ซ่อมสร้อยข้อมือให้ดอนน่าเสร็จแล้วล่ะ
แต่ขาดลูกปัดไป 2 เม็ด (-*-) ก็ทำหายเองน่ะนะ ..ไม่เข้าใจเหมือนกันว่า
ค่อย ๆตัด แท้ๆ ทำไมหายไปได้..
แต่นะ แม้ว่า จะซ่อมงานลูกปัดให้ชาวบ้าน แต่ก็ยังไม่ได้ร้อยต่อเลย แง่มๆ

ว่าไป..ก็คิดถึงวันก่อนที่แม่คุยด้วย เรื่องไปเรียนเย็บผ้า
แต่ฉันดันตั้งใจว่า ต้องเหลือ60 ค่อยไปเรียน..แล้วเมื่อไหร่จะได้เรียนเนี่ย

โอย..หูอื้อ ..วี้..วี้ ..ต้องลุกจากหน้าจอซะมั่งแล้ว

..Dad's Birthday..

วันนี้วันเกิดพ่อนี่นาเมื่อกี้อัพแล้ว แต่ลบๆ เขียนใหม่ๆเมื่อเช้า ตั้งใจจะเซอร์ไพรส์พ่อ ดักรอตอนพ่อไขกุญแจเข้ามาในบ้านแล้วก็ร้องเพลง "Happy Birth Day" ให้ อิอิพ่อบอกว่า "ไม่เห็นต้องทำ เอิกกเริกเลย" จริงๆก็ไม่ได้จัดอะไรใหญ่โต ร้องเพลง กอดพ่อ ให้นาฬิกาที่ไปซื้อกันที่งานวัฒนธรรมให้พ่อ
ไปซื้อเค้ก7มา กินกันคนละคำพ่อซื้อขนมอะไรต่ออะไรมาอีกด้วยนะ แต่ออกแนวของฝากน้องไม่ค่อยจะเหมือนวันเกิดสักเท่าไหร่ แต่ก็เป็นอะไรที่อบอุ่น
ไม่พูดอะไรมากแล้วล่ะ วันนี้ไม่แปะรูปด้วย เพราะต้องรีบไปนอนแล้ว ฟิ้วๆๆ

..แงๆๆ..

เฮ้อ...... ขอถอนหายใจยาวๆเพราะรู้สึกว่า ใช้เวลาสิ้นเปลืองเหลือเกิน
แต่ก็ทำThemeของexteen สำเร็จลุล่วง
แล้วก็แจ้นไปดูแลน้องต่อ ตามด้วยแต่งภาพให้นายมีน อัพโหลตขึ้นphotobucket เรียบร้อยอัพบล๊อกให้อีก ตามเมนท์ใน Hi5 อีก.. เอ๊ะ นี่เราทำเรื่องพวกนี้ ราวกับเป็นงานสลักสำคัญเลยหรือ?
ไม่ได้แล้วนะ ควรจะเลือกเวลาให้เหมาะสม อะไรสำคัญ อะไรไม่สำคัญอะไรคืองานอดิเรก อะไรคือ เรื่องที่ต้องรับผิดชอบ -*-
เด็กหลับคร่อกๆแล้ว ข้าน้อยจะลาจรไปล้างจานแล้วร่อนไปดูบูเช็กเทียนต่อล่ะก๊า
อ่อๆ บ้านเรามีทีวีเครื่องเดียวแล้วอ่า อุแง๊ๆๆ ก็ยกไปให้ลูกค้าเช่าซะหมด (-.-)

..เอาชนะความขมขื่น..

มึนหัว เพราะนอนมากไปแน่ๆเลยอ่ะ (-.-)เมื่อเช้าสระผมก่อนนอน
เป่าหัวแห้ง ก็ยังนอนไม่หลับหยิบหนังสือ "วิถีชีวิตแห่งชัยชนะ"มาอ่าน
รู้สึกจะข้ามเรื่อง เอาชนะความขมขื่น ไป (จริงๆควรจะอ่าน)
แต่เปิดไปเจอ เอาชนะปมด้อย เลยอ่านแล้วก็รู้สึกทันทีว่า ... ใช่เลย 555 เรานี่แหละ ชอบทำพฤติกรรมแบบนั้นประจำตอกย้ำมันเข้าไปว่า
ตัวเองห่วย ตัวเองไม่ดี ตัวเองไม่เก่ง
แต่พระคัมภีร์ไม่ได้สอนให้เราทำตรงกันข้ามแบบ.. ไม่ทำอะไร
แต่หยิ่งผยอง หลงตัวเองอันนั้นไม่ใช่
แล้วก็ไม่ใช่การมองแบบฝ่ายโลก แบบ.. " I am OK You are OK "
อันนั้นเป็นการให้กำลังใจแบบของมนุษย์
แต่พระเจ้าให้เราเรียนรู้ว่า เราเป็นสิ่งมีค่าที่พระองค์สร้างขึ้น
สำหรับพระผู้สร้างที่ นับแม้กระทั่งเส้นผมบนศรีษะเราว่ามีกี่เส้น
รายละเอียดทุกอย่างในตัวเรา พระองค์ทรงทราบแล้วเราจะ ไม่พอใจอะไร ..
สำหรับความอ้วน ต่อไปนี้จะไม่ตอกย้ำตัวเองว่า อ้วน ก็รู้แล้วไง ก็ลดซะสิให้มันพอดี พอควร
จะได้ไม่ป่วย ไม่เจ็บกับอะไรที่มันเกิน ๆ แต่ไม่ต้องพูดเพื่อให้คนอื่นบอกว่า
"ไม่เป็นไรหรอกค่า น่ารักดี"(-.-) แล้วก็หลอกตัวเองต่อไป เหอๆๆ
ส่วนเรื่อง ชีวิต งาน หรือสิ่งแวดล้อมที่เราเจอ พระเจ้าอนุญาติให้เกิดในชีวิตเราดังนั้น
เราควรจะเรียนรู้ว่า ชีวิตเราเป็นของพระเจ้า เป็นภาชนะที่พระองค์สร้างมาและต้องเข้าใจว่า
ถ้าชีวิตเราไม่เป็นชีวิตเราอีกต่อไป การทำทุกสิ่ง เราต้องให้เกียรติกับเจ้าของชีวิตเรา

ฉัน..เคยเข้าใจว่า การรักใคร (มนุษย์)สักคน และคิดฝากชีวิตไว้กับเขาเป็นเรื่องโรแมนติก
เป็นความรักแท้ .. มันก็ใช่น่ะนะ แต่ครึ่งเดียวเพราะชีวิตเราไม่ใช่ของเรา จริงอยู่ที่เราเลือกกิน เลือกทำ เลือกจะพูด เลือกจะเชื่อ เลือกจะคิด ได้เพราะพระเจ้าอนุญาติให้เราทำได้ แต่แล้วเรา จะไม่คิดใคร่ครวญถึง ความสำคัญของชีวิตที่มีอยู่อย่างนั้นเหรอแค่ทำให้ตัวเอง หรือเพื่อคนในครอบครัว หรือเพื่อคนทั้งโลก... แต่ ไร้พระเจ้า .. จะหาสันติสุขแท้..ได้จากไหน
ฉันเป็นเหมือนเด็ก และต้องเรียนรู้ ที่จะเติบโต ที่จะให้พระเจ้าใช้ชีวิตฉันเพื่องานของพระองค์ ไม่ใช่เพื่อตัวเอง เพื่อความสุขเพียงชั่วคราว บนโลกนี้

..ฮึ่ม ๆๆ ..

ไปอัพเดตห้องนั่งเล่นนิดหน่อย แต่พอจะไปตามตอบคอมเมนท์
กลับเปิดหน้าบล๊อกชาวบ้านไม่ค่อยจะออก (-.-)
เพราะธีมใหม่เค้าป่าวนะก็เห็นธีมเก่าๆ ใช้ได้โอเค เปิดออกไม่ค่อยมีปัญหาเลยอ่ะ
ตอนเช้าไปนอนซะสาย เพราะไปบ้าฆ่ามดดำแฝงต้นโมกอยู่
ทำไม๊..ทำไม ต้องมาอยู่ที่ดอกไม้ของฉันด้วยน๊าเนี่ย แงๆๆ (-*-)ยาผสมน้ำก็หลายรอบแล้ว เมื่อเช้าเลยขอเข้มข้นอีกรอบนี่ถ้ายังไม่ย้ายบ้านกันล่ะก็ จะเอากระถางมาวางที่ระเบียงชั้นสองแล้วให้เจอฝนซัดให้อ่วมไปเลย ฮึ่ม ๆๆ
ปวดหัว ปวดตา ไปสระผม+ตัดหน้าม้าล่ะ

..เหนื่อยจัง ..

เหนื่อยจัง ง่วงอ่ะ เมื่อเช้าขนาดได้ไปนอนตอนตีห้าก็กลายเป็นอาบน้ำแล้ว
นอนไม่หลับไปจนฟ้าสว่างเลย(-.-)ตื่นสิบโมงเกือบครึ่งแล้วนะ
แถมได้ลงมางีบข้างล่างเป็นชั่วโมงแต่ตอนบ่ายไม่ได้นอนต่อ
เพราะคิดว่าจะไปเที่ยว หึหึหึ ทำตัวเองจริงๆ
แล้วก็ไม่ได้ไป เพราะฝนตก ลั้ลลา
คุยโทรศัพท์อย่างเดียวเลย แง่ว..

นัดกันใหม่ว่า อาจจะไปวันพรุ่งนี้ ถ้าฝนไม่ตกและไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง
ซึ่งถ้าเปลี่ยน ก็ทำใจสถานเดียว
เมื่อคืนมีนโทรมา ไม่ได้รับอ่ะ เพราะเอามือถือไว้ในห้อง
แต่ตัวอยู่ข้างนอก(-.-) เจริญจริงๆ เวลาเอาไว้ข้างนอก ตัวจะอยู่ในห้อง
โน่น ไปรับเครื่องบ้านแล้วก็คุยไม่ได้นาน เพราะคุณตัวเล็กเรียก ร้องไห้จ้าเลย

แต่ก็ยังดีนะ ที่ได้คุยในเอ็มกัน ยังดีๆ คุยไม่มากมาย แต่ก็ขำๆดีอืม
วันนี้ต้องไปแต่งรูปใส่บล๊อกให้มีนอีก เพราะไม่ได้อัพหลายวันแล้ว
ตอนหัวค่ำ นั่งดูละครบ้านนี้ฯไป ขัดหัวนายติงไปก็เป็นผดอ่ะ
แม่เรียกผด แต่ฉันเรียกไม่ถูกเลย ตุ่มเล็กๆ ขาวๆ
แล้วก็แห้งกลายเป็นซากหนังตายแผ่นบางๆเล็ก เห็นแล้วชวนหงุดหงิด
อยากจะกำจัดให้หัวเกลี้ยง สงสารน้อง
แต่ขัดไปดันเจอพวกยังไม่แห้งถลอกเป็นแผลอีก (-*-)
เลยต้องหยุดก่อน เดี๋ยวติดเชื้อขึ้นมาล่ะวุ่นเลย

อ่อ ยังไม่ได้ตอบเมล์พี่นัฐเลย ว่าจะแต่งรูปให้พี่เค้าพร้อมกับ
ทำรูปมีนแล้วค่อยตอบรวบยอดทีเดียว..
ใช้เวลาคิดด้วยล่ะ จริงๆก็ไม่มีอะไรนี่นา

วันนี้ ทำบล๊อกใหม่อีกอัน "ห้องเพลงของน้องเมย์"
มันอยู่ในหัวตั้งแต่เช้าแล้ว เพราะเรื่องบล๊อกนี้อ่ะ
ทำเอานอนไม่หลับเป็นพวกสติแตก คิดอะไรได้แล้วชอบจะทำให้สำเร็จ เหอะๆ
ถ้าเป็นงาน สร้างสรรค์ มีคุณค่ามันก็คงดีหรอกนะ..นี่เล่นๆซะงั้น(-.-)
ส่วนเลิฟการ์ตูน ก็ใส่แฟลชไว้อีก
เรียกว่า เก็บสะสมไว้จะเหมาะกว่า ยังไม่ได้โปรโมทเลยสักกะอัน

..ให้จบจริงๆซะที..

เมื่อเช้าเกือบนอนไม่หลับ เพราะคิดถึงเมลล์ของพี่นัฐ อ่านแล้วทำไมเครียดขึ้นมานะ
แล้วก็ได้ข้อสรุปว่า .. ซาตานมันมีความสุขแน่ล่ะ เมื่อทำให้คริสเตียนทุกข์ใจ กังวลใจ ซึ่งเป็นความบาปทำให้เราถอยห่างจากพระเจ้า มาสนใจตัวเองแทน ..ฮึ่ม เพราะงี้ ตอนแรกที่คิดว่าจะเขียนตอบแบบเล่าและใส่อารมณ์ก็คิดว่า พูดแต่เรื่องที่ควรพูดจะดีกว่า ไม่ได้โกหกหรือแต่งสีสันแต่หยุดวกกลับไปจมกับเรื่องราวเก่าๆที่ทำให้เราจมปลักแบบนั้นเลยจะดีกว่า
ตื่นมาบ่ายแล้ว ยังรู้สึกง่วงๆล้าๆอยู่เลยสงสัยเพราะก่อนนอนหัวไม่แห้งดีมั๊ง มัวแต่เป่าผมก่อนนอน แต่ก็ยังแห้งไม่สนิทอ่อ ได้รับเมลล์จากมีนแล้ว ได้ภาพมาเพิ่มอีก แหมๆ ไปเที่ยวมากที่เลยสิเนี่ย ถึงว่า ไม่ค่อยจะออนเอ็มเล้ย แต่ก็ไม่เป็นไรหรอก ส่งภาพ ส่งข่าวมาก็ดีแล้วเป็นวันเสาร์ธรรมดาๆอีกวัน อืมๆ วันนี้ไม่ธรรมดานิดนึงตรงที่คุณฝ้ายเอาขนมมาฝากแม่ก็เยอะใช้ได้ ทั้งกาละแม ครองแครง กับอะไรอีกไม่รู้สิ ไม่ได้ไปค้น
ตอนนี้หิวข้าวล่ะ ไปกินข้าวกับปลาทูน่าแล้วก็แกงส้มดีกว่า ^0^เออแน่ะ..ยังไม่ได้ทำลายเซ็นต์เลย ไม่ต้องทำแล้วดีกว่ามั๊ง (-.-)

..ค่อยยังชั่ว..

วันนี้ตัวเล็กอาการดีขึ้นแล้วล่ะ ค่อยยังชั่วขึ้นหน่อยแต่ยังไงฉันก็ยังไม่มีใจจะติดต่อเพื่อนคนไหนก่อน
มีแต่แตงล่ะมั๊ง เพราะเมื่อเช้าโทรหาแตงแป๊บนึง
เรียกว่าปลุกจะเหมาะกว่า เหอๆแต่ก็ยังนับว่า คิดถึงกันล่ะนะ
ส่วนพี่จัน รอไว้พรุ่งนี้ล่ะกัน แม้ว่าบางครั้งจะอยู่บ้านคนเดียวแต่ก็ใช่ว่าจะสะดวกตลอด สำคัญคือ ถ้าเราพะวงเรื่องงาน กับสารพัดเรื่องแล้วจะให้โทรไปคุยถามสารทุกข์สุกดิบ มันก็คงไม่ค่อยจะได้อะไรเท่าไหร่เบื่อที่จะโทรไปแล้วฟัง แล้วก็เออออห่อหมกไปทั้งที่หูไม่ได้ฟังให้ถี่ถ้วน

มึนหัวชะมัด เดี๋ยวจะไปสระผมซักหน่อยแล้วจะปิดคอมพ์พ่อด้วย
เปิดมาครบ24ชั่วโมงแล้วเนี่ย (-.-)

..น้องเล็กป่วย..

เมื่อคืน เด็กหัวร้อนมาก ฉันก็ห่วงๆอยู่นะ แต่ไม่ได้ใส่ใจตามที่ควรจะเป็น(-*-)
เรามันเป็นพี่สาวที่ห่วยจริงๆ ผลร้ายมาปรากฏผลตอนหัวรุ่ง ประมาณตีสี่
เอาน้องไปวาง แล้วก็ไปหาข้าวมาให้กิน ตอนอุ้มมา ป้อนไปคำนึง ก็ไม่เอาแล้ว
แต่ยังไม่ทันไร อ๊วกพรวดออกมาหมด (-*-) วุ่นวายเช็ดกันอุตลุด แล้วก็ฝากแม่อุ้มไว้
ส่วนฉันไปอาบน้ำ พอกลับมายังไม่ทันแต่งตัวเลย แม่ก็โวยวายว่าน้องจะอ๊วกอีกรอบ
แต่ครั้งนี้ นอกจากอ๊วกแล้ว ยังมีถ่ายด้วย (-.-)

สายเลยกว่าฉันจะขึ้นไปนอน เพราะต้องอยู่กับน้องตลอด
ยังหาข้อสรุปไม่ได้ เพราะดูแหล่งที่มา มันมีหลายอย่างเหลือเกิน

ทั้งอาหาร และอากาศ

ตอนนี้ก็รอดูผล (หลังจากอ๊วก4รอบ กับถ่าย 3รอบ) ภายใน 24 ชั่วโมง
ถ้าอาการยังไม่ดีขึ้นพรุ่งนี้จะไปหาหมอ แต่วันนี้ก็นะ ไม่ควรจะเป็นไร
ดันไปป้อนนมซะนี่ (-*-)

อืม..หมดเรื่องบ่นนายตัวเล็กแล้ว ที่เหลือก็แค่ยังไม่ได้โทรหาเพื่อนๆเลย ..เฮ้อ

..ขำๆชาวบ้าน..

เป็นอันว่า เมื่อเช้าไปสหกรณ์กลับมาเกือบสิบโมงอาบน้ำ(อีกรอบก่อนนอน)
นอนก็เกือบสิบโมงครึ่งแล้ว
ตอนไปก็ขำ ๆตัวเองนะ มันไม่ค่อยเดินไปไหนคนเดียวส่วนใหญ่ขี่มอไซด์ไป(ต่างกันตรงไหน?)
เดินผ่านร้านรวง ที่เปลี่ยนคนเช่า เปลี่ยนสินค้าที่ขายเห็นป้ายอันเบ้อเริ่มที่กำแพงหน้าบ้านอีกฝั่งถนน แล้วแทบจะฮาแตก "บ้านของขวัญ จำหน่าย ของที่ระลึก ฯลฯ" แต่ไม่มีบ้านของขวัญอยู่ตรงไหนเลย ..อ่ะส่วนร้านติดกัน มีป้ายขนาดกลางพิงประตูร้าน บอก"รับร้อยสร้อย (น่าน ชักช้า ชาวบ้านตัดหน้าแล้ว) มีสร้อยสวยขาย และเด็ดสุดคือ รับถอนหงอก"555 จากง่วง ๆ ถึงจะแต่งหน้าโนเนะออกจากบ้านก็ตามทีเถอะนะ แต่ไงก็ยังมึนๆ อ่านประโยค นี้แล้วหายง่วงเลย อิอิ

เรื่องอื่นก็ไม่มีอะไร ไปถอนตังค์ให้แม่ เป็นอันว่าเดือนนี้ ก็ต้องผ่านไปให้ได้
นี่ยังไม่ได้ปรับปรุงอะไรหลายอย่างเลยนะ
ยังต้องคิดเรื่อง ปรับปรุง สีห้อง อีก
ดังนั้น เดือนนี้ เดือนหน้า สิ้นปี ห้ามคิดเรื่องจ่ายเงินอีกล่ะ(จำไว้ๆๆๆ )
*อ่อ เรื่องกี๊ดๆ ที่ไม่เอาไปบอกในบล๊อกอื่นใดคือ เชษฐารับแอดhi5แร้น กี๊ดๆๆ
(แต่พี่ม้าว่า สงสัยตัวปลอมง่ะ ..วัยรุ่นเซ็งเลย-.-)

..First Time..

เบื่อแล้ว กับบล๊อกที่พัฒนาจนฉันตามไม่ทัน(เอง)
(-.-) ..ตกลงว่าฉันมัน outจริงๆแล้วดิเนี่ย แง่มๆ
เล่นส่งจาว่าไม่ได้ ใส่แฟลชก็ไม่แสดงตามโค้ด เหอๆ
เฮ้อ.. ทิ้งมันดีกว่า ไม่เอาแล้ว เขียนที่นี่ อ่านคนเดียวก็ได้ ว๊ะฮ่าฮ่า

คืนนี้ทั้งคืน ช่วยแม่รีดผ้า แล้วก็ยังไม่ได้นอนตอนเช้าหรอกนะ
เพราะว่า ต้องไปถอนเงินที่แบงค์ตอนสายด้วยเดี๋ยวจะไปอาบน้ำ
แล้วก็ อาจหาอะไรกิน ไม่งั้นก็งีบสักหน่อย
เพราะนี่มันหกโมงเช้าอยู่เลยอ่ะ

ไปแหละๆ พรุ่งนี้จะหาเวลาทำลายเซ็นต์ที่ใช้กับพื้นหลังสีดำ :P